از : روزبه صالحی
عنوان : جای خالی سلوک " اجا " و " جدل " در همایش جمهوریخواهی نیویورک
برگزاری همایش وحدت دو سازمان جمهوریخواه " اتحاد برای پیشبرد سکولار دموکراسی در ایران " و " سازمان جمهوری خواهان ایران " در نیویورکرا به فال نیک می گیرم . امیدوارم که این دو سازمان جمهوری خواه به وحدت برسند. ای کاش برگزار کنندگان همایش در نیویورک اقدام عاجلی به عمل می آوردند. اقدامی بدین قرار که از دو تشکل استخواندار جمهوریخواه " اجا " و "جدل " دعوت به عمل می آوردند. دعوت از دو تشکل با سابقه بویژه " اجا " می توانست نضج و شکل گیری همگرائی و وحدت در دو تشکل " اتحاد برای پیشبرد سکولار دموکراسی در ایران " و " سازمان جمهوری خواهان ایران " را رقم زند و به افکار عمومی ثابت نماید که همگرائی و وحدت در حد حرف و بحث بر سر اصول عام و نظری نیست بلکه همگرائی و وحدت در عرصه فعالیت سیاسی و تشکیلاتی معنا پیدا می کند. در این رابطه پیام جمعه ۹ آبان ۱۳۹۳هیات سیاسی اجرائی " اجا " به همایش وحدت " اتحاد برای پیشبرد سکولار دمکراسی در ایران " و " سازمان جمهوریخواهان ایران " نشانه پایبندی " اجا" به همگرائی و وحدت در عرصه سیاسی – تشکیلاتی است.
۶۵۲۶۹ - تاریخ انتشار : ۱۱ آبان ۱٣۹٣
|
از : محمود از ایران
عنوان : طرح پرسش برای اخذ پاسخ
با درود به رفقای سایت اخبار روز و دیگر جمهوریخواهان چپ سوسیالیستی.
اخیرا شنیده ایم که آقای حسن شریعتمداری اعلام نموده اند که از " سازمان جمهوریخواهان ایران " جدا شده اند و تمامی همگامی، همکاری و همراهی خود را با " سازمان جمهوریخواهان ایران " قطع کرده است. پرسش این است که آیا خبر کناره گیری ایشان شایعه است یا صحت دارد. علت طرح پرسش نقش موثر وی در مقام یک جمهوریخواه دینمدار لائیک می باشد. بهر صورت رفع شبهه یا صحت خبر را شاید بتوان در گزارش منتشر شده توسط برگزارکنندگان همایش اخیر اتحاد برای پیشبرد سکولار دموکراسی در ایران و سازمان جمهوری خواهان ایران یافت. شاید ایشان در همایش و حاشیه همایش حاضر شود شاید هم نه . ولی امید دارم که وی فعالتر از همیشه بماند.
۶۵۲۶۵ - تاریخ انتشار : ۱۰ آبان ۱٣۹٣
|
از : روزبه صالحی
عنوان : جای خالی سلوک " اجا " و " جدل " در همایش جمهوریخواهی در نیویورک
برگزاری همایش وحدت دو سازمان جمهوریخواه " اتحاد برای پیشبرد سکولار دموکراسی در ایران " و " سازمان جمهوری خواهان ایران " در نیویورکرا به فال نیک می گیرم . امیدوارم که این دو سازمان جمهوری خواه به وحدت برسند. ای کاش برگزار کنندگان همایش در نیویورک اقدام عاجلی به عمل می آوردند. اقدامی بدین قرار که از دو تشکل استخواندار جمهوریخواه " اجا " و "جدل " دعوت به عمل می آوردند. دعوت از دو تشکل با سابقه بویژه " اجا " می توانست نضج و شکل گیری همگرائی و وحدت در دو تشکل " اتحاد برای پیشبرد سکولار دموکراسی در ایران " و " سازمان جمهوری خواهان ایران " را رقم زند و به افکار عمومی ثابت نماید که همگرائی و وحدت در حد حرف و بحث بر سر اصول عام و نظری نیست بلکه همگرائی و وحدت در عرصه فعالیت سیاسی و تشکیلاتی معنا پیدا می کند. در این رابطه پیام جمعه ۹ آبان ۱۳۹۳هیات سیاسی اجرائی " اجا " به همایش وحدت " اتحاد برای پیشبرد سکولار دمکراسی در ایران " و " سازمان جمهوریخواهان ایران " نشانه پایبندی " اجا" به همگرائی و وحدت در عرصه سیاسی – تشکیلاتی است.
