سیاسی دیدگاه ادبیات جهان - مقالات و خبرها بخش خبر آرشیو  
   

انقلابِ مصر و دامی برای ایران:
دموکراسی یا قانون-گرایی؟
- رضا پرچی زاده

نظرات دیگران
اگر یکی از مطالبی که در این صفحه درج شده به نظر شما نوعی سوءاستفاده (تبلیغاتی یا هر نوع دیگر) از سیستم نظردهی سایت می‌باشد یا آن را توهینی آشکار به یک فرد، گروه، سازمان یا ... می‌دانید لطفا این مسئله را از طریق ایمیل [email protected] و با ذکر شماره‌ای که در زیر مطلب (قبل از تاریخ انتشار) درج شده به ما اطلاع دهید. از همکاری شما متشکریم.
  
    از : رضا پرچی زاده

عنوان : از مُغالطاتِ احساسی بپرهیزیم
سپاس از همهِ دوستانی که در این گفتگو شرکت کردند. پاسخِ برخی از مخالفان در خودِ مقاله داده شده، لذا آن را تکرار نمی کنم. اما برای دوستِ عزیزم، جنابِ آقای دلخواسته، پاسخی کوتاه دارم، که البته پیشتر آن را دربارهِ مواضعِ کلیِ طیفِ «بنی-صدری» دربارهِ وقایعِ مصر نوشته ام: «این تحلیلِ بنی صدر را گوش کنید. مهم است. نه لزوما به این جهت که آنچه می گوید بر مصر صادق است - که تا حدودی هم هست؛ بلکه به این جهت که نشان می دهد چرا طیفِ «بنی-صدری» هنوز نتوانسته است انقلابِ مصر را هضم کند، و لذا نسبت به آن موضعگیریِ دوگانه دارد: از یک طرف از «انقلاب» دفاعِ نصفه-نیمه می کند، و از طرفِ دیگر به شدت «کودتا» را محکوم می کند. این طیف بر اساسِ تجربهِ ناگوارِ خود در انقلابِ ایران و برکناریِ بنی صدر در سالِ ۶۰ (که آنها آن را کودتا می نامند، و تا حدودی به درست) است که با انقلابِ مصر برخورد می کند: نقش ارتش را بسیار بزرگ می کند و نقشِ مردم را بسیار کوچک. بنابراین، با توجه به کثرتِ عواملِ اَفِکتیو (affective) و احساسی در موضعگیریِ این دوستان، بنده دیدِ این طیف نسبت به واقعهِ اخیر را چندان ثاقب نمی دانم. این دوستان باید مراقب باشند که ناخودآگاه به ادعاهای طیفِ ملی-مذهبی و اصلاح-طلبِ حکومتی که بر خلافِ شواهد و مدارک و البته به قصدی خاص بالکل منکرِ انقلاب هستند صحه نگذارند.» https://soundcloud.com/a-banisadr/banisadr-۹۲-۰۴-۲۰
۵۵٨۴۰ - تاریخ انتشار : ۲۱ تير ۱٣۹۲       

    از : حافظه تاریخ

عنوان : یکی از پایه اصلی دموکراسی وجود انتخابات آزاد است. مقام صندوقهای رای و حق اظهار نظر آزادانه مردم را کم بها ندهید.
ارتش و اخوان مسلمین دو روی یک سکه هستند و از دیر زمان همکاری تنگاتنگ با همدیگر دارند. فراموش ننمائیم که در اولین کودتا که منجر بسقوط پادشاه مصر شد هم ارتش و هم اخوانی ها دست در دست هم آنرا بثمر رساندند و در زمان عبدالناصر عرب زبان ولی عرب پرست پنج پست وزیری در اختیار اخوان مسلمین قرار داد و در زمان حسنی مبارک و قبل از انقلاب مصر در دو سال و نیم پیش در اداره امور مملکتی سهیم و دارای تعدادی نماینده در مجلس در حکومت همین نظامیان بوده و به پیشنهاد اخوان، محمد مرسی وزیر دفاع سابق را برکنار و السیسی را روی کار آورد. والسیسی هم ساعتی قبل از اعلان التماتوم به مرسی با چاک هاگل وزیر دفاع چند ساعت دیدار و گفتگو داشت. در پی نشر مجادله مرسی با وزیر دفاع آمده ،« مرسی می‌گوید: شما قصد دارید کودتای نظامی علیه من انجام دهید و در این حالت آمریکا شما را رها نخواهد کرد. السیسی پس از این گفته مرسی با جدیت اظهار داشت: برای ما ملت مهم است نه آمریکا..» یعنی انتخاب و برکناری مرسی بدون اطلاع امریکا صورت نگرفته است و بقیه ماجرا هم روشن است. کمکهای هشت میلیارد دلاری عربستان و امارات بدولت غیر نظامی ارتش مصر، بدون دادن «چراغ سبز» برادر بزرگ شیوخ عرب امکان پذیر هم نمیبود. در انتخابات آینده دو راه وجود دارد، یا اینکه توسط دستهای غیبی نماینده مشخص و قابل «قبولی» معین میگردد و یا اینکه اگر همین جماعت اخوان المسلمین دوباره برنده صندوقهای رای انتخابات آزاد بشوند، ارتش مجددآ به «یاری» خواهد آمد.
۵۵٨٣۲ - تاریخ انتشار : ۲۱ تير ۱٣۹۲       

