سیاسی دیدگاه ادبیات جهان - مقالات و خبرها بخش خبر آرشیو  
   

وصف حال ایران و مسائل مبرم - م. چشمه

نظرات دیگران
اگر یکی از مطالبی که در این صفحه درج شده به نظر شما نوعی سوءاستفاده (تبلیغاتی یا هر نوع دیگر) از سیستم نظردهی سایت می‌باشد یا آن را توهینی آشکار به یک فرد، گروه، سازمان یا ... می‌دانید لطفا این مسئله را از طریق ایمیل [email protected] و با ذکر شماره‌ای که در زیر مطلب (قبل از تاریخ انتشار) درج شده به ما اطلاع دهید. از همکاری شما متشکریم.
  
    از : پیروز پ

عنوان : بیآئید یا اتحاد در عمل یا رومی روم و یا زنگی زنگ شویم
سی و چهار سال است که با پرداختن به درخواستهائی چون آزادیهای مدنی چون بیان و قلم و بانوان و کارگران و زحمتکشان و اقلیتهای قومی و مذهبی و آب و نان و عدالت اجتماعی ، رشته کار و هدف اصلی از مبارزات در جهت رسیدن به مردمسالاری و دموکراسی و سکولاریزیم بفراموشی سپرده شده و رژیم آخوندی هم با تمام شقاوت ( نکبت و خواری و بدبختی و پریشانی ) و آگاهی از نقطه ضعف کنشگران سیاسی اجتماعی درون و برون مرز به مردمفریبی و تجاوز و چپاول ادامه میدهد و تا زمانیکه ریشه آخوند در ندانمکاری و فرصت طلبی و بی هدفی بویژه روشنفکران که در سال ۱۳۵۷ خواسته های فراوانی داشتند ، سیراب گردد امید ثمری نمیتوان داشت.
سیاسیکاران و جامعه شناسان و روشنفکران ما بجای اینکه به خشکاندن و از بین بردن ریشه تمام ناکامیها بپردازند و عاقلانه و صادقانه بی اندیشند ، تلاش میکنند با هرس کردن شاخه هائی از درخت تنومند خرافات و مردمفریبی و ایران فروشی خود را راضی و مطرح نگهبدارند.
میفرمائید با شعارهائی در ردیف "نان، صلح، آزادی" با توجه به وضع معیشتی اکثر مردم (نان)، ستیز رژیم با نظم بین المللی و کنار نیامدنش با جامعه بین المللی بر سر مسأله اتمی که موجب تشدید تحریمها گردیده (صلح)، و بالاخره، استقرار دیکتاتوری مذهبی و پایمال کردن حق حاکمیت ملی (آزادی) میتوانند در حال حاضر بسیار کارساز تر از شعار "انتخابات آزاد" است .
پرسش اینجاست مگر تاکنون در درازای ۳۴ سال به چه کاری مشغول بوده اید و بوده ایم ؟

. آیا با بیان و یا با بدنبال معضلاتی که بر کسی پوشیده نبوده و نیست رفتن و مکررا آنها را عنوان کردن و بدنبال نخود سیاه بودن و فرستادن ، توانسته ایم گره کار و مشکل یا مشکلات را بگشائیم و بهدف مورد نظر دست بیابیم؟
بهتر نیست یکبار هم مسُله را حل شده فرض کنیم و از پایان به آغاز برگردیم؟
ما که بیاری ماهواره و اینترنت کم و بیش با پیشینه بیشتر کنشگران سیاسی اجتماعی و رسانه ای که بمعرض دید و اندیشیدن همگان گذارده اند آشنا هستیم و میدانیم روش اتخاذی نامبردگان هم تا کنون نتیجه ای نداده بجز دربند کشیدن و آزار و اذیت هم میهنان در درون مرز .

آیا خردمندانه نیست تا ۳۴ سالهای دیگری از دست نداده ایم ، لااقل برای میهنمان و فرزندانمان که هیچگونه دخالتی در سرانجامی که شرمندگان انقلابی برایشان بوجود آوردند ، ندارند ، با اتحاد در عمل یا رومی روم و یا زنگی زنگ شویم؟
۵۱۰۹۹ - تاریخ انتشار : ۱۱ بهمن ۱٣۹۱       

  

 
چاپ کن

نظرات (۱)

نظر شما

اصل مطلب

   
بازگشت به صفحه نخست