۶۵۲۶٣ - تاریخ انتشار : ۱۰ آبان ۱٣۹٣
|
از : امیر ایرانی
عنوان : اپوزیسیون خارج وحرکات داخل کشور
آیا اپوزیسیون خارج از کشور مجبور به همراهی وحمایت از حرکات داخل کشور است یا خیر؟وقتی به گذشته بر گردیم ووقایع اول انقلاب را مرور کنیم .در نبردی که خمینی و نیروهایش با رقبایش انجام داد توانست به هر روشی که بود آنها را از دور خارج کند وبه تشکیلات آنان هم ضربات شدیدی وارد کند.اینکه چگونه عمل کرد بماند.اما ضربات به رقبا بسیار شدید بوده ، بطوریکه تا مدتها آنان در شک ضربات بودند.:::اگر بخواهیم در مورد فراز و فرود یک تشکیلات مطلبی بیاوریم .می توان گفت:وقتی روند یک تشکیلات در نظر گرفته شود،دریک مرحله ای که نقطه اوج آن است چنانچه در این مرحله نتواند درست عمل کند وقدرت خود رابه رخ بکشدودر همان نقطه اوج ضربات شدیدی را متحمل شود ،قطعا"!حرکت بعدی تشکیلات نزولی خواهد بود.که در این مرحله چند گزینه برای گردانندگان تشکیلات نمایان می شود.گزینه ۱)تشکیلات به سمت فروپاشی ومحو شدن می رود.۲)تشکیلات دچار انشعابات مختلف می شود که بطریقی همان فروپاشی است.۳)تشکیلات تجدید نظری در دیدگاه های خود می کند به سازمان دهی مجدد می پردازد اما با پذیرش اینکه یکی از بازیگران سیاسی خواهد بود ، در برآوردها دچار دگماتیسم فریب قدرتمند بودن خود را نخواهد خورد وخود را مجبور به حمایت وپیروی از روشهای مبارزاتی مردم می بیند، اما هویتی برای خودش تعریف می کند.۴)تشکیلات دچار کنیه ای شدید می شود.وضربات را قبل از اینکه درروشهای خود جستجو کند به دیگران نسبت می دهد و به دیگران کینه می ورزد.وبه آنها می گوید شما ها باعث شکست ما شده اید!پس بجزء گروه ما ، بقیه شما مستحق تنبیه و حتی ضربه خوردن از هر کس می باشید حتی از خود ما ،در اینجا تشکیلات به این نتیجه می رسد باید خود را به هر قیمتی نگهدارد وسیستم بروکراسی هم بر تشکیلات بر قرار می شود ،این تشکیلات می داند با روشها حمایتی مردمی توان بقدرت رسیدن را نخواهد داشت در صورتی می تواند بقدرت برسد که خود بازیگر ،قدرت دیگری شود.تا انتقام خودشان را از آنانی را که عوامل شکستش می داند بگیرد وبرای حفظ تشکیلات هم با توجه به هزینه بر بودن آن به هر اقدام مافیایی در صحنه بازیگری تن خواهد داد که در این مورد مصداق هایی فراوانی را می توان آورد.گزینه های دیگری هست اما چهار مورد بالا را می توان عمدترین آنها دانست.:::اما اگر بخواهیم به حرکات ورفتار مردم در درون کشور بعد از آن در گیری ها اشاره کنیم، می توان گفت:بعد از شرایط حاکم بر کشور وسکون و رکود در تحولات سیاسی، توسط بازیگرانی که همان بازیگران زمان خمینی بودند با حمایت بخشی وسیعی از مردمان داخل کشور ، حرکات واقداماتی انجام گرفت،این حرکات بطریقی به چالش کشیدن وبزیر سئوال بردن مشروعیت محورهای از نظام ولایی و نهادهای ساخته در نظام هم بوده ،مردمان درون کشور به این نتیجه رسیده اند با توجه به ساختار قدرت ،وخارج کردن شرایط سیاسی از سکون ورکود، باید حرکات این چنینی را در نظام انجام داد ودر صورت نیاز تکرار هم کرد بعد از این حرکات در داخل کشور ، گروه هایی که توسط حاکمیت فعلی خارج شده بودند شروع به عکس العمل در رابطه با این حرکات درون کشور کرده اند.واین روند هم ادامه دارد! امابیرون از کشور چگونه عمل می کند که این خود بحث مفصلی می طلبد.مقاله ، مقاله نویس گرام را در این رابطه می توان دید که ما با داخل چکار داریم ویا آیا باید کار داشته باشیم؟.::در رابطه با نوع بر خورد با حرکات داخل می توان دسته بندی هایی را مطرح کرد:۱)گروهی در خواب هستند بعد از اقدامات داخل بصورت فرصت طلبانه آنرا مصادره بمطلوب می کنند.