    از : محمود دلخواسته

عنوان : کودتا کودتاست
این پیام را برای در همین رابطه برای محمد جلالی عزیز فرستادم که براحتی می تواند پاسخی به روشنفکر جوان وطن اقای پرچی زاده عزیز باشد:

آقای جلالی عزیز، من فکر نکنم که کسانی که میلیونها معترض مخالف مرسی ( اگر چه سخت بی کفایت، قبیله گرا و اقتدار گرا ولی در هر حال هنوز رئیس جمهور منتخب.) را که از حق قانونی و مشروع و مدنی خود برای اظهار مخالفت با مرسی کودتاچی بنامد و اگر بنامد، هیچ دلیلی برای دفاع از نظر خود نخواهد داشت. جنبشی عظیمی بود که دنیا را خیره کرد.

عنوان کودتا از زمانی معنی یافت و براحتی قابل دفاع که ارتش وارد عمل شد و مخالفان مرسی به جای اینکه از ارتش بخواهند که بیطرف بماند( حال معلوم شد که خود به سراغ ارتش رفته بودند!) و در مناقشه ای سیاسی وارد نشود، با هیجان از این مداخله استقبال کردند و همین به رئیس جمهور اولتیماتوم ۴۸ ساعته داد و بعد او را دستگیر و با استفاده از قوه قضائیه تابع ارتش حکم دستگیری حدود ۴۰۰ نفر از نزدیکان و هم فکران رئیس جمهور را صادر و روزنامه ها و تلویزیونها و رادیوهای مخالف را تعصیل و رسانه های دیگر تبدیل به رسانه های رسمی کرد که روایت رسمی ارتش را به جامعه ملی مصر انتال می دادند و می دهند و بعد نیز دست به کشتار و زخمی کردن حدود ۵۰۰ نفر زد. به همین علت بود که اتحادیه کشورهای آفریقایی، مصر را به جرم سرنگونی رئیس جمهور متتخب از اتحادیه اخراج کرد. اینکه اروپا و امریکا از بکار گیری عنوان کودتا خوداری می ورزند، فقط به دلیل منافع ملی خودشان می باشد.

اقای جلالی عزیز، در مبارزه سیاسی، روش همان قدر اهمیت دارد که هدف چرا که هدف همیشه استمرار وسیله است و اینگونه است که روش همیشه حکم آینه ای را دارد که از طریق آن می شود هدف را دید. مخالفان مرسی با توسل به قدرت ارتش نه تنها سنتی منحوسی را در در مصر پایه گزاری کردند( که می شود رئیس جمهور منتخب را همیشه از طریق مخالفت بخشی از جامعه و از طریق سر نیزه ارتش بر انداخت. اگر اینگونه باشد کودتا بر ضد آلنده نیز کار خوبی بود چرا که بخش بزرگی ار طبقه متوسط از کودتا استقبال کردند و هنوز می کنند و این زخم در شیلی هنوز التیام نیافته است.) بله بسرعت و بشدت دست به قطبی کردن جامعه مصر زدند. در واقع انقلابیون مصر، قدرت را از دست مرسی گرفته و در اختیار نظام مبارک گذاشتند و به ارتش نقش محوری دادند. برای همین بود که نوشتم که از این گیاه زهر آگین، دموکراسی بیرون نخواهد آمد.

