سیاسی دیدگاه ادبیات جهان - مقالات و خبرها بخش خبر آرشیو  
   

تعریف واژه ها: رضایت جنسی و حمله جنسی - سهیلا وحدتی

نظرات دیگران
اگر یکی از مطالبی که در این صفحه درج شده به نظر شما نوعی سوءاستفاده (تبلیغاتی یا هر نوع دیگر) از سیستم نظردهی سایت می‌باشد یا آن را توهینی آشکار به یک فرد، گروه، سازمان یا ... می‌دانید لطفا این مسئله را از طریق ایمیل [email protected] و با ذکر شماره‌ای که در زیر مطلب (قبل از تاریخ انتشار) درج شده به ما اطلاع دهید. از همکاری شما متشکریم.
  
    از : محمد ربوبی

عنوان : سوء تفاهم
دوست گرامی . چون شما این جمله را به دفت نخوانده اید در این جا تکرار می کنم . شاید سوء تفاهم برطرف شود:
..........منظور خالق آنها ( آثار هنری ) نمایش آلت جنسی نیست و تصور نمی کنم کسی که اندکی عقل و شعور داشته باشد آنها را ( آثار هنری ) شهوت برانگیز و .. تلقی کند.

ربوبی
۶۴۴۱۵ - تاریخ انتشار : ۱۴ شهريور ۱٣۹٣       

    از : سهیلا وحدتی

عنوان : بحث با حفظ احترام به هر نظر مخالف می تواند ادامه پیدا کند
دوست گرامی آقای محمد ربوبی،
از اینکه نظر خود را بیان می دارید تشکر می کنم، اما هنگامی که شما می نویسید که "تصور نمی کنم کسی که اندکی عقل و شعور داشته باشد آنها را شهوت براگیز و ... تلقی کند." در حقیقت عقل و شعور هرکسی را که با نظر شما مخالف است زیر سوال می برید، انگار که هرکسی که با شما مخالفت کند حتی "اندکی عقل و شعور" ندارد. من با کسی که به خود اجازه دهد که به شعور صاحب یک نظر مخالف توهین کند، وارد بحث نمی شوم.

برای خوانندگان دیگری که شاید این بحث را دنبال کنند: پستان زن در برخی قبیله های افریقایی شاید عضو جنسی بشمار نیاید، اما در بیشتر جوامع شهرنشین امروزی یک عضو جنسی است که باید در مکان های عمومی پوشیده بماند و برهنه ساختن آن جرم است. اخیرا برخی زنان در نیویورک اعتراض کردند که این تبعیض علیه زنان است و اگر پستان مرد عضو جنسی نیست، پس پستان زن هم نباید باشد و دادگاه به نفع آنها رای داد و چند زنی هم همان روز اول با بالاتنه برهنه در خیابان راه رفتند. اما هنوز هنجارهای اخلاقی جامعه امریکا برهنه کردن پستان زن را نمی پذیرد و آن را غیراخلاقی و گاه حتی جرم می داند چنانکه در امریکا یک رسانه عمومی به خاطر نشان دادن پستان برهنه ی یک خواننده ولو برای چند لحظه جریمه شد.
۶۴۴۰۵ - تاریخ انتشار : ۱٣ شهريور ۱٣۹٣       

    از : محمد ربوبی

عنوان : تئوری و پراتیک سکس
خانم وحدتی. درود برشما .
چون مقاله ی شما باب بحثی را گشوده نظرم را که با شما فقظ در موردی تفاوت دارد توضیح می دهم.
برخلاف نظر شما پستان زن ٌ آلت جنسی ٍ نیست.
هر دانشجوی پرشکی یا روان شناسی در تدریس آناتومی ( کالبد شناسی ) و فیزیولوژی ( فونکسیون ارگان ها ) می آموزد که پستان چه زن و چه مرد ارگان جنسی نیست. هر دو پستاندارند با فونکسیون های متقاوت .
حال می رسیم به نمایش پستان های زن که پوشش آن الزامی است .
۱ ـ پستان های نیمـــــــه عریان ستارگان سیتما را عموم مردم نه تنها در هر مجله و در بسیاری فیلم ها در سینما و در برنامه های تلویزیونی مشاهده می کنند ـ و اگر سعادت داشته باشند آنها را روی صحنه های دریافت جوایز و ... . نیز مشاهده می کنند . تصور نمی کنم که نگـــــآه به آنها به هر نحوی که باشد شهوت برانگیز یا تجاوز گر و .... جرم تلقی کرد .
۲ ـ در فستیوال ها و در کنسرت ها یی که برگزار می شود و غالبا فرهنگ دوستان و اعلب سران و شخصیت های مشهور نیز در آن ها شرکت می کنند پوشاک زنان شرکت کننده اغلب دکولتــــــه است و دکولتـــــه پوششی است که نیمی از پستان های زنان نمایان است. این نوع پوشاک لباس رسمی محسوب می شود . تصور نمی کنم که این جماعت برای دیدن پستان های این بانوان یا برانگیختن احساس شهوت و .. درآن جا گردهم آمده باشند و ستاره ای به نگاهی اعتراض کند .

