یادداشت سیاسی سیاسی دیدگاه ادبیات زنان جهان بخش خبر آرشیو  
  اجتماعی اقتصادی مساله ملی یادبود - تاریخ گفتگو کارگری گزارش حقوق بشر ورزش  
   

نیاز کشور به تغییر سیاست ها و اتخاذ تصمیمات کلان!

نظرات دیگران
اگر یکی از مطالبی که در این صفحه درج شده به نظر شما نوعی سوءاستفاده (تبلیغاتی یا هر نوع دیگر) از سیستم نظردهی سایت می‌باشد یا آن را توهینی آشکار به یک فرد، گروه، سازمان یا ... می‌دانید لطفا این مسئله را از طریق ایمیل abuse@akhbar-rooz.com و با ذکر شماره‌ای که در زیر مطلب (قبل از تاریخ انتشار) درج شده به ما اطلاع دهید. از همکاری شما متشکریم.
  
    از : ن م

عنوان : آقای مسعود عبداللهی ! از کوزه همان برون تراود که در اوست ـ به دزدان دریائی درس سیاست ندهید ! آنها برای نابودی و غارت ثروت های ملی آمده اند
رسیده مژده که جریان " راه توده " از بیانیه فوق خوشش آمد!
جای بیژن جزنی ها خیلی خالی هست! که ببیند چه کسانی سکان بزرگترین سازمان جپ خاورمیانه را دست گرفته اند و چگونه به همه اهداف آنها پشت پا می زنند و به آرمانهای آنان ریشخند می زنند!
کم کم احساس می کنم که از دوران گذشته تاکنون یک هم جنسی ما بین بخشی از نیروهای اسلامی و چپ وجود داشته است.
نظام حاکم بر ایران کشور را به پرتگاه سوق داده است.مردم را گرفتار بیکاری ، فقر ، اعتیاد ، فحشا ،کودک آزاری واداشته است.اقتصاد را ۴۵ درصد متورم کرده تا اورانیوم را غنی سازد و در این راستا مردم را فقیر و تهیدست کرده است!
۵۰٨٨۲ - تاریخ انتشار : ۲۷ دی ۱٣۹۱       

    از : دامون سروی

عنوان : شجاعت های بسیار
معلوم شد سیاست آقای نگهدار کار خود را کرد و این بار شورای مرکزی هم ، البته نه به شکل نامه ونصیحت خواستار ابراز شجاعت از سوی "رهبر" شد. گویا آن قبلی هم که جام زهر نوشید با کمال شجاعت و به سلامتی پیروزی های پی در پی در سالهای پیش از آن جام را بلند کرد. با این وصف دور نیست زمانی که مردم آلمان هم در رسای " شجاعت پیشوا" در شلیک گلوله به شقیقه خود کتابها بنویسند.
ای کاش به جای این افاضات، شورای مرکزی، همگان را دعوت به کارزار گسترده علیه جنایت مشترک جمهوری اسلامی از یکسو در آشفته کردن فضای کشور و غرب از سوی دیگر با بستن راه نفس مردم ایران بوسیله تحریم های لجام گسیخته می کرد
۵۰٨٨۱ - تاریخ انتشار : ۲۷ دی ۱٣۹۱       

    از : مسعود عبداللهی

عنوان : سپاس رفقا
اطلاعیه بسیار کامل و جامع بود و راه را از نظر شورا مشخص کرده است ،چهار دهه مبارزه به سازمان این وسعت تحلیل را داده است که حرف آخر را اول نزند ،منقدان این اطلاعیه گویا صرفا به دنبال اثبات فکر خودشان هستند تا درک این تحلیل از نگاه شورا .
داستان سرایی های مغرضانه به نام مشاوره به حکومت نیز راه به جایی نمی برد ،چرا که نگارنده منتقد اطلا عیه نیز فقط به دنبال خالی کردن فشار عصبی خود بوده یا در بهترین حالت صرفا نیمه خالی لیوان رادیده است نه واقعیت موجود را .
۵۰٨۷٨ - تاریخ انتشار : ۲۷ دی ۱٣۹۱       

    از : ردان ه.

عنوان : سیاسی زیاد داریم و سیاسی ندرایم
چون هر کس یک اولویت دارد، و معیار و میزان هر کس، خود اوست، اشفتگی فکری ادامه دارد و دست یابی به یک آماج ملی ناممکن. شش نویسنده ملی گرا، موقع را برای مذاکره مناسب نمی دانند و به «رهبر» توصیه می کنند « به غرب باج ندهید ولی حق مردم ایران را پرداخت کنید» . خق مردم ایران را که تا کنون خامنه ای و جنتی پاسخ داده اند. پس از این فعلا خبری نیست. می ماند مذاکره که ۶ فعال ملی مذهبی در نامه اشان به خامنه ای، آن را «باج» نامیده اند. پس نه از این می ماند اثری و نه از آن. نتیجه پیشنهاد ملی مذهبی ها نه مذاکره و احیانا مصالحه با امریکا توسط همین رژیم است و نه تامین حقوق مردم.

