عنوان : آب در هاون کوبیدن
هزار تا از این پروژه ها یک «تنبان برای فاطی» نمی شود. اوضاع جهانی دیگر اجازه شترسواری دولا- دولا به هیچ کس نمی دهد. امروز سرمایه داری در باتلاق بحران ساختاری خود چنان فرو رفته که حتی جنگ تمام عیار جهانی (صرفنظر از اینکه جنگ جهانی بشکل پنهان و آشکار در دهها کشور جهان در جریان است)، نمی تواند آن را از این باتلاق خود ساخته بیرون بکشد.
با ارائه این تصویر مختصر از دنیای سرمایه داری و جهان کنونی، امروز هیچ فرد یا تشکیلاتی که در مقابل بقاء بشریت احساس مسئولیت می کند، بلحاظ اخلاقی و حقوقی حق ندارد، سرمایه را با رنگ و لعابهای فریبنده تر ارائه نماید. بلکه برعکس، امروز زمان، زمان آن است که یا با مالکیت خصوصی و استثمار انسان از انسن بود یا بر علیه آن. هر کس حق دارد فقط یکی از این دو راه را انتخاب نمایند. چون راه سومی نه تنها وجود ندارد، بلکه، وهم و خیال هم هست.
۶۷٣۶۴ - تاریخ انتشار : ۱۰ فروردين ۱٣۹۴       

عنوان : حَذری واقعی از جزیره شدن
آقای کار گرامی، هیچ حرکتی نیست که ثمر یا ثمراتی به همراه نداشته باشد. کسانی چون من، که از بیرون، تلاشهای «وحدت کلمه» پروژه وحدت را، با اشتیاق نظاره گرند، و صمیمانه تا چندی پیش آرزو داشتم، که این تلاشها بتواند روزی به میوه خود برسد

ولی امروز به یقین دریافته ام، که طی یک دهه تلاش فقط آب در هاون کوفته اید، و از هاون شما آردی(وحدتی) جهت پخت نان(نقشی موثر برای چپ در اجتماع) عاید نخواهد شد. چنانکه شما هم صراحتا می نویسی، «...متاسفانه چپ ایران تبدیل به قبایل و جزایری شده که هرکس میخواهد رئیس قبیله و جزیره کوچک خودش باشد.»

در اینکه افراد همفکر دور هم جمع می شوند، کسی ضرر نخواهد دید، آنچه اساس ضرر را فراهم می آورد، سوق دادنِ این اجتماعات کوچک به سمت جزیره شدن است.
و راهِ برون رفت، از این مخمصه، نه ریشخند و تمسخر دور هم جمع شدن همفکران، بل پذیرش نقاط و نکاتِ مورد اختلاف، و پدید آوردنِ برنامه ای بر اساس اشتراکات است

بیائیم و بپذیریم، با اینکه ادعای آزادیخواهی یک یکمان به وسعت دریاست، اما وقتِ عمل کمترین حقی برای نظرات مخالف خود قائل نیستیم.
از بیان این واقعیت قصدِ ساختن چماقی برای کوفتن بر سر دیگران و خودم را ندارم، بل از این راه می خواهم بگویم، ما نیاز داریم، به اینکه فرهنگی به نام دموکراسی یا مردمسالاری را در بین خود نهادینه سازیم.
در مسیر مباحثات بر سر فراهم آوردن برنامه ای مشترک، و سپس گرد هم نشستن زیر چتر برنامه مشترک، در عین داشتنِ اختلافات، یعنی حَذری واقعی از جزیره شدن، و تلاشی مشترک برای داشتن میهنی بر مبنای آزادی، عدالت و رفاه اجتماعی برای احاد جامعه در اقصی نقاطش
۶۷٣٣۶ - تاریخ انتشار : ٨ فروردين ۱٣۹۴       

عنوان : در هر حال پاسخ شما نه به وحدت چپ است
رفیق احمد عزیز، چرا اینهمه بهانه برای دفاع از پراکندگی و تفرقه چپ میآورید؟ اگر راه و راه های دیگری هم پیش پای شما بگزارند، من با شناختی که از تجربه برخوردهای شما دارم، تصور نمیکنم شما را راضی کند. متاسفانه چپ ایران تبدیل به قبایل و جزایری شده که هرکس میخواهد رئیس قبیله و جزیره کوچک خودش باشد. نسل من و شما متاسفانه بر خلاف شعارهایی که می دهیم، نسل تفرقه و توجیح گر تفرقه است! نسل منزه طلبانی است که به کمتر از تامین صد درصد تفکر خویش تن نمیدهد. وحدت یک چپ نا منزه، یا کمتر منزه، موثر، آیا تاثیرش بیشتر است، یا چپ منزه طلب کم تاثیر کوچکی که تنها میتواند به منزه طلب بودنش دلخوش کند؟
۶۷٣۱٣ - تاریخ انتشار : ۶ فروردين ۱٣۹۴