عنوان : ‎چرا چشمهای اپوزیسیون الوان ایران همیشه بدهان «گهربار» و دستهای «سخاوتمندانه» اوباما دوخته میشود؟
‎نکته ای چند در مورد موعظه کشیش مآبانه اوباما در خصوص مفاد«توافق» با ایران که وی معتقد است « این تفاهم بر اساس اعتماد نیست، بلکه بر اساس راستی آزمایی است» و ادامه میدهد«برنامه هسته‌ای ایران بیش از هر کشوری در جهان تحت نظارت‌های گسترده و مستمر قرار خواهد گرفت ...»‫.‬
‎ او در نطق شب گذشته خود کفت؛ که واقعیت این است که ما سه گزینه داریم که اول آن است که توافقی خوبی مثل توافق کنونی برسیم. گزینه دوم این است که تاسیسات ایران را بمباران کنیم که این کار تنها برنامه هسته‌ای آن را به تاخیر می‌اندازد. گزینه سوم آن است که تحریم‌ها را تشدید کنیم که این گزینه احتمالا در نهایت ما را به گزینه دوم سوق می‌دهد‫……‬ حتی اگر ایران توافق کنونی را نقض کند منابع مورد نیاز برای تولید بمب نخواهد داشت. با این توافق ایران نمی تواند به صورت مخفیانه بمب تولید کند و اگر ایران تقلب کند جهان خواهد فهمید و اگر به چیزی شک کنیم از آن بازرسی خواهیم کرد و با این توافق ایران بیش از هر کشور دیگری بازرسی خواهد شد‫…..‬اوباما افزود: ایران در ازای اقداماتش، جامعه جهانی قبول کرده که برخی از تحریم ها علیه ایران حذف کند و این مرحله به مرحله خواهد بود البته بازگشت پذیر خواهد بود و اگر ایران تخطی کند تحریم ها باز خواهد گشت. تحریم های دیگر از جمله حمایت از ترویسم و موشک های بالستیک و حقوق بشر همچنان باقی خواهند ماند‫…‬»‫.‬
حال در صورتی که توافق بدست آمده لوزان در تیرماه آینده رسمآ مهر تائید همه دارندگان منافع خاص خویش (معماران) در ایران را بدست آورد، ترمیم خرابیها ی اقتصادی، اجتماعی و عواقب ناهنجار بی قانونی از مشکلات اساسی جامعه و مردم ایران خواهد بود ضربتی است که طی چند دهه بمردم ایران وارد آمده که نه تنها جلوی رشد طبیعی جامعه را گرفته شد بلکه آن تحریمها آنچنان خرابی به بنیه اجتماعی ببار آورده که دو برابر آن زمان وقت ترمیم و بکار برد دو چندان سرمایه ملی و انسانی برای مرمت آن لازم و ضروری است.
اینروزها عوام فریبی ارزان همراه با تهدید های ضمنی «که اگر….» که امروزه در غرب بخاطر این توافق لوزان ابرازمیشود نماینده نهایت فهم آنها از آزادی ملل و مردم جهان در قبال سرنوشت خود دارند. آنها میلیونها تن بمب روی ویتنام و عراق انداختند تا «دموکراسی» و » حقوق بشر» مورد دلخواه خویش را با کشتار بی رحمانه و خرابی در آنجاها پیام آور باشند. آنان باید بدانند که هر کشوری این حق طبیعی را دارد که با استفاده از همه امکانات تسلیحاتی از موجودیت، استقلال و حفظ شهروندان خود در مقابل تهاجمان و اشغالگران و هر نوع حملات فاشیستی دفاع نماید حتمآ نباید وسایل تدافعی با حربه «کهنه» شده بمبهای «اتمی» باشد. اعتماد به ترومن بعنوان نماینده کشور آزاد و دموکراتیک در مقابل استعمارگر کهنه کار انگلیس باعث کودتای ننگین فاجعه آمیز در ایران شد که هنوز بیش از چند دهه آثار شومش در همه ابعاد در جامعه بچشم میخورد. فقط عناصر ساده لو و زودباور و شاید کمی هم با حماقت ذاتی وجود دارند که به تاکتیکهای استعمار گران، زورگویان و چپاولگران جهان خوشبین و خوش باور هستند و بکمکهای «بشردوستانه»، « دموکراسی خواهان» توسط ارتش و وسایل انسان کشی مدرن آنها اعتماد چشم بسته مینمایند. در این توفیق مرحله مردم ایران توسط وزیر امور خارجه ایران، اپوزیسیون «مترقی»، «چپ نما»…… و همیشه غائب بازهم ناتوانی خود را در ارائه آلترناتیو در مقابل این رژیم ضدایرانی و ضد مردمی بثبوت رساند. اپوزیسیون صدپاره ایران بار دیگر مردم ایران و دفاع از منافع ملی، آنها تنها گذاشت و دستیابی به این تفاهم بیمقدار هم مردم ایران مدیون زحمات ملی گرانه بعضی از مردان حکومتی میبینند و بس.
۶۷۴۶٨ - تاریخ انتشار : ۱۴ فروردين ۱٣۹۴