از : فرهاد پرنیان
عنوان : طره
پس از خواندن نقد شما به شعر شفیعی کدکنی در این صفحه، این شعر شما را خواندم و کلمه مهجور «طره» چشمم را گرفت. به یاد چنگ و رود و گیتار برقی شما افتادم.
انگار همه ما گاهی وسوسه میشویم تا از نوشتار فاخر کهن، ادویه ای بر دست پختمان بزنیم. البته من شخصا ایرادی در این کار نمی بینم!
با درود برشما!
۵۷۴۲٨ - تاریخ انتشار : ٣ مهر ۱٣۹۲
|
