عنوان : گروگانگیزی واژه ها و بازتعریف ایدئولوژیکی آنها
«عشق کلمه‌ئی است که از رابطه‌ی انسان و اتومبیل سخن می‌گوید و انقلاب نامی است که بر مایع ظرف‌شوئی نوظهوری نهاده‌اند. افتخار احساسی است که از استحمام با نوعی صابون مخصوص زیبائی به‌آدمی دست می‌دهد و سعادت لذت عمیقی است که از خوردن سوسیس حاصل می‌شود.» (ادواردو گالیانو).
این نقل قول ربطی به فتیشیسم کالائی ندارد.
فقط بظاهر چنین جلوه می کند.
کالا پرستی (فتیشیسم، بت پرستی) ربطی به این فاجعه ندارد.
اینجا پرستشی عملا در بین نیست.
ما اینجا با تهاجم فرهنگی مخرب و مانی پولاتیو طبقه حاکمه به مفاهیم و مقولات فلسفی، سوسیولوژیکی، پسیکولوژیکی و غیره سر و کار داریم.
این تهاجم دیری است که آغاز شده و طبقات حاکمه همه از دم در سطوح ملی بدان جامه عمل پوشانده اند و می پوشانند.
به قول حکیمی از ایتالیا ما در این جور موارد، با «گروگانگیری واژه ها» و با باز تعریف ایدئولوژیکی آنها سر و کار داریم.
در ایران نیز جریانات مذهبی و سیاسی همین بلا را بر سر واژه ها آورده اند:
جامعه بی طبقه توحیدی
عدل علی
سوسیالیسم اسلامی
اخوت اسلامی
و غیره از این جمله بوده اند.
خمینی به هنگام صدور فتوای قتل عام می گوید:
«ما باید انقلابی عمل کنیم»
منظور او از اصطلاح «عمل انقلابی» یعنی آدمکشی بی حساب و کتاب، کشتار اسرای در بند، مخالفین بالقوه، بالفعل، مجازی، خیالی، حقیقی.
اشرافیت بنده دار و فئودال واژه انقلاب را به معنی بی نظمی و قانون شکنی بکار می برد.
کدام جامعه کالائی؟
اینجا معیارهای ارزشی و هنجارهای اخلاقی دیرین بشری اند که تحریف می شوند:
اینجا ارزش ها با آنتی ارزش ها، قهرمان ها با آنتی قهرمان ها جایگزین می شوند.
این نوعی تخریب رادیکال فکری و فرهنگی است.
شاید به همین دلیل بود که کشتی گیر معروف و محبوب ایرانی (غلامرضا تختی؟) حاضر به تبلیغ برای تیغ ژیلت نشده بود.
نمی خواست به آنتی قهرمان بدل شود
نمی خواست به «قهرمان» سرمایه بدل شود.
۵۶۵۴۱ - تاریخ انتشار : ۲۵ مرداد ۱٣۹۲