عنوان : به آقای کیا
خیلی خوشحال شدم که نوشته اید از هز خرکت مثبتی می بایست حمایت شود. ولی اینکه این عقب نشیتی حاکمیت را برای حمله تخیلی حاکمیت در آینده تلقی کرده اید خود یک تخیل نیست!! وبرفرض صحت این نظریه آیا ما با سخنان و مطالبی که مینویسیم این زمینه را فراهم نمیکنیم!!! یا برعکس می بایست طوری برخورد کنیم که این اتفاق نیفتد؟؟جدا بودن از حاکمیت به این مفهوم نیست که با هر اقدام حاکمیت می بایست مخالفت کرد وبیا حداقل آنرا به نوعی بی اهمیت جلوه داد. دمکرات بودن هم یعنی پذیرش نظر اکثربت حتی اگر مخالف نطرات من باشدکه متاسغانه درمیان ما ایرانیان هنوز جا نیفتاده است زیرا چون خودرا دمکرات میدانیم واگر اکثریت جامعه ه با نظر ما مخالف باشند با برعکس نطرات ما عمل کنندنه تنها حتماً دمکرات نیستند بلکه عقب افتاده و یا به زبان روشنفکرایرانی عقب نگهداشته شده هستند!!!
۵٨۹۴۱ - تاریخ انتشار : ۷ آذر ۱٣۹۲       

عنوان : به آقای امیری
مسلم است که از هر حرکت مثبت"با صرف نظر " کی‌ در آن شریک است میبایست حمایت کرد و توافق ژنو گر‌ چه یک عقب نشینی برای حمله تخیلی‌ حاکمیت است و زیر فشارهای گوناگون داخلی‌ و خارجی‌ صورت می‌گیرد،مثبت است.

موضع دمکرات‌ها و چپها ملاحظه تزویرگران و شیادان نیست و ما از ترس اقلیت حاکم نه میبایست فقط هورا بکشیم ،بلکه واقیتها را آنطور که بوجود آمده اند در مسیر تاریخیشان "گذشته ،حال و آینده" برسی‌ کنیم و به مردم اطلاع برسانیم.

اینگونه استقلال خود را از حاکمیت نشان میدهیم.

ما حامی‌ دولت ولایی نیستیم و آنها چشم دیدن ما را ندارند!
۵٨۹۲۷ - تاریخ انتشار : ۷ آذر ۱٣۹۲       

عنوان : به آقای کیا
بحث در این مورد نیست که گفته های ایشان صحیح است یا نه . بلکه موضع گیری در مورد این تفاق مهم است که واقعیت ملموس و مشگل امروزی ما در داخل کشور است. آیا می بایست مشوق این توافق بود و حاکمیت را به ادامه آن ترغیب کرد یا با نوشته های این چنینی موجب عقب گرد حاکمیت شد. بر فرض که درگذشته چتین و چنان بوده آیا مبتوان به گذشته بازگشت ؟؟؟ از عنوان کردن این قبیل موارد و از زیز خاک بیرون آوردن آن برای حل مسایل ملموس کنونی چه چیز حاصل مردم میشود؟به نظر من با شناختی که از این حاکمیت دارم برای جلوگیری از برخورد نظامی و ویران شدن ایران هر اقدامی که درجهت برقراری صلح یشود باید مورد حمایت قرارگیرد تا جنگ طلبان هر روز بیشتر از روز قبل منزوی شوند مشکل فعلی ما این است !!
۵٨۹۰٣ - تاریخ انتشار : ۶ آذر ۱٣۹۲       

عنوان : به آقای علی‌ امیری
۱.رآکتور سازی در زمان شاه برای رسیدن به دروازه "تمدن بزرگ " پایه ریزی شد.

۲.حاکمیت اسلامی غنی سازی و تلاش برای ساخت بمب را به آن مخفیانه اضافه کرد.

۳.قسط دوم را غربیها در زمان خاتمی متوجه و مانع شدند و اکنون برای حاکمیت هم ادامه دادن به آن نا ممکن شده است چونکه نه تکنولوژی لازم ونه افراد وارد دارند.

۴.حاکمیت و غرب به نقطه اول رسیدند و آن هم تاراج ثروت ملی‌ است.

۵.این بازی اتمی‌ برای ما از اول باخت بوده است و در آینده هم باخت خواهد بود نگاهی‌ به ژاپن بیندازیم!

در نتیجه جناب استاد حق دارند و ما نباید ترس داشته باشیم که سخنانمان با راستگرا‌ها یا چپ گراها یکی‌ میشود .

ما باید شفاف و رو راست سخن بگویم نه مثل راست و چپ چیزی گفته شود ولی‌ به آن اعتقاد نداشته باشیم و به فریب کاری بپیوندیم.
۵٨٨٨۴ - تاریخ انتشار : ۵ آذر ۱٣۹۲       

عنوان : بعد از توافق
چند واقعیت خیلی سرراست وجود دارد. هدف جمهوری اسلامی از برنامه اتمی چه بود؟ دستیابی به بمب. اکنون این فرایند متوقف شده. پس جمهوری اسلامی اولین شکست را متحمل شد. اما سوال مهم تر این است که چرا جمهوری اسلامی اساسا این روند را شروع کرد. اگر برای این برنامه هسته ای نظامی منطق و ضرورتی از منظر منافع جمهوری اسلامی فهمیده شود می توان به سوال های بعدی درباره آینده این توافق شکننده و جشم انداز آینده بحران سیاسی اقتصادی در ایران جواب داد.
۵٨٨۵۷ - تاریخ انتشار : ۴ آذر ۱٣۹۲       

عنوان : مخالفت ضمنی
آیا شما به طور کلی با این توافقنامه موافقید یا مخالف؟؟ اگر موافقید چرا باید حکومت ایران را حتی اگر نطر شما صخیخ باشد همانند کیهان و مخالفین داخلی این روند بازنده اعلام کنید و آب یه اسیاب آنها بریزید؟؟ واگر مخالف آن هستید و مغتقدیذ که ایران نمی بایست کو تاه بیاید تا بازنده نشود چه فرقی بین شما و راستگرایان ایرانی و آمریکایی است که حمله به ایران را بهترین گزینه میدانند؟؟ اما به نظر من شما از ان جمله افرادی هستید که در رابطه با حکومت ایران یک نظر واحد دارند و آن هم این است که هر اتفاقی در ایران بیفتد چه مثبت چه منفی باید با آن مخالفت کرد. من میدو نم!!!
۵٨٨٣۶ - تاریخ انتشار : ۴ آذر ۱٣۹۲