از : محمد اعظمی
عنوان : پاسخ های من
از میان پرسش ها و اظهار نظرات دوست عزیزی به نام ایرج اعظمی می گوید این ادعای من " سیاستی که روحانی دنبال می کند در چارچوب سیاست رفسنجانی است " درست نیست. او می گوید خلق و خوی سیاسی روحانی و ارتباط تنگاتنگ روحانی با رهبر چنان است که ثابت کردن دنباله روی او از سیاست رفسنجانی را دشوار می سازد . سیاست روحانی مثل سیاست رفسنجانی نئو لیبرالیستی نیست و تا حدودی کم عدالت را چاشنی سیاست اقتصادی می کند
در پاسخ من فکر می کنم امروز کمتر نئو لیبرالی است که کمی عداکت را چاشنی سیاست اقتصادی نکند. خود رفسنجانی نیز اگر می آمد همین ادعاها را می کرد.
همچنین او نوشته است: گفته شما مبنی بر" دامن زدن به مبارزات مطالبه محوری و همکاری، اتحاد عمل و ائتلاف برای استقرار دموکراسی به جای جمهوری اسلامی، سطوح مختلفی از مبارزه اند که هر کدام در جایگاه خود می تواند جنبش مردم برای عقب نشاندن استبداد را تقویت کتد"؛ با مشرب روحانی سازگار نیست .
در این زمینه نیز باید بگویم طرح خواسته ها و سازماندادن مبارزه برای تحقق آنها ارتباطی با طرفیت آدمها ندارد. مبارزه ای توانمند می تواند خشن ترین دیکتاتورها را نیز به تسلیم وادار نماید. حال چه با "مشرب" آنها سازگار باشد و با "مشرب" آنان بیگانه.
دوست گرامی دیگری به نام برزویه طبیب می گوید: عنوان کرده اید :بسیاری از رای دهندگان نیروهائی هستند که روحانی را می شناسند. از پیوند او با جمهوری اسلامی مطلع اند. اما او را وسیله ای کردند تا نقشه دستگاه ولایت را به شکست بکشانند. اگر رای دهندگان به روحانی چنین آگاهانه عمل کردند، چرا شما نخواستید با این حرکت زیرکانه همراه شوید ، و راه تحریم را برگزیدید؟
در پاسخ لازم می دانم بگویم همانگونه که گفته اید من نوشته ام بسیاری از مردم او را می شناختند ننوشتم همه او را می شناختند و دوم اینکه همراهی با حرکات زیرکانه مردم به نطر من به شرطی که در باره حقایق این انتخابات سکوت نشود، مثبت است. اما مردم در دقیقه ۹۰ همراهیشان مشخص شد و برای موضع گیری جمعی زمان بسیار تنگ بود. افزون بر این برخی نیروها فکر می کرده و هنوز هم فکر می کنند که تاثیر بایکوت صندوق ها با توجه به واقعیت انتخابات و موقعیت روحانی به سود مردم بوده است.
همچنین این دوست عزیز نوشته است که اگر روحانی میتواند هم گره اصلی سیاست ولایت یعنی مسئله رابطه با غرب را باز کند ، هم نقطه توافق جناح رفسنجانی با جناح خامنه ای باشد، هم مشارکت مورد نیاز خامنه ای در انتخابات را فراهم کند ، شاهکاری که هیچ نامزد دیگری نمیتوانست انجام برساند، چرا نزدیک ترین به خامنه ای نیست و دورترین نامزد به ولایت است ؟
به نظر من روحانی بیش از هر نیروئی سیاستش با رفسنجانی هماهنگ است. خامنه ای پس از احمدی نژاد با صراحت از سیاستی که روحانی دنبال می کرد انتقاد نمود. افزون بر این اصلی ترین فرد تصمیم گیرنده و مسئول سیاست کنونی شخص ولی فقیه است. در نتیجه سیاست های ولی فقیه، تحریمها افزوده شد و قیمت ها افزایش زیادی کرد و مردم به شدت به ستوه آمدند. خامنه ای زیر این فشار به ناچار دست به عقب نشینی زده است. علاقمند بوده است که پرچمدار سیاست جدید فردی باشد که در نزدیکی با خودش شهره باشد. روحانی آن فرد نبوده است. همچنین نیازی نیست که من و شما روی دورترین فرد به خامنه ای از میان آن ۶ کاندیدا با هم جدل کنیم. برای این ادعا کافی است نگاهی به نشریات نزدیک به رهبر پیش از انتخابات بیاندازیم تا ببینیم با روحانی چه برخوردی دارند. یا اگر به برداشت عمومی مردم ایران و افکار عمومی جهان از رای مردم به روحانی توجه کنیم پاسخ خود را خواهیم شنید.