در سایت تلویزیون بی بی سی همین دیروز صحنه هایی از فستیوال فرهنــــگ ها در ورشو را می توانید امروز هم ـ تا دیر نشده ـ مشاهده کنید بی آنکه چشم تان را درویش کنید.!! واقعا صحنه هایی بسیار زیبا مشاهده می کنید که لذت بخش است . از اینروست که فیستوال فرهنگ ها نامیده اند نه فستیوال بورتوگرافی و ....

۲ ـ در سالیان اخیر در اروپا و در آمریکا و نیز در برخی کشورها دختران و زنان جوان که با اعتماد به نفس ـ سرانجام به شخصیت زنانگی خود پی برده اند ـ اغلب نوعی پوشاک دکولته می پوشند که نیمی یا نیمکی از پستان های آنها هویداست . اینان نسل نوین آن دختران و زنانند که اگر جز با پیراهن یا ژاکت که نیم تنه بالا یی را کاملا پوشانده بود و جر با دامن گشاد و موی بافته شده در دبستان و در ملاء عام ظاهر می شدند توبیخ می شدند...

نه تنها در یونان و روم باستان حتی در معابد هندوستان و آثار برجا مانده از اقوام بومیان آمریکا مجسمه های فراوانی می بینید از زنانی با پستان های برجسته و برهنه که سمبل زنانگی و بارآوری و ریبایی و شاید یادگار ی از دوران مادر سالاری است که هنوز هم در برخی اقوام مقیم شمال هندوستان و نپال و ... وجود دارند .

همان جور که شما نیز اشاره کرده اید در سایر آثار نقاشی و پیکر تراشی هنرمندان که از یونان و روم باستان گرفته تا به امروز تصاویر پستان های زن مشاهده می شود اما منظور خالق آن ها نمایش آلت جنسی نیست و تصور نمی کنم کسی که اندکی عقل و شعور داشته باشد آنها را شهوت براگیز و ... تلقی کند.

کیفیت نگاه به چشمان و یا به اندام زن که یکی از نکات مقاله ی شماست و مورد بحث اگر هم برای زن و یا دختر زننده باشد البته خوشایند نیست اما این که جرم محسوب شود قابل تامل است. از نظر حقوقی هم اگر بنگریم چون مدعی تمی تواند شاهدی داشته باشد بی فرجام می ماند .

در برخی جوامع منادیان عفت و حجاب حتی موی زن را نیز از آلات و ادوات جنسی و برانگیزنده شهوت و تجاوز مردان به زنان تلقی می کنند. رئیس جمهور سابق ایران که عمامه و عبا نداشت و مدتی در خارج کشور به سر برده بود نیز همصدا با اهل منبر گفته بود که موی زن اشعه ای می پراکند که موجب تحریک احساس شهوت مردان می شود. بنابراین بی روسری تو سری !!!

یکی از بزرگترین دستاورهای دوران رنسانس و سپس عصر روشنگری که پرچمدارش اروپا بود آغاز رهایی زن از قید و بند های سنتی دوران قرون وسطی بود که هنوز هم در اکثر جوامع برای تحقق کامل آن ادامه دارد . مقاله ی شما یکی از این کوشش هاست. به این کو شش ها ادامه دهید دوست غزیز .
ربوبی
۶۴٣۹۱ - تاریخ انتشار : ۱۲ شهريور ۱٣۹٣       

