از : غلام رضائی
عنوان : جایگاه چپ
آقای راسخ
دیگر از این چپ چیزی باقی نمانده است. مثلی که می گوید مورچه چیست که کله پاچه اش چه باشد مصداق وضعیت کنونی چپ است. من باید پیش از هرچیز برای حاملین این چپ ابراز تاسف کنم که بیشترشان با قلبی شکسته این جهان را وداع میکنند و دیگر عمرشان کفاف آنرا نمی دهد که تا همان نوک بینی اشان را که می توانند ببینند، خود تجربه کنند. بحث های چپ دیگر خود یک "شیوه زندگی" در خارج شده است که از نظر روانی به یک نیاز تبدیل شده است.
با تشکر
۵٣۱٨۵ - تاریخ انتشار : ۲۰ فروردين ۱٣۹۲
|
از : کیوان ش
عنوان : با آقای معمار موافقم اما
اقای مسعود معمار اظهار داشته اند که جامعه امروزی ایران و نسل کنونی با سال ۵۷ متفاوت است و ارمانی نیست. من با نظر ایشان موافقم .اما، با یادآوری یک نکته. لشگریان اسلام در این ۳۳ سال توانستند، هر امری را به ضد خود بدل کنند. انسان به ضد انسان بدل شد، اخلاق به ضد اخلاق، درستی و نیکی به دزدی و هرزه گی و شارلاتان گری، انقلاب به ضد انقلاب، آرمان خواهی به پول پرستی و دریوزه گی. .... خلاصه جامعه ایران شد دربست یک جامعه اسلامی. کلاهبرداری، باجگیری، دروغ و ریا و مکر، چاپلوسی و دو رویی (چند رویی)، مستقل بودن به خزه و پیچک بودن، به نرم جامعه بدل شد و تاسف بار آنکه خیل عظیمی از مردم این فرهنگ بادیه نشینی و تفیلی گری را همانا "آگاهی" افراد دانسته و به داشتن آن فخر میفروشند. بی جهت نیست که به جای تکیه به خود و افراد نیکو نام نادری که کماکان در جامعه وجود دارند، بدنبال کسانی راه میافتند و به نفع آنها شعار میدهند که ۳۳ سال هست در برگ برگ جنایات و چپاول و وحشی گری رژیم دست داشته اند و در این راه به ثروت افسانه ای رسیده اند و کاسب کارانه دلیل این حرکتشان را "کم هزینه" دادن میداند. تا این فرهنگ ارتجاعی در ایران هست، ایران و ایرانی اصیل روی ازادی و انسانیت و برپایی یک زندگی و جامعه انسانی را نخواهد دید
۵٣۱٨۱ - تاریخ انتشار : ۲۰ فروردين ۱٣۹۲
|
از : masoud memar
عنوان : شعار راهبردی جنبش سبز
بنظرم بیشترین تمایز بر سر براندازی نظام و گذر از نظام بشکل مسالمت آمیز است.
اتفاقأ تعیین کننده ترین عامل در روند سیاسی ایران محسوب میشود و سوال چگونه و بدست چه کسی و چشم انداز هر جایگزینی ٫ در روند جنبش سبز بوضوح دیده میشود ٫ تجارب کشورهای عربی بخصوص سوریه این نکته را ثابت کرده ٫ بخصوص انقلاب ۵۷ که فقط سرنگون کردن حکومتی برای رسیدن به دموکراسی کافی نیست چه بسا این روند را طولانی هم میکند.
به باور من نسل امروزی تفاوت اساسی با نسل ۵۷ دارد و جامعه امروزی آرمانی نیست بلکه کاملأ سیاسی ( خواستش را نسبت به توانش ) تعیین میکند
۵٣۱۷۶ - تاریخ انتشار : ۱۹ فروردين ۱٣۹۲
|
از : مازیار د
عنوان : راستی چه فکر میکنید؟
آقای راسخ افشار مطلبی بسیار کوتاه ولی پر محتوی با استدلالی محکم نوشته اید و امید است که خواننده گان بخصوص آنهاییکه بمحص ورود به کشورهای اروپایی و آمریکای شمالی جند ساعته "دمکرات" شدند و مدافع مبارزه مسالمت آمیز با رژیم جنایتکار اسلامی شدند (شیوه مورد پسند رژیم که توسط سعید امامی با هزینه های میلیونی به مخالفین رژیم خورانده شد) این مقاله را بدقت بخوانند و آموزش ببینند. اما یک سوال: آیا شما فکر میکنید آقای اعظمی و همفکران واقعن زبان فارسی شان آنقدر در سطح پایئن هست که فرق "قهر" و "خشونت" را نمیدانند و یا اینکه فکر میکنید اینان بخوبی و صد در صد تفاوت آن را میدانند ولی بعمد و با نیت خاصی چنین این او مقوله را یکی میکنند؟ مطمئن هستم که در نزد شما شق دوم واقعیت امر هست و به امید آنکه ایشان و همفکران کماکان در این فکر باطل نباشند که دیگران نا آگاه و بی دانش اند و بدنبال تیله ای روان میشوند که اینان بچرخشش درآورده اند
۵٣۱۷۲ - تاریخ انتشار : ۱۹ فروردين ۱٣۹۲
|