یادداشت سیاسی سیاسی دیدگاه ادبیات زنان جهان بخش خبر آرشیو  
  اجتماعی اقتصادی مساله ملی یادبود - تاریخ گفتگو کارگری گزارش حقوق بشر ورزش  
   

ویژگی ی واژگانی ی "بچه های اعماق" - اسماعیل خویی

نظرات دیگران
اگر یکی از مطالبی که در این صفحه درج شده به نظر شما نوعی سوءاستفاده (تبلیغاتی یا هر نوع دیگر) از سیستم نظردهی سایت می‌باشد یا آن را توهینی آشکار به یک فرد، گروه، سازمان یا ... می‌دانید لطفا این مسئله را از طریق ایمیل abuse@akhbar-rooz.com و با ذکر شماره‌ای که در زیر مطلب (قبل از تاریخ انتشار) درج شده به ما اطلاع دهید. از همکاری شما متشکریم.
  
    از : ‫البرز

عنوان : بساطِ مرجع تقلید و مقلد، مرید و مرادی ‫مسلط بر افکار جامعه ایرانی
آقای خوئی عزیز، نوشته آقای نقره کار را از زاویه ای زیبا و قابل ستایش مورد ارزیابی قرار داده ای.

به یقین، ‫‫زبان آزاد و خالی از تعارفاتِ صادق چوبک، در داستان بلندِ آقای نقره کار به تکاملی جدید دست یافته است.

‫تحولاتی از این دست در ادبیات ایرانی، به یقین خواهد توانست، به برچیده شدنِ تدریجی بساطِ مرجع تقلید و مقلد، مرید و مرادی ‫مسلط بر افکار جامعه ایرانی، یاری رساند.

‫کمی در همین راستا، لطیفه ای به یادم آمد‫، با این مضمون،‫ از وقتی، در زندگی آپارتمانی، مستراح از گوشه دور افتاده حیاط، به اتاقی در نزدیکی اتاقِ ‫بچه ها انتقال یافته، امکان شنیده شدنِ صدایِ گُوز پدر و مادر توسط بچه ها افزایش‫، و به همان نسبت، حرمتِ عهدِ قدیم پدر و مادر، نزدِ بچه ها کاهش یافته است.
۵۹٨۹۱ - تاریخ انتشار : ۲۵ دی ۱٣۹۲       

  

 
چاپ کن

نظرات (۱)

نظر شما

اصل مطلب

   
بازگشت به صفحه نخست