نا توانی سیاسی و نشناختن اولویت ها، آشفتگی و پراکندگی را ببار اورده و میدان را در اختیار خامنه ای خالی کرده است. سیاسی زیاد داریم و سیاسی نداریم. اگر این چنین نبود مسئله اینقدر پیچیده نبود. این هم طرحی برای دست یابی به الویت :

همه ایرانیان در قایقی هستند که قایقرانان مانند دزدانی دریایی، آن را در موج های خروشان و دریای طوفانی بدون ناویگاتوری می رانند. خطرات بزرگی تهدید می کند. امکان گرفتن هدایت قایق از دزدان دریایی کنونی فعلا وجود ندارد. از دزدان دریایی ای که قایق را به گروگان گرفته و ان را هدایت می کنند، چه چیزی را باید خواست که هم عملی است و هم سرنوشت ساز؟ این که قایق را به حادثه نکشانند؟ بی حادثه ماندن این قایق آیا اولویت نیست؟
خامنه ای و سرداران سپاهی اش حقوق مردم ایران را نخواهد پرداخت، اگر با امریکا مذاکره و مصالحه کند حتی برای حفظ خود تا این «قایق» را نابود نکند، آیا بهتر از نابود شدن این قایق نیست؟ آیا اولویت همگانی در این شرایط خطیر نبایست فشار برای مذاکره و مصالحه با امریکا باشد بی هراسی و بدون در هم و برهم اندیشی ای ؟
۵۰٨۷۷ - تاریخ انتشار : ۲۶ دی ۱٣۹۱       

    از : خوش خیال

عنوان : اهالی "با قر آباد"...
قرار شد چراغی برای خانه خود در روستای "با قر آباد" بخریم.چراغ را خریدیم ولی‌ در بین راه آنرا با سنگ‌های میکروبی که از ما بهتران به آن "حملات ویروسی" میگویند شکستند و از بین بردند.ناگزیر به فانوسی که به "زره آنتی وایرس" مجهز بود قانع شده و با هزار مکافات به خانه خود یعنی‌ روستای "با قر آباد" بردیم. جمعیت چراغ ندیده به خانه ما هجوم آوردند و صد البته در راس همه روستائیان آبادی "با قر آباد" ،ملای محله مثل کنه ای حضور داشت. در میان جمعیت مشتاق حاضر در اتاق بزرگ و خیلی‌ هم بزرگ ولی‌ تاریک بی‌رمق،کبریتی زدیم و فانوس را به روشنایی کشانیدیم .ملای محله قبل از هورا کشیدن و شادی همه، صلواتی فرستاد و دیگران بخاطر احترام به مقدسات، شادی خود را در گلو خفه کرده و قورتش دادند...
فتیله فانوس را به آرامی یعنی‌ یواش یواش ، ترسان ترسان بالا کشیدیم که نور تا بدیوار‌های دور اتاق هم برسد. زبانه آتش روشن شده فانوس پس از چند بار پرت و پرت کردن آرام گرفت ولی‌ ملای محله ناگهان از جا پرید ، فانوس را چون شکاری به چنگ گرفت،فتیله را آنقدر بالا کشید که فانوس نیمه جان با چند پرت و پرت و دود فراوان نمودن،خاموش خاموش شد...
اهالی "با قر آباد" بر آن شدند که دست جمعی به شهر روند و چراغ بهتر و بزرگتری بخرند با این شرط که دیگر به ملای محله اجازه حضور نداده و بمناسبت روشنایی روستای "با قر آباد" همگی باهم هوری بلندی بکشند...
۵۰٨۷٣ - تاریخ انتشار : ۲۶ دی ۱٣۹۱       

    از : ناصر مستشار

عنوان : حرفی از نماندن حکومت جهل و جنایت در کار نیست! خون هزاران انسان در ۳۴ سال گذشته پایمال شد که آخرش اینچنین بیانیه های برای مشورت دهی به حکومت اسلامی بیرون بیاید
اگر قرار براین باشد که جمهوری اسلامی بطور سعادتمند بر سرقدرت بماند وهیچ اتفاقی نیافتد ،باید به نصحیت های داهیانه سازمان فدائیان خلق اکثریت گوش فرا دهد!
بقول فردوسی ـ تفو بر تو ای چرخ گردون تفو
۵۰٨۶۵ - تاریخ انتشار : ۲۶ دی ۱٣۹۱       