    از : سهیلا وحدتی

عنوان : تحسین زیبایی با شهوترانی تفاوت دارد
دوستان
از همه شما که در این بحث شرکت کردید تشکر می کنم. تحسین زیبایی، آنگونه که دوست گرامی آقای محمد ربوبی بیان می دارد (ولی نه آنگونه که پرسش نخست آقای حسین علایی مطرح می کرد!) یک واقعیت زندگی است. همه ما زیبایی چهره و اندام زن را تحسین می کنیم، همانگونه که زیبایی چهره و اندام مرد را هم تحسین می کنیم. آثار فراوانی از هنر نقاشی و مجسمه سازی گواه این حقیقت است. اما نگاه پر از شهوت با نگاه سرشار از تحسین تفاوت فراوان دارد. نگاه تحسین آمیز خوشایند است، نگاه شهوتران آزاردهنده و گاه حتی ترسناک است. زبان نگاه بقدری روشن است که شما از نگاه کسی می فهمید که او خوشحال است یا غمگین، دوست است یا دشمن، شرم دارد یا افتخار، ... پس زبان نگاه را همه می فهمیم، و نگاه پر از تحسین و لذت ساده از زیبایی با نگاه پر از لذت شهوتناک و تمنای شهوت طلبی دو نگاه کاملا متفاوت است. اگر نگاه شهوتناک به گونه ای باشد که احساس آزار را در زن ایجاد کند، آزار جنسی است. بویژه اگر این نگاه به شکل خیره شدن باشد و یا به دفعات طولانی تکرار شود.
در ضمن، در جوامع غربی نشان دادن عضو جنسی نادرست است و نشان دادن بقیه اندام های بدن، مانند لباس شنا پوشیدن، اشکالی ندارد. اما نشان دادن عضو جنسی، پستان ها یا آلت جنسی، معمولا حتی جریمه دارد. قانون به گونه ای نوشته می شود که هرکسی بتواند به سلیقه خود لباس بپوشد و هیچ کس دیگری حق آزار او را ندارد. در ایران متاسفانه قانون جمهوری اسلامی به گونه ایست که وجود زن را سبب تحریک جنسی مرد می داند و با جداسازی جنسی تلاش دارد جلوی این تحریک را بگیرد. حتی صدای زن ممنوع است.
۶۴٣۷٨ - تاریخ انتشار : ۱۱ شهريور ۱٣۹٣       

    از : حسین علایی

عنوان : تقدیر
جانا سخ از زبان ما میگویی . مطالبی که در ذهن بود شما با قلم بسیار شیوایی بیان کرده اید که جای بسی قدر دانی و تشکر از جانب خودم میدانم.من در نوشته خود نتوانسته بود چون شما موضوغ را بیان کنم و از همین رو به سهم لازم است سپاس خودر ا به شما اعلام کنم .خیلی ممنون
۶۴٣۶٨ - تاریخ انتشار : ۱۰ شهريور ۱٣۹٣       

    از : محمد ربوبی

عنوان : نگاه سکسی
مقاله ی خانم وحدتی اگر به دفت خوانده شود جاوی نکات تازه ای ست که تا کنون کمتر بررسی شده است.
در مورد پوشاک نظر من این است که پوشاک مرد و زن نشان ابراز شخصیت آنهاست و هیچ مقامی حق ندارد نحوه و شکل و شمایل آن را تعیین کند. این که گاهی روشنفکران ما به عمامه و عبای این و آن و چادر و روسری برخی و فقهای ما به طور مدام به شلوار تنگ دختران و حتی پسران و موی برون ریخته از روسری زنان اشاره می کنند گواه بر این است که توی باغ نیستند .
این استدلال که پوشاک دختر و زن سبب یا انگیزه ی تجاوز مردان به او شده و می شود حرف بی ربطی است. من موقعی که در مشهد دانشجو بودم و گاهی به حرم امام رضا سر می زدم ناظر انگولک و مالیدن و .. دختران و زنان چادری به دست حوانان و نه تنها جوانان بودم و عکس العمل این زنان به این دست درازی و دست اندازی ها خود داستانی است ....
بنا براین پوشش اندام زن نمی تواند مانغ این دست درازی و دست اندازی ها شود . مشکل اصلی به نظرم سرکوب روابط عاطفی و نیز جنسی دختران و پسران حوان است که در جوامع اسلامی خشکه مقدس به عنوان دفاع از ناموس ـ که ملک طلق مردان خانواده و سنتی نخ نما ست ـ شرعی و قانونی و نهادی شده : جلو گیری از معاشرت دختران و پسران در سنین کودکی در دبستان و دبیرستان و نیز در کوچه و خیابان ...
بسیاری از روابط دوستانه و ابراز عشق دختران و پسران البته پنهان از پدر و مادر و محیط اطلاع دارند که بازتاب همین محدودیت ها ست .
در مورد نگاه مردان به زنان و. دختران.
بی تردید متلک گفتن به زنان و اتگولک و یا مالیدن اندام آنها و ... جرم است و قابل پیکرد. مشروط براین که به شخصیت خود پی ببرند و از حقوق مدتی خود مطلع باشند و دادرسی هم وجود داشته باشد .