۲)گروهی حمایت از حرکات داخل را خیانت به آرمانهای مبارزان تشکیلات خود می دانند.۳)گروهی حمایت از آنرا نا دیده گرفتن پیشتازی مبارزات که منحصرا"در اختیار تشکیلات خودشان می دانند.۴)گروهی حمایت از آن را تایید حاکمیت می دانند وانرا خیانت محسوب می کنند.۵) گروهی با دید طبقاتی به موضوع نگاه می کنند چون حرکت برخاسته از طبقه مورد نظرشان نیست حمایت کردن را مردود می دانند.۶)گروهی آنرا بازی حکومت می دانند حمایت ازآن حماقت سیاسی ونادانی سیاسی می دانند.۷)گروهی براساس تفکرات قومی ، ریاکارانه مطرح می کنند چون این حرکات سهم قوم مارا بعدا" مشخص نمی کنند اصلا" به ما ربطی ندارد.۸)گروهی می بینند بخشی از هواداران قبلی که داخل هستند بنوعی سمپاتی نسبت به حرکات داخل پیدا کرده اند نا چارا" به حمایت می شوند برای جذب هوداران قبلی خود.۹)گروهی هم با حفظ هویت خود ، از هر نوع حرکتی که در داخل انجام شود وباعث تحرک مردمان برای رسیدن به دموکراسی و آزادی است حمایت می کنند و به سازماندهی و جذب هوادار و اثر گذاری در این مورد می پردازند واقدامات مفیدی هم انجام می دهند. ۱۰).........
۶۵۲۴۰ - تاریخ انتشار : ۹ آبان ۱٣۹٣
|
از : امیر حسین گنج بخش
عنوان : دو جناح یا دو نظم
سلام به دوست عزیز رسول آذرنوش،
با تشکر از وقتی که گذاشتید و به قطع نامه سیاسی همایش پرداختید. انتقاد شما درست میبود اگر در توضیح ساختار حکومت جمهوری اسلامی، ما به تعارض میان جناحهای مختلف میپرداختیم،. آنگاه پاراگراف مورد نظر به معنی حمایت از جناحی در مقابل جناح دیگر تعبیر میشد. اما به نظر من، صحبتی از جناحها نیست، بلکه کارکرد ۲ نظم متفاوت است. نظم ولایت و نظم جمهوریت. برخورد ما نیز ساختاری است و نه تغییر رفتار این یا آن جناح یا شخص. نظم انتخابی جمهوری است در مقابل خودکامگی ولایت فقیه که قدرت حقیقی ایستادن در مقابل اصلاحات ( نظیر فرمان حکومتی) یا نهادینه شدن آن ( از طریق شورای نگهبان است) را دارد.
اتفاقا سیاست ورزی بر اساس جناحی دیدن حکومت یکی از ابزار کسانی است که دفاع بی قید و شرط از جناحی را در مقابل جناح دیگر مرکز اصلی سیاست ورزی خود میکنند، و خواستار تغییر رفتار هستند. به زبان دیگر ما خواهان از میان رفتن نظم ولایت هستیم تا اصلا نظام اصلاح پذیر شود ، یعنی امکان نهادینه شدن اصلاحات مهیا شود.
اگر حوصله کردی لطفا این مقاله را بخوان.
http://news.gooya.com/politics/archives/۲۰۱۳/۱۱/۱۷۰۷۱۱.php
مرسی
۶۵۲٣۱ - تاریخ انتشار : ٨ آبان ۱٣۹٣
|
از : مهران
عنوان : ۳۵ سال کذشته چه کرده اید؟
هر کوششی برای اصلاحات سیاسی در ایران،یا بهبود زندگی مردم،یا کاهش تنش با کشورهای دیگر ،گامی به پیش است و ما نمی توانیم از چنین اصلاحاتی شادمان نباشیم" . ایشان از هرنوع " بهبود زندگی مردم یا کاهش تنش با کشورهای دیگر" اصلا شادمان نیستند بلکه بسیار هم غمگین میشوند! لابد برای اینکه این جور کارهای زشت باعث میشود سرنگونی رژیم عقب بیافتد !؟ برادر ! ۳۵ سال است که میخواهید سرنگون کنید، پس منتظر چه هستید؟ بجای اینکه وقتتان را برای این بحث ها بهدر بدهید بروید زودتر سرنگون کنید بگذارید این ها هم کارشان را بکنند
۶۵۲۲٨ - تاریخ انتشار : ٨ آبان ۱٣۹٣
|
از : م پوردانش
عنوان : بین حکومتی که ظلم میکند و ملتی که آن را میپذیرد، یک همدستی شرم آور وجود دارد ویکتور هوگو
"شکل گیری حکومتهای خودکامه بدون حضور روشنفکران کوته بین و حقیر ناممکن است. اینگونه روشنفکران در عمل به نظامی خدمت می کنند که مدعی مبارزه با آنند."(هانا آرنت).