    از : احمد پورمندی

عنوان : متاسفم
همه صغرا و کبرا کردن های بیانیه ، برای دفاع از این فکر است که خامنه ای باید مذاکره با اوباما را همین حالا شروع کند و سازمان بدون هیچ پیش شرطی، از این کار دفاع کرده و لابد به نتایج آن هم گردن خواهد گذاشت! روشن است که این فرمول در تقابل با نظر ۶ شخصیت ملی- مذهبی داخل کشور تدوین شده است که طی بیانیه ای مذاکره در شرایط به شدت نابرابر کنونی را به مصلحت ندانسته، به حکومت توصیه کردند که ابتدا از طریق آشتی با ملت و برگزاری انتخاباتی آزاد، اجماع ملی را تامین کند و با حضور نمایندگان برگزیده مردم در مذاکرات و تامین شفافیت، در شرایطی بهتر، دست به مذاکراتی فیصله بخش بزند.
شورا حتی به خود زحمت نداد که از حدی از شفافیت در مذاکرات و تامین حد اقلی از نظارت نمایندگان مردم بر آن سخنی به میان بیاورد( پاراگراف های متعدد در مورد ضرورت آزادی زندانیان و برگزاری انتخابات آزاد، بی ارتباط با فرمول مربوط به مذاکرات نوشته شدند و بیشتربه کار فضا سازی می آیند)
دفاع بی قید و شرط از مذاکره تنها وقتی درست است که یا ما معتقد باشیم که حکومت به منافع ملی پایبند است و برای حفظ موجودیت خود، از کیسه مردم خرج نخواهد کرد و یا بر این عقیده باشیم که آمریکا چیزی از کیسه مردم نمی خواهد و حکومت هر چه بدهد از جیب خودش خواهد بود و نه از خزانه ملی
به باور من هر دوی این فرض ها غیر واقعی هستند و نتایج مذاکرات در شرایطی که دیپلمات های حکومت را با چک و لگد، پای میز مذاکره بیاورند با نتایج آن وقتی که نمایندگان مورد حمایت مردم، طرف گفتگو باشند، تفاوت بسیار خواهد داشت.
مذاکرات حکومتی که راه آشتی با مردم را سد کرده، تا امروز نشان داده که برایش حفظ حکومت "اوجب واجبات" است و در این راه صد ها میلیارد دلار ثروت ملی را بر باد داده است، به هیچ وجه شایسته پشتیبانی نیرو های مترقی کشور نیست
۵۰٨۶۲ - تاریخ انتشار : ۲۶ دی ۱٣۹۱       

    از : ایرانی

عنوان : نیاز کشور یا نیاز رزیم؟
شاه همواره خود را ما خطاب می کرد و او هم از کشور همواره صحبت می کرد گویی خواسته های او خواسته های کشور بود. از قرار کشور لغتی است که می توان خود را با آن آذین کرد و اکنون نوبت این دلسوزان دیگر کشور است که از نیاز کشور به تغیر سیاست حرفها بزنند. نیاز رژیم را چه کسی بهتر از خود رژیم می داند. باید از این دوستان تشکر کرد که همیشه دلسوزانه نیاز کشور را به خوبی تشخیص می دهند.
۵۰٨۵۱ - تاریخ انتشار : ۲۶ دی ۱٣۹۱       

    از : چنبش شکست نخوردگان

عنوان : پاسخ جمهوری اسلامی به مشاورتهای سازمان آکثریت
این پاسخ را با توجه به فاکتهای تاریخی بصورت فرضی از جانب جمهوری اسلامی به سازمان آکثریت میدهم:
۱. این اولین بار نیست که شما نظرات مشورتی خود را که تماما غلط بوده است در اختیار ما قرار میدهید. اگر قرار بود ما به مشورتهای شما گوش کنیم، در همان سال ۶۰ که میخواستید با نصیحتهایتان ما را به شوروی نزدیک کنید، سرنگون شده بودیم.
۲. جمهوری اسلامی نمی تواند هیچگونه رفرمی بدهد. هر گونه رفرمی ، میزان انتظارات مردم را تا حد سرنگونی رژیم بالا می برد. تجربه دوران خاتمی و قبل از آن رفسنجانی نشان داد، که هر گونه امتیازی ، مردم را برای گرفتن امتیازات بیشتر تشویق می کند و تا سرنگونی رژیم ادامه پیدا می کند. همانطور که در دهه ۶۰ نشان دادیم، سرکوب و باز هم سرکوب تنها شیوه سر کار ماندن رژیم ماست. ما در سایه این سرکوبها موفق شده ایم طرح قطع سوبسیدها را بعنوان اولین کشور جهان به اجرا در بیاوریم و تمام سیاستهای موفق ما در سایه سرکوب بوده است. هر دوره ای که حتی قول رفرم داده ایم ، مواجه با ایچاد شکاف در نیروهای خود و در نتیجه سو استفاده مردم برای به خیابان آمدن بوده ایم. بنابراین مشاورتهای شما برای رژیم ما نه تنها کمکی به ما نمی کند، بلکه انرا به سرنگونی نزدیکتر می کند.
۳. شما به جای این مشاورتها لطف کنید و در همان اپوزیسیون با تشویق مردم به قطع امید نکردن از ما، سعی کنید هر گونه فکر سرنکونی طلبی را مقابله کنید. ما خود میدانیم چکونه رژیم خود را نگه داریم.
۵۰٨۴۱ - تاریخ انتشار : ۲۵ دی ۱٣۹۱       

  

 
چاپ کن

نظرات (۹)

نظر شما

اصل مطلب

   
بازگشت به صفحه نخست