اما نـــــگـــاه به اندام زن یا ورانداز کردن آن مبحث روان شناسی و زیبا شناسی است . از خودم مثال می آورم که دیگران را به زحمت نیاندازم و شرمنده شان نکنم!!

من هر گاه زنی یا دختری زیبایی را مشاهده کنم با جشمانی گشوده متوجه زیبایی اندام او می شود. زیبایی اندام او را ـ ساق پا و بازوها و گردن تراشیده و پستان های برحسته اش را که نیمی آشکار است ـ تحسین می کنم و از شما چه پنهان که لذت بخش است . مثل مشاهده تابلویی از یک نقاش برجسته .
حال اگر هم او متوجه نگاه من شود نه تنها دلخور نخواهد شد . نه تنها توهین به خود تلقی نمی کند بلکه توی دل افتخار هم می کند که آدمی پیدا شد که حساس است و زیبایی شناس . این نیز گفته شود و باور کنید تحسین من از زیبایی اندام این جور دختران و زنان در حصور همسرم در گردشگاه و خیابان و فروشکاه و .. ابراز می شود و او هم اغلب این احساس را تایید می کند . گاهی هم او مرا متوجه زیبایی دختر یا زن و پسر یا مرد زیبایی می کند. البته من و همسرم در اروپا به سر می بریم ـ نه در دهکده ای در تاکجا آباد ...
حال تشخیص این امر که من با چشمانی هوسناک و یا سکسی و یا حریص و هوسناک و ... به او می تگرم دشوار است و در هر حال جرم نیست که قابل پیگرد باشد. یعنی زنی یا دختری برگردد و بگوید چرا تو این جوری به من تگاه کرده ای با چشمانی هوستاک یا تجاوز گر . ....
هر افدام توهین آمیز جنسی ( آن جه شهلا وحدتی به طور مبسوط برشمرده ) در کشوری که دادرسی وچود داشته باشد و قوانین و مقررات اجرا شود قابل پیگری است . اما )چشمک زدن ( به فلان دختر با خانم حرم نیست و دختر یا خانم هم آن را تا دیده می گیرد. شاید با خود بگوید چه آدم بی ادب یا بی تربیتی !

چون مقاله برای خوانندگان پارسی زبان نوشته شده است باید گفت در وصعیت کنونی ایران شرایط اولیه رشد شخصیت دختران و پسران و نیز پشت پا زدن به سنت های نخ نما که مرد سالاران و ناموس پرستان نهادی کرده اند بس دشوار است .

چه می شود گفت به اجازه ی دوست دختر داشتن پسران که برای بسیاری از خانواده های شهری امری عادی است ولی برعکس اگر دخترش دوست پسری بیابد واویویلاست .
چه می شود گفت به تفکیک دختران و پسران دانشگاه ها و اخیرا کارمندان شهرداری تهران . چه می شود گفت به ایجاد کودکستانی با سرمایه ی سپاه پاسداران و .. که در این کودکستان اموزش آواز و رقص ممنوع است . گام دیگر ممنوعیت ختده است ..
درقرون وسطا که کلیسا یر جوامع ازوپا مسلط شده بود اجرای کمدی های یونانی ممنوع شده بود . استدلال یا بهتر بگوییم بهانه تراشی این خشکه مقدسان این بود که اجرای این نمایش نامه های کمدی انگیزه ای می شود انسان به خدا ی باری تعالی هم بخندد!!
به رمان آلبرتو اکو [ به نام گل سرخ [ بنگرید.
محمد ربوبی
۶۴٣۵۶ - تاریخ انتشار : ۹ شهريور ۱٣۹٣       

