عنوان : خدا نیست
من فکر می کنم که این متن بسیار ارزنده ای است زیرا به یکی از بنیادی ترین مباحث ادبی می پردازد یعنی رابطه‍ی خواننده و متن. اگر چه موضوعی مانند «خدا» هیچگاه نمی تواند برای علم به عنوان موضوع مورد برسی و قابل بررسی مطرح باشد، با این وجود گفتمان پیرامون وجود خدا می تواند موضوع علوم ادبی قرار گیرد. من با توجه به همین رابطه است که به این نتیجه رسیده ام که خدا نیست. موضوع ممنوعیت نقد مذهب نیز از مسائل بسیار بنیادی است. قتل احمد کسروی می تواند نشان بسیار بارزی باشد. من به هیچ عنوان معتقد نیستم که احمد کسروی متفکر بزرگی بوده...او اگر بزرگ است به این دلیل است که شهامت آن را یافت تا خرافاتی را که دست کم بخشی از جامعه‍ی ایران زیر علامت سوال برده بود، و به آن آگاهی یافته بود به شکل نوشته و به نام نامی خودش منتشر کرد. در غیر این صورت این نظریات انتقادی در خود جامعه وجود داشت. من فکر می کنم ما باید بدانیم که اگر یک میلیارد و چهار صد میلیون مسلمان در جهان وجود دارد، تحت چه شرایطی وجود دارد. اگر ملت ایران مسلمان هستند، تحت چه شرایطی مسلمان هستند ؟ یعنی در غایت امر به شرط مرگ مسلمان فطری از دین برگشته. چنین قانونی را چگونه می توانیم تعیبر کنیم و چگونه با آن زندگی کنیم ؟ آیا چنین قانونی می توانسته از یک عقل کل هوشمند — موجودی مثل خدای پیش فرض شده — تراوش کند ؟ آیا چنین قانونی محکوم ساختن خرد و عقل و پارسائی و خلاقیت نیست ؟ آیا «خدا» می توانسته تا این اندازه کودن و تروریست باشد ؟ و آیا نتیجه‍ی چنین قانونی همین نیست که امروز هیچ کشف و اختراعی از جوامع مسلمان به ثبت نرسیده است ؟ توضیح واضحات آیا ترس به هوشمندی انسان خسارت وارد نمی سازد؟ در شرایطی که خرد از روی ترس متوقف شده، ایمان به چه معنائی خواهد بود،... بجز راه گشائی برای تاراج بیش از ۶۰ درصد منابع سوخت فسیلی جهان توسط امپریالیسم جهانی.
۶۲٨۵۷ - تاریخ انتشار : ۱٨ خرداد ۱٣۹٣