دوست عزیز دیگری به نام امیر خان می نویسد: با این تحلیل درست جرا سازمان شما در موضع تحریم بود؟ أیا نباید به إمکان تغییر، حتی تغییر محدود، کمک می کردید و همراه مردم بود و به تصریح و تعمیق خواسته های أنان دست میزدید؟
در پاسخ بگویم که سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران موضع خود را از طریق اعلامیه ها و بیانیه ها اعلام می کند. مسئول مواضع و نظرات من، سازمان اتحاد فدائیان نیست. اما من فکر نمی کنم که موضع عدم شرکت جریانات سیاسی خواهان استقرار دموکراسی در ایران در این انتخابات نقش منفی و بازدارنده ای داشته است. فضا و روحیه ی مثبتی که برای حرکت مردم به وجود آمده است حاصل فشار مبارزه مردم بوده است. چه آنان که برای نه به سیاست های دستگاه ولایت به پای صندوق ها رفتند و چه کسانی که برای تغییر روی از این صندوق ها برتافتند، هر دو یک پیام دادند: تغییر. اما برای "تغییر" باید مبارزه کرد. به میزانی که جنبش های اجتماعی و نیروهای سیاسی تخم مبارزه را در جامعه بکارند، به همان میزان در کشتزار کشورمان ایران، "تغییر" برداشت می کنند.
۵۵۴۶۰ - تاریخ انتشار : ۴ تير ۱٣۹۲
|
از : ایرج اعظمی
عنوان : حکومت غافلگیر نشد دقیقتر بررسی کنیم
رفیق اعظمی بزرگوار سلام. اما باور کنیم که حکومت غافلگیر نشد . رژیم یواش یواش قاعده پارلمان بازی را یاد گرفته و در انتخابات ۹۲ با مهار تندروهای اقتدار بعد از خنثی کردن تندروهای اصلاح طلب و سبزها، شطرنج انتخاباتی را در اختیار مردم و ۶ نامزد قرار داد. شکی نیست که سیاست نسبی است چون هر امری بدیهی است . خدمتت می گویم که جمله شما که" سیاستی روحانی دنبال می کند در چارچوب سیاست رفسنجانی است " با خلق وخوی سیاسی روحانی و ارتباط تنگاتنگ روحانی با رهبر چنان است که ثابت کردن دنباله روی او از سیاست رفسنجانی را دشوار می سازد . سیاست روحانی مثل سیاست رفسنجانی نئو لیبرالیستی نیست و تا حدودی کم عدالت را چاشنی سیاست اقتصادی می کند . اما گفته شما مبنی بر" دامن زدن به مبارزات مطالبه محوری و همکاری، اتحاد عمل و ائتلاف برای استقرار دموکراسی به جای جمهوری اسلامی، سطوح مختلفی از مبارزه اند که هر کدام در جایگاه خود می تواند جنبش مردم برای عقب نشاندن استبداد را تقویت کتد"؛ با مشرب روحانی سازگار نیست . زیرا مردم هم با هزینه کم ، رای به اعتدال دادند تا نشان دهند که از تندروها زاویه زیاد دارند . ضمنا رای به روحانی با وجود ۵ غیر روحانی نشانه ای از نقش هژمونیک روحانیت در میان اقشار گوناگون مردم ایران می باشد . پس بدین ترتیب مطالبه محوری ناهمخوان با توان اجرایی روحانیدر آغاز راه شروع کرده نیز راه بجایی نمی برد. زیرا عناصر اپوزیسیون که از فشار اقتصادی کمرشکن سیاست تحریم آمریکا به مردم ایران رنج می برند بهتر است مطالبه لغو تحریم غرب علیه ایران را به گوش جهانیان برسانند .
