عنوان : با درود فراوان
دم شما گرم، بسیار بسیار آموزنده بود. دست شما درد نکند! فقط در مورد حافظ که عشق او را زمینی ولی غیر جسمانی خوانده اید کمی تردید دارم مثلا: گر چه پیرم تو شبی تنگ در آغوشم گیر تاسحرگه ز کنار تو جوان برخیزم. گرچه اشعار او به قول شما از ادویه عرفان بی بهره نیست و لی چندان هم غیر جسمانی نیست: سوی من لب چه می گزی که مگوی، لب لعلی گزیده ام که مپرس!
برای من هم معمایی بزرگ است که چرا خورشید عشق زمینی شیرین و فلسفه زمینی خیام طی قرون متمادی زیر ابر و غبار موهمات عرفانی پنهان می ماند و هنوز هم در قرن ۲۱ عرفان دربخشی از ادبیات و خصوصا موسیقی ایران یکه تاز است
۵۷۴۱۲ - تاریخ انتشار : ۲ مهر ۱٣۹۲