یادداشت سیاسی سیاسی دیدگاه ادبیات زنان جهان بخش خبر آرشیو  
  اجتماعی اقتصادی مساله ملی یادبود - تاریخ گفتگو کارگری گزارش حقوق بشر ورزش  
   

دو گام به پیش، یک گام به پس، استراتژی انتخاباتی حکومتی - دنیز ایشچی

نظرات دیگران
اگر یکی از مطالبی که در این صفحه درج شده به نظر شما نوعی سوءاستفاده (تبلیغاتی یا هر نوع دیگر) از سیستم نظردهی سایت می‌باشد یا آن را توهینی آشکار به یک فرد، گروه، سازمان یا ... می‌دانید لطفا این مسئله را از طریق ایمیل abuse@akhbar-rooz.com و با ذکر شماره‌ای که در زیر مطلب (قبل از تاریخ انتشار) درج شده به ما اطلاع دهید. از همکاری شما متشکریم.
  
    از : دنیز ایشچی

عنوان : در پاسخ نظر
محسن عزیز؛
الف) در مورد آمار آنهایی که رای ندادند و تحریم کردند و اینکه آیا انها از تحول طلبان بودند، یا منفعلین و غیره، و چند در صد از کدامین گروه، آمار دقیقی در دست نیست، فقط تنها چیزی که در مورد آنها می توان گفت این است که به جمهوری اسلامی در کلیت آن "نه" گفته و انتخابات را تحریم کرده اند. اینکه شما معتقدید در صد قابل توجهی از آنها منفعلین هستند، نه تحول طلبان، نظر شخصی شماست و برای من محترم است. امیدوارم اظهار نظر شخصی مرا به حساب "غیر صادق" بودن من نگذارید.

ب) در مورد عدم وجود پیوند مردمی ارگانیک بین سازمان های سیاسی سکولار دموکراتیک، و بخصوص سوسیال دموکراتیک، با توده های مردم، من نظر خویش را در جمله زیر بیان کرده ام "اینکه چرا جنبش سکولار دموکراتیک و بخصوص جنبش سوسیال دموکراتیک همچنان از عدم پیوند توده ای رنج می برد، مشکل اساسی ما می باشد که باید جداگانه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته و پاسخ های درخوری برای آن تعریف شده اقدامات جدی در راه غلبه بر آن اتخاذ گردد".
پس برخورد به معضل عدم وجود پیوند ارگانیک با طیف های مختلف مردم در جبهه آزادی و دموکراسی چیزی نیست که به قول شما "برخلاف نظر من" باشد. برخورد به این مساله بحث مفصل خود را می طلبد که متاسفانه خارج از ظرفیت "کامنت" در اینجاست. در مورد چگونگی برخورد سیاسی در حمایت از و رای دادن به کاندیداهایی مثل "رفسنجانی" و "روحانی" و غیره، باید بگویم که ما نمی توانیم اول یک کسی را که دستش در همه سرکوبها، زندانی کردنها، کشتارها و غارت ثروت های کشور دخیل بوده، و بقول خودشان "شناسنامه جمهوری اسلامی" می باشد، بعنوان نماینده راستین جوانان، زنان، کارگران و غیره معرفی و تبلیغ کنیم، و سپس اگر به وعده های خویش عمل نکرد، بیائیم و بازخواستش بکنیم. ما باید آنقدر دور نگری سیاسی داشته باشیم که بر راستای آلترناتیو کارا، مستقل و منسجم تری حرکت کرده و حضور مستقل خویش در صحنه سیاسی را به نمایش بگذاریم. نه اینکه امروز به تطهیر جنایت کاران، حمایت از آنها و ترویج میان مردم که بیایند و به این نمایندگان راستین خود رای بدهند بپردازیم و فردا به بازخواست همان اشخاص بنشینیم. به نظر من روشی که شما پیشنهاد می کنید، برای چندمین بار مردم را به دنبال سرابی راهنمائی می کند آن سرش بیابانی خشک و بی آب و علف بیش نیست. با سپاس... دنیز
۵۵۲۷۰ - تاریخ انتشار : ۲۹ خرداد ۱٣۹۲       

    از : محسن ک

عنوان : بیراهه
نیز گرامی ،

تحلیل شما در مورد آقای روحانی و سوابق و جایگاه ایشان جالب است ولی در نگرش به آنچه که در انتخابات گذشت و نتیجه گیری به نظر من به بیراهه رفته اید (با کمال احترام) چراکه شما بدون اینکه خم به ابرو بیاورید تمام آنهایی را که در انتخابات شرکت نکردند به حساب نیروهای تحول خواه و خواهان عبور از ولایت فقیه نوشته اید البته کاش آنطور بود که شما نوشته اید. در حالیکه به نظر من بخش بزرگی از این نیرو آنهایی هستند که به هر دلیلی عمیقا نا امید شده اند و هر گونه حرکتی را نفی میکنند. بیایید حداقل با خودمان صادق باشیم . دوم اینکه بر خلاف نظر شما من معتقدم که بزرگترین وظیفه نیروهای دمکرات و ترقی خواه بسیج تمام قوا برای برقراری پیوند با همان توده ای است که آمدند و چیزی را که از انها گرفته بودند پس گرفتند ، آنها به گفته خود شما به بی عدالتی و ولی فقیه نه گفتند. آنها به میدان آمدند و گفتند آنچه که میخواستند بگویند . و همینها هستند که فردا میتوانند و باید آقای روحانی را بازخواست کنند نه ان توده عمدتا خانه نشین که بعضی از آنها قهر کردن را راحت ترین راه میداند. پس قبول کنیم که نیرویی که ارزش سرمایه گزاری دارد همینهایی هستند که آمدند و گفتند و پس گرفتند.
۵۵۲۵۰ - تاریخ انتشار : ۲٨ خرداد ۱٣۹۲       

  

 
چاپ کن

نظرات (۲)

نظر شما

اصل مطلب

   
بازگشت به صفحه نخست