دیگر اینکه وقتی به ادبیات و روشهای مخالفان سکولار مرسی دقت می کنیم روز بروز بیشتر می شود دید که ما نه شاهد مبارزه بین دموکراسی سکولار و استبداد دینی که شاهد مبارزه بین استبداد سکولار و استبداد دینی هستیم. صداهایی که در میان مخالفان مرسی به اعتراض به بستن رسانه های موافق رئیس جمهور و دستگیری و کشتار موافقان مرسی بر خاسته اند بسیار ضعیف هستند و در دریای توجیه کنندگان این روشهای دیکتاتوری گم شده اند.

امیدوارم مخالفان دموکرات مرسی متوجه اشتباه فاجعه بار خود شده باشند و سعی کنند از طریق انتقاد از خود متوجه شوند که روش غیر دموکراتیک نه به نتیجه دموکراتیک که به استبداد منجر می شود.

اگر مخالفان مرسی متوجه این اشتباه استراتژیک نشوند، ارتش فاسد مصر که بیش از ۴۰ در صد اقتصاد مصر را کنترل می کند، نقش محوری در باز تولید استبداد در مصر خواهد داشت.
۵۵٨۲۹ - تاریخ انتشار : ۲۱ تير ۱٣۹۲       

    از : کوشان ماد

عنوان : صندوق رای ابزاری برای برخی گروهها
نویسنده دست روی نقطه درستی گذاشته.صندوق رای برای برخی تنها بهانه ای است برای استیلای قدرت سیاسی خود.برخی هم این مورد را دقت میکنند و فریب صندوق رای را به عنوان یک استراتژی نهایی می خورند که در حقیقت اینگونه نیست.به قول جرج اورول در قلعه حیوانات: آنان اجازه دخالت در هیچ گونه فعالیت و عرصه اجتماعی و سرنوشت خود را نداشتند ولی به آنان یاد داده بودند که " رای بدهند "!
۵۵٨۲۶ - تاریخ انتشار : ۲۱ تير ۱٣۹۲       

    از : جلال ص

عنوان : فقط صندوق رای
مگرکودتا شاخ ودم دارد؟اگرنتوان برکناری مرسی درمصر را کودتا نامید پس میتوان گفت اصلا کودتا درجهان وجود ندارد،مقایسه کردن مصر با ایران اصلا درست نیست،درآنجا فیلتری بنام شورای نگهبان وجود ندارد،ولایت فقیه وجود ندارد،سپاه پا سداران وجود ندارد،تمام احزابی که الان معترض هستند سال گذشته برای انتخابات نامزد داشتند ولی رای نیاوردند،درکشوری که دارای قانون اساسی دموکراتیکی باشد،تغییرباید فقط ازطریق صندوق رای باشد،اینکه میگویند۲۰ملیون امضاء جمع شده،حرفی است که معارضین میگویند،امضا جمع کردن نمیتواند منبع موثقی باشد،تظاهرات خیابانی دردموکراسی واقعی محلی از اعراب ندارد،الان هم طرفداران مرسی هم که درمیدان هستند،اگرازمعارضین بیشترنباشند ،کمترنیستند.
۵۵٨۲۵ - تاریخ انتشار : ۲۱ تير ۱٣۹۲       

    از : رضا پرچی زاده

عنوان : مسالهِ مصر انقلاب یا کودتا نیست
دوستانِ گرامی، فکر می کنم در حالِ حاضر مسالهِ مصر انقلاب یا کودتا نیست، بلکه این است که چگونه باید از این مرحلهِ متزلزل عبور کرد و حکومتِ قانونِ «دموکراتیک» را حاکم نمود. اما این هم موردِ بحثِ مقالهِ من نبود. تاکیدِ من در این مقاله، تلاشِ عواملِ وابسته به جمهوری اسلامی، چه در داخل و چه خارجِ از کشور، برای تخطئهِ سقوطِ اخوان به منظورِ ترسانیدنِ ایرانیان از انقلاب بوده است. این را باید جدی گرفت، که اینها سالهاست دارند مردم را از انقلاب می ترسانند، انگار که استمرارِ جمهوری اسلامی خود به اندازهِ کافی کریه نیست که انقلاب را واجب کند.
۵۵٨۱۹ - تاریخ انتشار : ۲۱ تير ۱٣۹۲       

