سیاسی دیدگاه ادبیات جهان - مقالات و خبرها بخش خبر آرشیو  
   

به بهانه درگذشت «یاشار کمال» نویسنده مبارز ترک - احد واحدی

نظرات دیگران
اگر یکی از مطالبی که در این صفحه درج شده به نظر شما نوعی سوءاستفاده (تبلیغاتی یا هر نوع دیگر) از سیستم نظردهی سایت می‌باشد یا آن را توهینی آشکار به یک فرد، گروه، سازمان یا ... می‌دانید لطفا این مسئله را از طریق ایمیل [email protected] و با ذکر شماره‌ای که در زیر مطلب (قبل از تاریخ انتشار) درج شده به ما اطلاع دهید. از همکاری شما متشکریم.
  
    از : لیثی حبیبی - م. تلنگر

عنوان : «ترک» بجای «ترکیه»
من در متن مقاله ی آقای واحدی هیچ برخوردِ تنگ نظرانه و ناسیونالیستی ندیدم؛ و بر عکس وقتی دیدم یک انسان غیر کُرد از قول یاشار کمال از حقوق خلق بسیار ستمدیده ی کُرد بار ها یاد کرده، نگاه ایشان را انترناسیونالیستی دیدم.
ولی همانطور که دوستان تذکر داده اند، سرتیتر مقاله تضادی را با متن آن ایجاد می کند که احتیاج به توضیح آن قلمزن دلسوز دارد.
من اما بسیارگاه دیده ام کسانی بی هیچ منظوری بجای ترکیه و یا ترکیه ای، واژه ی ترک را بکار برده اند. البته گرچه این بکار گیری بی منظور بوده است، ولی به هر حال نادرست می باشد چون فاقد باریک بینی است.

با وجود آن تضاد در مقاله ی ایشان، من یک بار دیگر بخاطر معرفی آن انسان بزرگ از آقای واحدی تشکر می کنم؛ زیرا بسیارانی که عمری را با عشق به آزادی و عدالت، و با عشق به انسان، طبیعت و زیبایی زیسته اند، وقتی می روند در جهان پر از سکوتِ بی موقع ما برای بسیارانی همچنان ناشناس می مانند، و این در حالی است که تبلیغات جهانی گاه از کاهِ وجودی کوه می سازد جهتدار.
۶۷۰۲۰ - تاریخ انتشار : ۱٣ اسفند ۱٣۹٣       

    از : علی تبریزی

عنوان : یاشار کمال کرد بود، نه "ترک"!
گرچه در این مطلب، اشاره کمرنگی بر حقوق قومی کردها، شده، ولی متاسفانه آقای واحدی تمام تلاش خود را به کار بسته تا نویسنده و مبارز کرد، یاشار کمال را "ترک" قلمداد کند. علاوه برآن در این نوشته هیچ اشاره ای بر تلاش نژادپرستان ترک، برای نابودی زبان و فرهنگ کردی، نشده؛ چنانکه گویی آقای واحدی نمی دانند که تا این اواخر، کردها حتی حق پوشیدن لباس کردی و گفتگو به زبان کردی را هم نداشتند.
ای کاش آقای واحدی مروری، بر دیگر نوشته های خود، با عناوین "زبان مادری" و "حق تحصیل به زبان مادری" و ... که در مورد ترک زبانان ایران، نگاشته اند، بیندازند، و اندکی منصف باشند!
۶۷۰۱۵ - تاریخ انتشار : ۱۲ اسفند ۱٣۹٣       

    از : لیثی حبیبی - م. تلنگر

عنوان : «... و ادبیات پلی است بین آنها برای شرکت در حوادث یکدیگر و برای همدردی متقابل».
احد واحدی عزیز سلام بر شما و ممنونم که از آن مردِ فرهنگی، آزاده و عدالتخواه نوشتید.

مطلب روانتان را خواندم و درود فرستادم بر شما که به این کار زیبا دست زدید؛ زیرا جامعه ی تا اندازه ی زیادی کتاب نخوان و "شفاهی زده" ما به دقیقتر شناختنِ شخصیت های مردمی و جهانی احتیاج دارد؛ و بیشک کسانی هستند که با خواندن این نوع مطالب ره می یابند؛ چنانکه برای همه ی ما کمابیش از این دست رخ داده است و دیرتر نتیجه ی مفید آن را در زندگی خود دیده ام.

در ضمن نگاه انساندوستانه و انترناسیونالیستی شما نسبت به همه، نیز برای جوانان ما مفید و آموزنده است.
جامعه ی آشفته ی ما به قلمزنانی چون شما احتیاج دارد تا در دفاع از هم، محکم همراه شده بگوییم: آ که گِرد آییم به گِردِ گِرد ها.

آن بیان تعارف نیست؛ من به آن باورمندم؛ و هرگاه قلمزنانی از این دست می بینم - با همه ی غمِ ویرانگرِ کوهوار و شادی کُشی که بر شانه دارم دُوشخوار و باور نکردنی و هر لحظه رنج آور - خوشحال می شوم؛ زیرا به هم آوردن خلق ها و دفاع از حقوق آن ها، کاری بزرگ است و کار هر کس نیست؛ زیرا قبل از هر چیز دریا منشی می خواهد.

به نظرم توانِ شخصیت های بزرگ متحد کننده در تاریخ بر ستونِ این مفهوم استوار است - خوشبختی را برای همه خواستن.

پیوسته پیروز و شاد باشید
۶۷۰۱۱ - تاریخ انتشار : ۱۲ اسفند ۱٣۹٣       

    از : بهرام

عنوان : احد جان ، خوب نوشتی اما...
یاشار کمال ترکی می نوشت و ترک نبود. چه اصراری دارید بر خلاف گفته خودش، هویت دیگری به او ببخشید؟
۶۷۰۰۴ - تاریخ انتشار : ۱۲ اسفند ۱٣۹٣       

  

 
چاپ کن

نظرات (۴)

نظر شما

اصل مطلب

   
بازگشت به صفحه نخست