از : بهنام چنگائی
عنوان : تو، کجای کاری!
سلام آقای فرشید فرشیدی،
معمولا رسم پانویسی بر این اصل استوار است که بخش مبهم موضوع ، زیر پرتو نگاه های متنوع به کند و کاو کشیده می شود تا بهتر و روشنتر مبحث نمایش داده شود تا به نقاط و نکات تاریک بشود دید دقیقتری افکند.
خوب ، من کجایم؟ من در کره ی مریخم . برای شما چه فرق می کند. شما کجای این فضای حاکم موجود قرار دارید و در پی چه هستید و موضوع فوق را چگونه می بینید؟
دوست عزیز، بنظر من البته با آن امکانات اطلاعاتی و علنی کشور و ملاتِ عملا موجود تناقضات و تعارضات بالا و لاینحل مردم با رژیم، و تشریحاتی که من بر اساس آنها برشمرده و مدلل کرده ام ، فضای جامعه ی ایران همچون دمل بزرگ و چرکینی مستعد انفجار شده است. تردیدی ندارد که این انفجار با اراده ی من صورت نخواهد یافت. بلکه دیالکتیک زایش و پویائی بارداری تاریخ ۳۴ ساله ای از رنج و مصیبت را در درون خود حمل کرده و دارد که به بالاترین شکل ممکن رشد یافته و می تواند با هر جرقه ی ای روشن شده و بترکد.
حالا کی؟ هیچ کس نمی داند! اما همه می دانند که چنین احتمالی ممکن و متصور و حتی جدی است و بهمین خاطر آقای رهبر در تلاش است که آنرا بتعویق بیندازد.
تندرست باشید
۵۴٨۲۱ - تاریخ انتشار : ۱٨ خرداد ۱٣۹۲
|