    از : حسین غلایی

عنوان : جناب رستم!
جناب آقای رستم خانی که جواب بنده را رستم گونه با گرز داده ای و مخالفین خود را همانند تمام دیکتاتورهای عالم با زدن برچسب خواسته ای خرد وخمیرکنی و از صحنه روزگار با یک ضربه حذف ، بهتر بود مقاله حانم وحدتی را به دقت میخواندی و اتقاد مرا در این رابطه به نقد میکشیدی نه اینکه با زدن یک ضربه کاری خودت را پیروز میدان بپنداری و مانند همه دیکتاتورهای عتلم حکم صادر کنی!!! بحث بر سر نوع لباس خانمها نبود درمقاله مذکور سرکار خانم وحدتی به نوعی مطرح کرده بودند که حتی نگاه به خانمها یک نوغ تجاوزمحسوب که باید در این زمینه به پسران و مردان آموزش داده شود. بحث من این نیست که خانمها با چه هدفی لیاس نیمه عریان می پوشند ولی مردان را هم نمی توان به جرم نگاه کردن متجاوز جنسی قلمداد کرد که اگر چنین تزی را قیول کنیم تنها راه این میماند مردان را کور کنیم یا همانند دوره قاجار که چشم نوازندگان را به نحوی می پوشاندندکه درمجلس زنانه بتوانند نوازندگی کنند که مبادا تحریک شوند. که در اینصورت تشکیل انجمن حما یت از مردان ضروری به نطر میرسد تا مانع کور شدن یا چشم بستن آنان شود!!!ضمناً بهتر است یاد بگیریم در جواب دادن به یک انتقاد مستدل نظر داده شده را به نقد بگیریم نه با کلفت گویی و وکلفت کردن رگ کردن بخواهیم خریف را از میدان به در کنیم که این شیوه ها را انسانهای غیر متمدن به کار میبردند که هنور به ارثبرای برحی از ما باقی گدارده اند
۶۴٣۵٣ - تاریخ انتشار : ۹ شهريور ۱٣۹٣       

    از : خلیل رستم خانی

عنوان : استدلال همیشگی باورمندان به تفکر عقب مانده و سکسیست
استدلال آقای علایی همان استدلال همیشگی تفکر عقب مانده و سکسیست [= عامل به تبعیض جنسی] است. او به طور غیر مستقیم می گوید زنان حق تعیین پوشش خودشان را ندارند. اگر لباس «نیمه عریان» پوشیدند چه؟ باید به آنها تجاوز کرد چون تحریک می کنند؟ آقا! لباس نیمه عریان به معنای دعوت از متجاوزان نیست. شما حق دارید شلوار تنگ بپوشید. ممکن است نپوشید، اما به فرض که از این حق استفاده کردید و مرد زورمندی علاقمند به همجنس به شما حمله کرد و گفت او را تحریک کرده اید، جوابتان چه خواهد بود؟ خودتان را مقصر می دانید چون شلوار تنگ پوشیده اید؟ بفرمایید زنان در کنار دریا چه باید بکنند؟ یا چادر بر سر کنند یا قربانی تجاوز دسته جمعی بشوند؟

سردبیر گرامی اخبار روز! من موافق آزادی بیان کامل هستم. اما آزادی بیان به معنای این نیست که من باید هر نظر ارتجاعی را پخش کنم. باورمندان به نظریات ارتجاعی حق بیان نظر دارند، ولی باید خودشان امکان برای پخش نظرشان ایجاد کنند. رسانه ای مترقی که چنین نظری را منتشر می کند، دست کم باید در باره آن اظهار نظر کند. چرا نظر آقای علایی را بدون هر گونه اظهار نظری منتشر کرده اید؟
۶۴٣٣۲ - تاریخ انتشار : ۷ شهريور ۱٣۹٣       

    از : حسن علایی

عنوان : آزار جنسی مردان
آیا خانمهایی که با پوشیدن لباس نیمه عریان موجب تحریک آقایان میشوند مشمول آزار
جنسی آقایان میشوند یا خیر؟؟آیا فقط آزار جنسی مربوط به آقایان است؟؟ اینطور که چیش میرود به زودی می بایست انجمن حمایت از اقایان تحت عنوان "minist" تشکیل شود تا در مقابل فمینستها از آقایان حمایت شود!!! که متاسفانه ناظر چنین وضعی هستیم. این نوشته من حمل بر این نشود که من مدافع حقوق خانمها خصوصاً در ایران نیستم بلکه افراط و تفریط را از هر دوسو محکوم میکنم
۶۴٣۲۰ - تاریخ انتشار : ۶ شهريور ۱٣۹٣       

  

 
چاپ کن

نظرات (۹)

نظر شما

اصل مطلب

   
بازگشت به صفحه نخست