عنوان : جناب دکتر لاهیجی سلام بر شما. سوالی دارم: آیا این اطلاعیه های شما فقط برای رفع مسئولیت است!؟ فقط برای
این است که شما سمَتی دارید و حقوق می گیرید و در نتیجه موظف به اطلاعیه پراکنی هستید؟
یا اینکه کار عملی نیز به سود ستمدیگان انجام می دهید؟

اگر اقدامات عملی نیز دارید، به کدامین دلیل به نامه ی من که مدت ها قبل براتون نوشتم و در آن ذکر کردم که ابتدایی ترین حقوق من و کودکم به خشن ترین اَشکال ممکن زیر پا انداخته شده و نوشتم آماده ام تا با فاکت هایی بسیار روشن سخن خود را به اثبات برسانم، شما تا این لحظه حتی از دادن یک جواب اینترنتی(ایمیلی) خشک و خالی نیز دریغ کرده اید!؟

آنوقت چگونه من این حرف های شما را باور کنم!؟

خواسته ی من بسیا ساده و قانونی بود و هست: مایلم با حضور نماینده ی شما - کس و یا کسانی که شما رسمن تأیید می کنید - به وسیله ی پلیس بی طرف بازجویی شوم و پرده از نقض بی سابقه و باور نکردنی حقوق بشر بردارم چنان، که مانند رعد و برقی عظیم صدایش در جهان شنیده شود.

این حرف های شما که می نویسید، اگر راست است، سوالی دارم: چرا برای دفاع از حقوق ما هیچ اقدامی نکردید!؟
حتی به من جواب هم ندادید!؟
اگر شما حق فراتر گذاشتن پای خود از خطوط قرمز تعیین شده را ندارید؛ چرا این مسئولیت بزرگ را پذیرفته اید!؟
اگر دارید، چرا اقدام نکردید!؟

با این بی عملی شما، من چگونه می توانم به عنوان شهروندی مظلوم، محتوای اطلاعیه های شما را باور کنم!؟
در داخل ایران همه چیز بسیار مشخص است؛ اندیشمندان شهرستان های تالش اقدام به جمع آوری تومار برای ارسال به سفارت آلمان در تهران و بنیاد هاینریش بُل - دعوت کننده و میزبان سابق من - کردند که فورن وزارت اطلاعات با خشونت تام آنها را متوقف کرد و هم دست به بعضی اقدامات شرم آور در منطقه زد.
آنها می گویند، ما اینیم.

شما چه می گویید!؟

آیا شما نیز مانند وزارت اطلاعات استان گیلان فکر می کنید با مسکوت گذاشتن این فاجعه ی بی سابقه ی تاریخی می توان آن را به فراموشی سپرد!؟

من فقط اندکی از آنچه می شد نوشت را در وبلاگ خود «وشتن واژه ها»۱ و هم در بخش نظرات آن در جواب بعضی دوستان ذکر کرده ام؛ و گاهی هم در همین سایت «اخبار روز» نوشته ام.

اگر شما فقط یک حقوق بگیر نیستید که خطوط قرمز را می شناسد و رعایت می کند، بلکه واقعن طرفدار حقوق بشرید - در هر حالی - چرا به رنجنامه ی بی سابقه ی من تا به امروز حتی جواب نداده اید!؟

من همچنان منتظر اقدامات شما و هر کسی که ادعای حقوق بشری دارد هستم تا از فاجعه ای بزرگ، تاریخی و باور نکردنی به سود قانون و دمکراسی و بشریت و از جمله به سود کشور میزبان پرده بردارم.

من قبل از فاجعه ی خونین پاریس برایتان نامه نوشتم؛ و می توانم ثابت کنم که اگر شما قبل از وقوع آن فاجعه در ارتباط با رنجنامه ی من اقدام می کردید، شاید می شد از آن خون ریزی و جنایت جلو گیری کرد؛ من برای این سخن خود دلایل استواری دارم.

اگر به آنچه در اطلاعیه های خود می نویسید اعتقاد دارید، «این گوی و این میدان»؛ و اگر اعتقادی به حقوق بشر ندارید و مانند بسیاری دیگر از توپ مفت اینترنت گلوله های کاغذی به سوی ناقضان حقوق بشر پرت می کنید برای رفع مسئولیت، آیا نمی ترسید که فردا در صفحه ی سیاه تاریخ نام شما ثبت گردد!؟
با احترام
لیثی حبیبی - م. تلنگر


۱ - نشانی وبلاگ من:

kashkara.blogfa.com
۶۷٣٣٨ - تاریخ انتشار : ٨ فروردين ۱٣۹۴