ونزوئلا : صدائی برای صلح
نظرات دیگران
اگر یکی از مطالبی که در این صفحه درج شده به نظر شما نوعی سوءاستفاده (تبلیغاتی یا هر نوع دیگر) از
سیستم نظردهی سایت میباشد یا آن را توهینی آشکار به یک فرد، گروه، سازمان یا ... میدانید
لطفا این مسئله را از طریق ایمیل
abuse@akhbar-rooz.com
و با ذکر شمارهای که در زیر مطلب (قبل از تاریخ انتشار) درج شده
به ما اطلاع دهید. از همکاری شما متشکریم.
از : محمد امیری
عنوان : یادداشتی بر وضعیت ونزوئلا
برای درک وضعیت ونزوئلا باید به آنجا رفت یا از یک مرجع بیطرف اطلاعات درست را دریافت کرد. برای اطلاع دوستان بعضی از مشخصات ونزوئلا را ذکر می کنم:
قتل در ونزوئلا در جهان رتبه اول را دارد
در ونزودلا در روز روشن و جلوی چشم مردم ، جنایتکاران زورگیری می کنند
اکثر مردم ونزوئلا زاغه نشین هستند
درآمد ونزوئلا از نفت در مدت ۵ سال گذشته یک هزار میلیارد دلار بوده
ونزوئلا فاقد کارخانه صنعتی، تولیدات کشاورزی، و حتی خدمات از جمله پزشگی هست و اجبارا تمام این نیازها با واردات تامین می شود
گروهی بنام لباس شخصی های قرمز پوش، همان کاری را می کنند که نیروهای شبه نظامی در دیگر کشور ها می کنند
سئوالی که برای من وجود دارد، آیا این وضعیت قابل تائید است؟
پیشنهاد می شود ، نقطه نظراتمان را دو باره بررسی کنیم.
۶۱۹۷۵ - تاریخ انتشار : ۲٣ فروردين ۱٣۹٣
|
از : آشنا ...
عنوان : سال ۲۰۱۴ , سالی سرنوشت ساز برای ونزوئلا .
"چند سالی است که در ونزوئلا کشمکش بین نیروهای مترقی و انقلابی و بورژوازی وابسته به امپریالیست آمریکا ، بین انقلاب و ضد انقلاب در جریان است و این جدال بعد از مرگ هوگوچاوز تشدید شده است . سرمایه داران کمپرادور در ونزوئلا هنوز قدرت اقتصادی وسیعی در اختیار خود دارند ، هنوز رسانه های وسیعی را کنترل میکنند، هنوز با هزاران وابستگی به بورژوازی جهانی توسط این جهانخواران حمایت شده و کمک دریافت میکنند ، هنوز امید برگشت به بهشت گذشته را از دست نداده اند...در چنین شرایطی ، هدایت جنبش توده ای در ونزوئلا در مسیر انقلاب و سوسیالیسم بر دوش نیروهای کمونیست و انقلابی ونزوئلا و آمریکای لاتین گذاشته شده است.منطق وجودی سرمایه داری و تجارب تاریخی نشان میدهند که بورژوازی مغلوب تمام توان خود را ، هزاران بار بیشتر از گذشته بکار میگیرد تا آنچه را که از دست داده است مجددا بدست آورد.همه تجارب تاریخی نشان میدهند که رفرمیسم و آشتی طبقاتی نمیتوانند تضاد بین توده های سرکوب شده و سرمایه داران را بنفع توده ها حل کنند .تجارب گرانبهای خلقهای اندونزی در دوران سوکارنو ، ایران در دوران دکتر محمد مصدق، شیلی در دوران آلنده ، نیکاراگوئه در دوران سندانیستا و ....همه گواه بر این مدعاست که کوچکترین لغزش و گذشت نسبت به دشمنان سوگند خورده مردم و وابستگان به امپریالیسم که برای نابودی دست آوردهای کمین کرده اند، سیاستی کشنده و غیر قابل بخشش است...".
۶۱۹۴۱ - تاریخ انتشار : ۲۰ فروردين ۱٣۹٣
|
|
|
چاپ کن
نظرات (۲)
نظر شما
اصل مطلب
|