از : ناجیش
عنوان : یک کمی آب خنک میل بفرمایید
آنهایی که میگویند یک جریانی، حالا هر کی شد، باید حق حکومت اسلامی را کف دستش بگذارد، ظاهرا به روی مبارک نمی آورند که جیش العدل یکی از آن مدعیان بزرگ اسلام است و از بزرگ جیش داران است. دست کم نگیرید جیشش را
۵٨٣۷۲ - تاریخ انتشار : ۱۶ آبان ۱٣۹۲
|
از : یک عصیان زده
عنوان : زنگها برای که بصدا در می آیند؟
تحولات جند دهه اخیر نشان داده که آنگاه که حکومتی دیکتاتور سر کار باشد و به کمک کشتار و سرکوب حکومت کند و مردم از آن رویگردان باشند و این حکومت دیکتاتور اعتبار جهانی هم نداشته باشد و اپوزیسیون معتبری هم در میدان نباشد آنوقت یا حمله می کنند و آن را از بین می برند و یا جنگ داخلی راه می افتد. نمونه اش سوریه ، یوگسلاوی عراق و غیره
بدلان ماند و مخالفان حکومت علیرغم گذشت سی سی و پنج سال همنوز نتونستن سر حداقل ها توافق کنند و زیاده خواهی اشت=ان بعنوان رئی دیگر سکه زیاده خواهی رژیم کشور را به لبه نابئدی کشانده
مسئولیت رژیم بیشتر است چون قدرت دارد اما اپوزیسیون هم مقصر است چون به مسئولیت تاریخی خودش عمل نمی کند و آلترناتیوی پیش روی مردم نگذاشته.
در عدم تشکیل جبهه متحد مخالفان در برابر رژیم می توان هزاران دلیل و بهانه آورد - همان صحبتهای سی و پنج سال گذشته- اما یک نفر نپرسیده که اگر این همه تحلیل خوب بوده پس چرا نتیجه نداده. مگر قرار بر این نبیست گه اگر سیاستی هر چندد خوب اما بدون نتیجه باشد باید کنار گذارده شود؟ مگر ما ار رژیم نمی خواهیم که با ادامه سیاست هایش بیش از این کشور را به فلاکت ننشاند؟ خوب چرا نیروهای اپوزیسیون سیاست تک روی خود که به تقویت رژیم و نا امید شدن مردم منجر می شود را کنار نمی گذارند؟
نیروهای اپوزیسیون صادقانه باید به این سئوال جواب دهند که تا چه اندازه جهان سومی بودن آنها و خاستگاه اشان یعنی از کشور اسلامی آمدنشان، مانع از این شده که بتوانند متمدنانه و پراگکاتیستی، اختلافات خود را کنار نهند با مسائل و معضلات کشور از روی مسئولیت برخورد کنند. سئوال بعدی اینه: اگر کشوری اروپایی با مشکلات ایران روبرو بود آیا اپوزیسیون آن کشور مثل اپوزیسیون امروز ایران بخورد میکرد؟ اگر نه چرا؟
بی جهت نیست که نیروهای تجزیه طلب از یک ظرف و نیروهایی جنگ طلب اط طرف دیگر و نیروهایی که میخواهند ایران سوریه شود و نیروهایی که خواهان کوچکتر شدن ایران همه و همه میدان گیر آورده و جولان می دهند.
براستی که زنگها برای چه کسی بثدا در »ی ایند؟ اپوزسیون تا می مبخواهد چشمان خود را ببندد؟
نفرت از رژیم دارد به نفرات از اپوزیسیون فرا می روید.
۵٨٣۵۹ - تاریخ انتشار : ۱۵ آبان ۱٣۹۲
|
از : امجد کریمی
عنوان : خانم یا آقای رستگار .
حکومت اسلامی جتایت می آفریند و باید جریانی حقش را کف دستش بگذارد.روحانیت مرتجع شیعه و جلادانی که حکم اعدام اسیران و گروگانها را صادر می کنند .جنون گاوی گرفته اند .حکومت هار اسلامی سالهاست شمشیرش را از رو بسته است .ما بی رگ و بی تفاوت شده ایم .
۵٨٣۴۷ - تاریخ انتشار : ۱۵ آبان ۱٣۹۲
|
از : علی رستگار
عنوان : ترور توسط هر کس و به هر دلیل محکوم است
جا دارد که نیروهای مخالف رژیم و مخالف اعدام این جنایت را محکوم کنند. هر کس با هر انگیزه ای دست به این جنایت زده باشد نتیجه ای جز ادامه ترور و خشونت در شکل دولتی و غیر دولتی اش برای مردم ندارد!
۵٨٣۴۴ - تاریخ انتشار : ۱۵ آبان ۱٣۹۲
|