عنوان : سعی کن عوض تبدیل شدن به چماقِ دستِ این و آن، اهل تحقیق و مطالعه باشی
‫آ. طهرانی گرامی، دفعه قبل در ازاء پاسخ به سئوالاتت قول دادی که عوض نشستن مستمر‫ پای سخنان این و آن، به خودت تکانی داده و چند کتاب تاریخی و علمی بخوانی، اگر چنین کار مفیدی را انجام داده ‫بودی، به یقین نیازی نداشتی که از من سئوال کنی که رضاشاه چه بلا و مزایایی بر سر مردم ایران آورد

‫در مورد پولهای مالیاتها و نفت هم، اشتباه به عرضت رسانده اند، درست به همین خاطر است، که بارها به شما گوشزد کرده ام، آ. طهرانی این همه دهن بین نباش، سعی کن عوض تبدیل شدن به چماقِ دستِ این و آن، اهل تحقیق و مطالعه باشی

اگر اهل مطالعه بودی، یقینا دریافته بودی زبان فارسی دری، زبان رایج در افغانستان است، نه ایران، البته در سیستان و نواحی شرقی خراسان هم از این گویش پارسی به درجاتی استفاده میشود.

آ. طهرانی گرامی، در موردِ سوزاندن کتاب هم، خلاف به عرض جنابعالی رسانده اند، ‫‫حماقتِ سوزاندن کتاب، منحصر به بیست و یک آذر نبوده، مستبدان ‫ریز و درشت وطنی ‫در اقصی نقاط ایران، شب و روزشان بدون سوزاندن کتاب نمی گذرد.

هر کدام از مستبدان ایرانی کتابها را به شیوه خودش می سوزاند،
مثلا آ. طهرانی با نخواندن کتاب آتش به جان کتابها می اندازد،

‫اداره یا وزارت فرهنگ و هنر رضاشاهی و محمدرضاشاهی بخش ویژه ای داشتند‫، که با سانسور و عدم اجازه نشر‫ آتش به جان کتابها می افکندند‫،

مجموعه وزارت ارشاد ج.ا هم با به ارث بردن میراث فرهنگ و هنری شاهان پهلوی، خشن تر از ایشان آتش به جان کتابها می اندازند.
۶۲٣۵۰ - تاریخ انتشار : ۱۹ ارديبهشت ۱٣۹٣       

عنوان : فارسی دری
اقای البرز، لطفأ برای خوانندگان محترم ا ین سایت توضیح دهید ،که از کودتای رضاخانی تا به امروزچه ظلم فرهنگی در
حق ملت فارس در ایران شده است ؟؟؟ بوجه فرهنگی کشور که از پول مالیات دهندگان تورک وکوردو نفت مردم عرب ، ׳
تامین می شود ،فقط وفقط صرف حفظ و ترویج و تحمیل ا ین زبان فارسی دری به دیگرملتها در ایران می شود . جشن کتاب
سوزی ۲۱ ازرهرگز از حافظه تاریخی مردم ازربایجان محو نخواهد شد ، حال شما بگوید در ایران به همه ستم فرهنگی
می شود!!! دروغ که ......... . ׳
۶۲٣٣۴ - تاریخ انتشار : ۱۹ ارديبهشت ۱٣۹٣       

عنوان : اصل اتحادِ مردم ایران در مبارزه علیه استبداد و فرهنگ استبدادی غالب بر جامعه ایرانی
‫ضمن همراه و همصدا شدن با نویسنده نوشتار در‫ گرامیداشت یاد و خاطره زنده یاد فرزاد کمانگر و هم بندیانش، که به ناحق و ناجوانمردانه به دست استبداد حاکم بر ایران کشته شدند، ذیلا چند کلامی در باب مفاهیم موجود در نوشتار می آورم.
‫
‫اگر نویسنده این نوشتار ‫به زندگی و منش زنده یاد فرزاد کمانگر که معلمی فداکار و سرشار از اندیشه های انسان دوستانه در حق توده های زحمتکش بود،‫ عنایتی به کفایت و از رهِ صداقت‫ می داشت، نمی توانست در ابتدای نوشتارش، به تقسیم مردم ایران، زحمتکشان ایرانی به فارس و غیر فارس پرداخته، و‫ بنویسد،
«...در ایران ‫کثیرالمله نیز که هموار(همواره) ملیتهای این کشور، تحت ستم و ظلم، از سوی حاکمیت وقت بوده اند، تاریخ هر یک از ساکنان غیر ‫فارس خصوصا در دوران معاصر را شمار زیادی وقایع از این دست ساخته است...»

در بندِ پایانی نوشتار نوشته میشود، «...احزاب کرد مخالف رژیم اسلامی، اپوزیسیون ایرانی و جامعه داخلی ایران، با درس گرفتن از این حماسه و به کار گیری اصل اتحاد و اشتراک در توده های مختلف، با کنار گذاشتن اختلافات و اشتباهات، تلاش در راستای مبارزه ای همگانی را آغاز و پایه های دیکتاتوری آخوندی را به لرزه درآورده و آینده را از اکنون در واقع بجوییم....»
‫اگر نویسنده این نوشتار به واقع، به اهمیت اصل اتحادِ مردم ایران در مبارزه علیه استبداد و فرهنگ استبدادی غالب بر جامعه ایرانی واقف بوده، و به واقع خواهان جستن آینده ای توأم با آزادی، مردم سالاری و عدالت اجتماعی برای مردم ایران در سراسر و جای جای آن می باشد،
‫اولین و مهمترین قدم در این راه میتواند ترک ادبیاتِ تفرقه افکنانه ‫باشد. به عبارتی واضحتر، مردم ایران، زحمتکشان ایرانی در اقصی نقاط ایران،‫ به یکسان موردِ غارت و ستم استبداد و فرهنگ استبدادی حاکم قرار دارند، بنابراین‫ از تقسیم مردم ایران به فارس و غیرفارس، حاصلی جز تضعیف مبارزات ضد استبدادی به دست نخواهد آمد.
۶۲٣۰٨ - تاریخ انتشار : ۱٨ ارديبهشت ۱٣۹٣