    از : گلاسنوست

عنوان : فرم پرستی و تقدیس طریق
در موافقت با نویسنده محترم این مقاله، به نظر من هم صندوق رأی فقط و فقط طریقیت دارد و به هیچ وجه مقدس نیست. اصولا هیچ چیز مقدس نیست. دوران کنونایزیشن Canonization های باستانگرایانه گذشته است و مکتب پزوتویسم حقوقی هم نیم قرن است بایگانی شده است. فرم‌گراییها یا گاهی فرم‌پرستیهای خالی از محتوا نیز ظاهرا اگر برای خیلیها آب نداشته باشد برای بعضیها نان خوبی دارد!!!!!!!!!!
۵۵٨۱٨ - تاریخ انتشار : ۲۰ تير ۱٣۹۲       

    از : رضا پرچی زاده

عنوان : اخلاق نتیجه‌--محور یا بی‌اخلاقی مطلق
درود بر شما دوستِ گرامی. کاملا درست می فرمایید، گرچه من به دلایلِ تاریخی ترجیح می دهم در برابرِ ارتش موضعی محطاتانه تر بگیریم. در راستای فرمایشاتِ شما دربارهِ مسالهِ «اخلاق»، توصیه می کنم به این مقاله که چندی پیش نوشتم هم نظری بیفکنید. پیروز و سربلند باشید. http://radiokoocheh.com/article/۲۱۴۶۷۳
۵۵٨۱۶ - تاریخ انتشار : ۲۰ تير ۱٣۹۲       

    از : حافظه تاریخ

عنوان : ارتش منفور و وابسته، ارتش ملی و طرفدار دموکراسی
اگر نویسنده محترم از این دیدگاه شروع میکرد و برای این سوال اساسی جوابی پیدا میکرد که انقلاب و یا حرکت اعتراضی مردم مصر که بیش از دوسال شروع ادامه داشته برعلیه کدام سیاست دیکتاتوری وابسته بوده است؟ آیا اعتراضات آنها بیشتر این بوده که بعد از یکسال همان نظامیانی که بیش از پنجاه سال است که زمام امور کشور مصر را در دست داشتند، تبرئه نموده وآنان را در «ناجی» بی بدل دوباره از طریق «لباس شخصی ها» بر مسند بنشانند. امروز انتصابات زمامداران «موقت» همه از دار و دسته های حسنی مبارک و با تائید ارتش مبارک انجام میگیرد. بیان این مطلب که « بدین معنی که برای اینها ظاهرا نفسِ «قانون» بالاتر از دموکراسی و حقوقِ بشر قرار می گیرد. از نظرِ اینها، چون اخوان از طریقِ «قانونی» به قدرت رسیده و از طریقِ «غیرِقانونی» برکنار شده، دموکراسی نقض شده است. حال آنکه این تفسیری بسیار خشک از دموکراسی است که دموکراسی را مساویِ قانون می گیرد» نمودار فهم ناقص نویسنده از مقوله دموکراسی و عدم رعایت از قراردادهای اجتماعی (قوانین) است. اگر تحت این قوانین و در یک انتخابات آزاد، مسولی تعین شد و او در صورت بروز خطا و یا کجروی طبق همان قانون ودر همان شرایط آزاد قابل خلع است. فراموش نکنیم که عامل اصلی مبارزات مردم مصر فرم حکومت ارتجاعی و پر از فساد نظامیان وابسته بوده است. این ارتش بعد از یکسال بظاهر بدور از مرکز قدرت، ارتش ملی نمیشود (فردی اشاره کرده است). این بدان معنا نیست که یک حکومت مذهبی بهر فرم و شمایلی مثل اخوان مسلمین و یا ولایت فقیه آخوندها را مورد تائید قرار میدهم. هر حکومت مذهبی و ایدئو لوژیکی مغایرت با دموکراسی و حرمت انسانی دارد.
۵۵٨۱۵ - تاریخ انتشار : ۲۰ تير ۱٣۹۲       

    از : برزویه طبیب

عنوان : خیابان یا پادگان ؟
برخلاف نظر نویسنده ، معتقدم ارتش کودتا کرده است ، ولی نه برعلیه مورسی ، بلکه برعلیه پیروزی قریب الوقوع خیابان . سئوال اینست که آیا ابزارهای قدرت الان در دست ژنرال های رانت خوار است یا در دست آن میلیون ها امضا کننده اعتراضی ؟ با درود . برزویه طبیب
۵۵٨۱٣ - تاریخ انتشار : ۲۰ تير ۱٣۹۲       

نظرات قدیمی تر

 
چاپ کن

نظرات (۱۱)

نظر شما

اصل مطلب

   
بازگشت به صفحه نخست