بخش وسیعی از نیروهای سیاسی که در خارج از ایران اقامت دارند ،ظاهرا اپوزیسیون جمهوری اسلامی هستند و این در حالیست که قلبا از نظام حاکم به بهانه مختلف که همه آن تئوری ها را یا بطور علنی و یا غیر علنی ارائه می کنند و تاکنون از حکومت اسلامی در سایه حمایت از محمد خاتمی ،رفسنجانی و روحانی دفاع کرده اند تا برای مثال جناح رقیب را شکست دهند که در نهایت به سود حفظ نظام تمام شده هست.
۶۵۲۲۷ - تاریخ انتشار : ٨ آبان ۱٣۹٣
|
از : م. ارشک
عنوان : نگرش سیاه و سفید
اولا از نویسنده محترم باید سئوال کرد مقصودش از "قوه مجریه" در جمهوری شتر گاو پلنگی اسلامی چیست؟ آیا قوه مجریه در شخص آقای روحانی و هوادارانش در دستگاه حکومتی خلاصه می شود؟ البته که نه، حتی به عکس، بسیاری از ارگانهای مهم اجرایی در دست اصولگرایان و متحجرین است و کسی هم هیچ جا صحبت از حمایت از این "قوه مجریه" نکرده است. بنابراین، نتیجه گیری "اخلاقی و منطقی" نویسنده نوعی خلط مبحث به نظر می رسد. ثانیا، نتیجه منطقی استدلال خود نویسنده هم اینست که پس از هیچ گونه حرکت اصلاح طلبانه یا جرکت در جهت کاهش تنش که از داخل نظام برآمده باشد نباید جمایت کرد، برای اینکه هردو جناح "خوب و بد" خواهان تداوم نظام هستند. این هم یک استدلال ضعیف و ساده نگرانه است که به پیچیدگی ها و تداخل و تعادل نیروها در داخل نظام توجهی ندارد و لذا کمکی به حل مشکل نمی کند.
۶۵۲۲٣ - تاریخ انتشار : ٨ آبان ۱٣۹٣
|
از : masoud memar
عنوان : آغازی نوین ؟
همین بینشی که در قطعنامه شماره یک به آن تأکید کردید نشان میدهد که بخشی از اپوزسیون هر چند دیر اما به اقتضای ضرورت تاریخی بخشی از واقعیتهای جامعه را درک کرده اند . مقطع دولت موقت بازرگان مثال خوبی است که جزو نادر احزابی در آن تاریخ بودند که ۱. به حکومت تکحزبی معتقد نبودند ۲. سیاست تنشنزدائی با غرب را داشتند ۳. با توجه به بافت مذهبی جامعه وقت ٬ وزنه مناسبی برای سبک کردن کفه افراطیون مذهبی بودند . اما همین اپوزسیون نه تنها حمایتش نکرد بلکه سازشکارش نامید ٬ جاده صاف کن امپریالیسم تحلیلش کرد ٬ خواستار حکم اعدام برای امیرانتظام شد و پس از سقوط دولت موقت کدام حزب سیاسی وقت باقی ماند که در مرامنامه اش به حکومت چند حزبی معتقد بود ؟ چپ معتقد به دیکتاتوری پرولتاریا یا حزب الله یا رجوی ایران ایران رجوی ؟ دیر یا زود این درجا زدن در ۵۷ و سیاستورزی بر پایه تسویه حساب تاریخی خاتمه می یاف
۶۵۲۲۲ - تاریخ انتشار : ٨ آبان ۱٣۹٣
|
از : ر سماوی
عنوان : چگونه؟
آقای رسول آذرنوش
شما بااین نگاه به سیاست پس چگونه میتوانید با آن دو حزب وسازمان چپ به زودی وحدت کنید که بیشتراز نیمی از اعضا ووابستگان آن دو حزب وسازمان مواضعی به مراتب معتدل تر از آنچه شما در مطلب تان مورد نقد ونکوهش وایراد قرار داده اید، دارند؟
۶۵۲۱۹ - تاریخ انتشار : ۷ آبان ۱٣۹٣
|