عنوان : زبان مردم زبان خداست یا زبان شیطان؟
این که ما "پیروزی‌"های راستگرایان فاشیست را در قاره‍ی سبز و در اصل "خونی رنگ" نامنتظره می‌خوانیم، نشان از غیر منتظره بودن آنها ندارد! اگر خورشید مثلا از غرب طلوع کند و یا جای فصول سرد و گرم ناگهان عوض شوند، می توان آن ها را غیر منتظره خواند. پس مشکل چیست؟ این است: درک ما از دموکراسی و شناختمان از پرتگاههای "دموکراسی صندوقی" تا کنون درست نبوده است. باید بدانیم که از درون صندوق رأی، حتی اگر مردمی به پای آن رفته باشند و واقعا رأیشان را و یا حتی جانشان را، در آن انداخته یا ریخته باشند، «همیشه» «دموکراسی» یعنی آن نوع «نظام حقوقی که به آزادی فرد و اجرای قوانین حقوق انسانی منجر گردد و روز به روز به سوی سوسیال دموکراسی ره بسپارد»، بیرون نخواهد آمد.

البته می دانیم که عملکرد و سایتهای امپریالیزم و سرمایه داری پیشرفته‍ی نو، در این است که گلوی دموکراسی را- از طریق مهار جریان رأی و شکل دادن به اندیشه‍ی اروپاییان، که اکنون بیشترشان را می‌توان جاهل دانست- بفشارد و فوت نامه اش را صادر کند تا به اهداف خود تحقق بخشد: البته این برای مللی که به تازگی به اندیشه ی برقراری دموکراسی رسیده اند، از جمله ایران، باید درس آموزنده ای باشد: دموکراسی فقط از صندوق رأی در نمی آید!

در جایی این دو عبارت را، که اصل آن ها به زبان لاتین است، خواندم: "زبان مردم زبان خداست!" و نقیض آن: "زبان مردم زبان شیطان است!" ظاهرا اکنون در اروپا شیطان و خدا همصدا شده‌ و بر بشریت خشم گرفته‌اند!
آمویی
۶۲۶۱۶ - تاریخ انتشار : ۵ خرداد ۱٣۹٣