عنوان : ببین تفاوت راه از کجاست تا به کجا !
"...ثروت‌های ملی صرف گروه‌های تروریست در لبنان، سوریه، عراق و افغانستان میشود و هم‌وطنان عزیزمان مورد تعرض وحشیانه و اعدام‌های فله ای آنچه که در تهران، خوزستان، کُردستان، سیستان و بلوجستان و آذربایجان قرار می‌گیرند و تعدادی از هموطنان عزیز را در لیپرتی مستقیم یا غیرمستقیم می‌کشند."

درست است که دفاع از زندانی سیاسی جدا از تعلقات فکری آنها وظیفه همه آزادیخواهان است ولی‌ "زندانی سیاسی" بودن هم نیاز به شرایط وجودی خود دارد . زندانی سیاسی شعار مرگ ملیّت‌های دیگر را نمیدهد.تروریست نامیدن حزب الله لبنان، سوریه ،عراق و افغانستان ، شعار کشور اشغالگر اسراییل و و امپریالیست هاست . این حق مردم لبنان است که در مقابل حملات هوائی و بمباران اسراییل مقاومت کنند . این حق مردم سوریه است که در با آدمکشان حرفه‌ای وارد شده به کشورشان بجنگند .مگر عراق و یا افغانستان نباید میهن پرستانی داشته باشند که از کشورشان در مقابل بیگانگان دفاع کنند ؟ این سئوال را از شما "زندانیان سیاسی" باید کرد که در مقابل حملات نظامی بیگانگان به ایران (بطور مثال) دشمن شما چه کسی‌ خواهد بود ؟ نمیتوان بخاطر نفرت از حکومت ملایان ( تروریست) در کنار اسراییل ایستاد ! حکومت‌ها رفتنی هستند ولی‌ کشور و اسارت مردم آن بدست دشمنان ماندنی است . همین تبلیغات باعث میشود که حکومت ملایان تمام زندانیان سیاسی را از عوامل بیگانگان بداند و دیگر زندانیان سیاسی که بخاطر دفاع از منافع مردم ، آزادی و استقلال کشور به اسارت در آمده اند در یک ردیف قرار داده و از حمایت مردمی محروم سازد.اگر این گفتار‌ها واقعیت داشته باشند ، کارگران ایران نیازی به حمایت شما ندارند.
۵۱۵۱۱ - تاریخ انتشار : ۲۷ بهمن ۱٣۹۱