عنوان : با تکیه به تجربیات یک سده فعالیتهای اجتماعی در ایران
‫دیدگاه نویسنده محترم نوشتار حاضر، ‫‫‫در باره خط قرمز های طرح شکل دهی به تشکل چپ، توسط خودِ نویسنده محترم در ‫سه مطلب مشخص بازگو شده است. ۱− ما چپ سوسیالیستی هستیم. ۲− ما خواهان برکناری نظام ج.ا در کلیت آن هستیم ۳− ما این امر را به دست جنبش های اجتماعی مردم ایران ممکن و میسر می دانیم

اگر بخواهیم سوسیالیزم را به عنوان یکی از خطوط قرمز عنوان کنیم، این یعنی رها کردن تیری در تاریکی ، چرا که در ‫جهان تعاریف مشخص فراوانی از سوسیالیزم میتوان یافت، مقصود کدام سوسیالیزم است. آیا مقصود ‫‫سوسیالیزم استالینی است، یا‫ لنینی، مائویی، فرانسوی، انگلیسی، آلمانی، اسکاندیناوی، کوبایی، ساندینیستی و ... هر یک از این سوسیالیزمها نگاههای مشخص خود را به جهان دارند

‫عنوان کردن، برکناری نظام ج.ا در کلیت آن، به عنوان یکی از خطوط قرمز، در عین صلابتش، نشانی از یک محتوا ندارد. برای توضیح معنای مورد نظر، مثالی می آورم،‫ در پس رویداد بزرگ بهمن ۵۷، حکومت پهلوی در کلیتش به کناری گذاشته شد، ولی سئوال اینجاست، دستگاه، حکومت و نظام جانشین، ‫چه تمایزات اساسی با نظام پهلوی دارد، آیا در نظام فعلی، دستگاه اداری کشور مردمسالار شده، آیا دستگاه قضایی مستقل و با عدالت قضاوت می کند، آیا.....

‫خط قرمز سوم که بر جنبشهای مردمی اصرار دارد، شاید بدین معنا باشد، که نویسنده محترم نوشتار حاضر اعتقادی به شیوه های کودتایی، مثل آنچه که در در مصر سرهنگ ناصر، یا لیبی سرهنگ قذافی، یا افغانستان نورمحمد ترکی ندارد. ضمن هم رأیی با نویسنده در این زمینه دست ایشان را صمیمانه می فشارم


‫به یقین، غالب نیروهای چپ نظری مشترک در باره حفظ محیط زیست کشور داشته و برنامه گسترده حاکمیت در باره استفاده از انرژی هسته ای برای تأمین انرژی کشور را مساعد با وضعیت کشور زلزله خیزمان نمی دانند.
‫سیاستهای ‫آموزشی و پرورشی ج.ا ‫را مساعد و متناسب با وضعیت مردم ایران و نقاط مختلف آن برآورد، نمی کنند.
‫‫شیوع وسیع فساد مالی و مصرف مواد مخدر در کشور را بواسطه عدم وجود دستگاه اداری مردمسالار در کشور و نیز عدم وجود دستگاه مستقل و عادل قضایی در کشور میدانند.
‫‫سیاستهای غالبا دخالتجویانه،‫ خصمانه و عامرانه ج.ا نسبت به همسایگان دور و نزدیک کشور را بر ضد منافع ملی کشور دیده، و این همه و بسیار دیگر را از عوامل عدم وجود سیاست خارجی منطبق بر منافع مردم ایران تشخیص می دهند.
‫وضعیت نابرابریهای جنسیتی و نیز نابرابریهای مناطق مختلف کشور هر روز بیش از روز قبل موجبات نگرانی وطن دوستان را فراهم می ‫آورد. اینها و بسیار بیش از آن اشتراکاتی هستند، که نیروهای پیشکسوت چپ ایران، میتوانند فعالیتهای مشترک خود را بر سر آنها ‫آغاز، و برنامه ای روشن و مشخص بر اساس این اشتراکات تنظیم، و حرکت خود را برای گرد آوردن مردم حول برنامه مردمی خود، ‫آغاز کنند.

‫نیروهای مختلف چپ ایران در سایه فعالیت مشترک با یکدیگر و با تکیه به تجربیات یک سده فعالیتهای اجتماعی در ایران، هم توان فکری و هم توان کَمی، ارتقاء جنبش چپ از جایگاه منتقدین صِرف، به جایگاه نیروهای سیاست گذار و موثر جامعه را دارند
۶۵۴۲۱ - تاریخ انتشار : ۲۵ آبان ۱٣۹٣       

عنوان : دو پرسش
در بند ، ۶ گرچه در دیدگاه شما نسبت به اصلاح طلبی بعنوان روشی برای تغییر به روشنی آمده است که "از این نگاه سوم، راه تغییر از طریق اصلاحات و یا تحول پذیری دین سالاری ایران ناممکن و مسدود است." ولی شما نسبت به مبارزات و کوششهایی که از بالا و پایین، برای برخی از نغییرات درون همین نظام صورت میگیرد – و میتوان اصلاح طلبانه اش خواند- چه میگویید؟ و رابطه با اصلاح طلبان را چگونه میبینید؟

در همین بند مینویسید :" [راه]سومی، که مورد نظر برخی از ما از جمله نویسنده است، براندازی یا سرنگونی رژیم به دست و توسط جنبش های اجتماعی را فرا می خواند. وظیفه ی چپ سوسیالیستی فراهم کردن شرایط نظری و عملی چنین امری در همراهی با جنبش های اجتماعی دگرسازانه است."
اگر از " همراهی با جنبش های اجتماعی دگرسازانه" که نامعلوم است بگذریم، آن شرایط نظری عملی که باید فراهم کرد کدامست؟
۶۵۴۱٨ - تاریخ انتشار : ۲۴ آبان ۱٣۹٣