۵۵٣۵٨ - تاریخ انتشار : ۱ تير ۱٣۹۲
|
از : رضائی
عنوان : چرا تقلب نشد
محمّدجان! مصاحبه جانانه ای بود ، موافقم ! امّا از بابِ اطلاع باید بگویم : سهم آن جانور ،احمدی نژاد را در جریانِ انتخابات نباید فراموش کرد، او، نه بخاطرِ مردم که بخاطرِ آرزوهایِ بر باد شده اش به بهترین وجه از آراء مردم حراست کرد . شکاف در جبهه تمامیت خواهان با کمکِ دشمنِ مردم تکمیل شد.آینده به نفعِ آزادیخواهان است.
۵۵٣٣۰ - تاریخ انتشار : ٣۱ خرداد ۱٣۹۲
|
از : برزویه طبیب
عنوان : حالا که دیر شده لااقل روحانی را مخالف ولایت جا نزنیم
عنوان کرده اید :بسیاری از رای دهندگان نیروهائی هستند که روحانی را می شناسند. از پیوند او با جمهوری اسلامی مطلع اند. اما او را وسیله ای کردند تا نقشه دستگاه ولایت را به شکست بکشانند....
اگر رای دهندگان به روحانی چنین آگاهانه عمل کردند ، چرا شما نخواستید با این حرکت زیرکانه همراه شوید ، و راه تحریم را برگزیدید ؟
عنوان کرده اید :از میان ۶ کاندیدای از فیلتر گذشته، دورترین آنان به ولی فقیه، بیشترین رای را کسب می کند.... دستگاه ولایت و شخص خامنه ای تا همین چند روز آخر امیدی به مشارکت مردم نداشتند. دعوت خامنه ای از مخالفان جمهوری اسلامی به دلیل این ارزیابی صورت گرفت. آنها اهمیت مشارکت را می دانستند .... نیروئی که برای شرکت در چند روز آخر بسیج شد و به روحانی نظر داشت، پیش از این، قصد شرکت نداشت....دستگاه ولایت، پیش از این تصمیم گرفته بود که رابطه اش را با غرب عادی کند. این تصمیم در سخنان خامنه ای بازتاب روشنی داشت. اما دستگاه ولایت در نظر داشت خودش پیش برنده این سیاست باشد. روحانی هم در چارچوب نظر رفسنجانی با این سیاست و تصمیم جدید ولی فقیه همراه بود....
ولی اگر روحانی میتواند هم گره اصلی سیاست ولایت یعنی مسئله رابطه با غرب را باز کند ، هم نقطه توافق جناح رفسنجانی با جناح خامنه ای باشد ، هم مشارکت مورد نیاز خامنه ای در انتخابات را فراهم کند ، شاهکاری که هیچ نامزد دیگری نمیتوانست انجام برساند ، چرا نزدیک ترین به خامنه ای نیست و دورترین نامزد به ولایت است ؟
از نظر من تحریم انتخابات غلط بود و رای ما باید رای به گزینه هیچکدام میبود و اگر این امکان نداشت ، مثل سازمان اکثریت رای نمیدادیم و نه اینکه تحریم میکردیم ، که بسیار متفاوت از تحریم است . حالا که دیر شده لااقل روحانی را مخالف ولایت جا نزنیم . برزویه طبیب
۵۵٣۲۶ - تاریخ انتشار : ٣۱ خرداد ۱٣۹۲
|
از : mehrdadf mehrdad
عنوان : تحلیل واقع بینانه و منطقی
ممنون از تحلیل واقع بینانه و منطقی که داشتید و به امید اینکه همه سیاسیون به درک درست از شرایط مردم داخل کشور برسند.
۵۵٣۱۹ - تاریخ انتشار : ٣۰ خرداد ۱٣۹۲
|
از : أمیر خان
عنوان : سوال از أقای اعظمی
با درود و تشکر از تحلیل واقع بینانه از شرایط کنونی. سوال: با این تحلیل درست جرا سازمان شما در موضع تحریم بود؟ أیا نباید به إمکان تغییر، حتی تغییر محدود، کمک می کردید و همراه مردم بود و به تصریح و تعمیق خواسته های أنان دست میز دید یا اینکه در فضای مهاجرت این انتظاری بیهودهاست. اکًر موضع شخص شما متفاوت از موضع سازمان شما بود میتوانستید مثل سائرین با شهامت موضع خود تان را در فضای مجازی و رسانه أی بیان میکر دید ورآه را به زعم خود نشأن میدادید.
۵۵٣۱۴ - تاریخ انتشار : ٣۰ خرداد ۱٣۹۲
|