از : خسرو گ
عنوان : نقدی ارزشمند
با درود، اگر پاسخ کوتاهی به آقای رستمی بدهم، شاید پاسخ آقا یا خانم "ایکاروس" هم باشد. آقای ابراهیمی اصطلاح "ناتوی رسانه ای" را بسیار به جا به کار برده است که نه تنها شما بل که رهبران سازمان فداییان اکثریت را که هر کدام عمری را در مبارزه صرف کرده اند، هم تحت شعاع برده است. از جمله نقدهایی که به سازمان اکثریت وارد است عبارتند از: ۱- مستند سخن نمی گویند و منثل اغلب ما ایرانی ها که به ادبیات شنیداری علاقه نشان می دهند، عمل می کنند. باید مراجع خبری و تحلیلی را عیناً و دقیق با ذکر تاریخ معرفی کنند. رهبران اکثریت چنین نمی کنند، یکی اینکه این کار پر زحمت است و دیگر این که با رعایت این اصل فرار از چنگ نقد دشوار یا ناممکن می شود. ۲-استدلال هاشان تحت تاثیر ناتوی رسانه ای است و اصالت و استقلال ندارد. خود این دو ایراد دارد، یکی این که می توانند هر گاه لازم باشند جبهه خود را تغییر دهند و مثلاً در کنار جنگ طلبان قرار گیرند که امریکا را مثلاً خوش آید، و دیگر اینکه ناگزیند دنباله رو باشند. این دو موضوع طرح شده دو اصل مهم در تحلیل خرد-محور به شمار می روند و پژوهش های ارزشمند دانشگاهی بر این اصول متکی اند. حال پرسش این است، که آیا در میان رهبران فداییان خلق ایران- اکثریت واقعاً کسی یافت نمی شود که این اصول را فراگرفته باشد؟ قطعاً یافت می شوند. لذا، علت همان است که در بالا اشاره شده. به اعتقاد من به آقای شیزلی انگ های حواله داده شده نمی چسبد، زیرا ۱- ایشان مسایل ذکر شده را رعایت کرده است. ۲- نقدی به نسبت بی طرفانه ارائه داد است. وقتی سخن از بی طرفی می کنیم مراد دوری از جانبداری افراطی است، همان روشی که آقایان رستمی و ایکاروس در اینجا پیشه کردند که بتوانند او را در موضعی دفاعی قرار دهند بی آن که در یک استدلال منطقی و دیالکتیکی نشان دهند که ضعف این مقاله چیست. ضمناً، شایان ذکر است که نقد آقای شیزلی از اکثریت در چارچوب حفظ تمامیت ارضی سوریه و قوانین بین المللی مرتبط با آن قرار می گیرد و بیانگیر آن نیست که در چارچوب مسایل داخلی سوریه ایشان به رژیم اسد هیچ نقدی ندارد.
۵۷۱٣۷ - تاریخ انتشار : ۱۹ شهريور ۱٣۹۲
|
از : الف رستمی
عنوان : عجب!!
آیا رژیم سوریه مردم خود را سرکوب نکرد؟ به کشتار مخالفان سیاسی اش در ابعاد دست نزد و تخم کینه و نفرت نکاشت؟ مبارزان را به سمت اپوزیسیون مسلح سوق نداد؟ مسئولیتی در جنگ داخلی ندارد؟
آیا جمهوری اسلامی در سوریه دخالت نمی کند؟ رژیم اسد را تا کشیده شدن به جنگ مستقیم با آمریکا تشویق به ادامه جنگ داخلی نکرد؟ این دخالت ها مورد تایید شماست؟
دفاع از دیکتاتور هایی مانند صدام، قذافی، اسد و ... به خاطر آنکه مثلا مخالف امپریالیسم هستند، را می توان تا تهران و القاعده در منطقه بسط داد. مواضع شما چه فرقی با کیهان نویسان و سردار قاسمی دارد؟ اطفا توضیح دهید.
۵۷۰۵۲ - تاریخ انتشار : ۱۵ شهريور ۱٣۹۲
|
از : ایکاروس
عنوان : گمشده راه حقیقت
آقای ابراهیم شیزلی
در اینکه براستی راه حقیقت را گم کرده اید کاملا" از نوشته شما مشخص است و تا زمانی که به گوش دادن به اخبار رژیم خونخوار اسلامی دل شپرده و پیگیری اخبار را از بولتن امنیتی رژیم دنبال می کنید، راهنمایی شما امکان پذیر نیست. به قولی: کسی که نمی خواهد بشنود از هر کری کرتر است.
۵۷۰۴۵ - تاریخ انتشار : ۱۴ شهريور ۱٣۹۲
|
از : خسرو صدری
عنوان : مگر فراموش کرده اید که:
هیئت سیاسی سازمان اکثریت از بمباران لیبی به وسیله ناتو و آمریکا ابراز شادمانی کرد. حال چرا انتظار دارید در مورد سوریه احساسشان عوض شده باشد. آخر بر سر قبری که مرده ای هم درونش نیست که نوحه نمی خوانند.
۵۷۰٣۵ - تاریخ انتشار : ۱۴ شهريور ۱٣۹۲
|