عنوان : شکافتن هسته اتم در مملکت زلزله خیز ایران
‫آقای ایجادی عزیز، وقتی نوشتار شما در باره سرنوشت دردمندانه هامون و هموطنان سیستانیمان را می خواندم، قلبم از این همه بی فکریها و کژفکریهای زعمای مجلس و دولت ایران به درد آمد.

‫ای مجلسیان، ای لمیدگان در مبلها و صندلهای گرم و نرم و زیبای مجلس شورا:
‫عوض گیر دادن و تنظیم لوایح گوناگون برای ‫پوشاندن چند تارموی پریچهرگانِ ایرانی و جهانی،
‫و یا زد و خورد برای بلندی یا کوتاهی لباس بانوان کشور و جهان،
‫و یا برگزاری جلسات عدیده برای به اجماع رسیدن جهت تأمین کسری‫ انرژی مورد نیاز کشور ‫از راه شکافتن هسته اتم در مملکت زلزله خیز ایران،

‫اگر به استان سیستان و بلوچستان و مشکلات آب و لشکر عظیم بیکاران این استان توجهی کنید، دیگر نیازی به ترکاندن چیزهای خطرناکی مانند هسته اتم برای تأمین کسری انرژی نخواهید داشت.‫ چه با گسترش صنعت ساخت و نصب‫ آسیابهای بادی در سرزمین بادخیز استان سیستان و بلوچستان، و نیز گسترش صنعت ساخت و نصب سلولهای خورشیدی در این استان پر از آفتاب‫، هم عددِ بسیار بزرگی از بیکاران این استان را شاغل کرده اید، ‫و هم کمک بسیار بزرگی ‫به تأمین کسری انرژی از راهی طبیعی انجام داده اید.

حل ‫مشکل آب نیز چاره ای جز مذاکره با دولت همسایه افغانستان و ملزم کردن آنان به رعایت حق آب ایران ندارد.
‫البته میتوان به بررسی علمی پیرامون ایجاد کانالهای آبی متعدد از دریاهای شمال و جنوب برای سیراب کردن سفره های آب زیرزمینی و نیز استفاده های دیگر از آنها همت گماشت. اما مشکل اینجاست، که صندلی های نرم مجلس، خاصیت ضدهمتی داشته، و تتمه همتِ مجلسیان گرامی صرفِ خال، ابرو، گیسو و اندازه لباس پریچهرگان ایرانی و جهانی شده، و دیگر وقتی برای رسیدگی به آلام و دردهای کشاورزان، سیستانی، اصفهانی، خوزستانی و خراسانی باقی نمی ماند.
۵۹۹۱۰ - تاریخ انتشار : ۲۶ دی ۱٣۹۲