عنوان : حضور محترم رئیس دانا
واقعیتهای زیادی در گفتار شما نهفته است. اما بررسی کلیشه ای شما برخی از واقعیتهای موجود را یا کتمان میکند یا بیش از حد بها میدهد یا کمکی به نگاه واقعبینانه از وضع موجود نمیکند. هر شاغلی در هر جامعه و سیستمی برای تثبیت موقعیت کاری و ارتقاء خود تلاش میکند و نیز در رقابت با دیگری است. نظریات و فرمولهای اقتصادی کلان در زمینی که مختص ویژگیهای قانون مدار نباشد کارکرد ندارد . وقتی در کشوری بی قانونی از بزرگترین ساختار قدرت تا یک پلیس راهنمائی رانندگی در جامعه بشکلی نهادینه شده است حرف زدن از مقوله های قانونمدار اقتصادی و پایه استدلال قراردادنش جواب واقعبیانه به آن پدیده را قادر نیست که بدهد. همین ۶۵ درصدی که شما بدرستی بعنوان پای ثابت آرای انتخاباتی بدان اشاره کردید لزومأ نگهبان دائمی این سیستم یا مدافع هر سیاستی در سیستم نیستند و نخواهند بود و به تحولات درون و بیرون حکومتی بستگی دارد. هر زمان یک بدیل زمینی قانون مدار و تثبیت کننده موقعیت شغلی و مالی پیش رو با کیفیت بهتری فراهم باشد جبرأ با دستگاه موجود وداع خواهد کرد و آرای ۶۵ رصدی را در مسیر دیگری هزینه خواهد کرد . در ۸۸ نیز رأی خود را مقابل جناح بیت رهبری و امام زمانی داد و در برابر قانون شکنی خود دستگاه حکومتی اعتراض کرد این بدین معنی است که درست است که بفکر براندازی یا قدرت براندازی نداشت که البته به اعتقاد من قدرت داشت اما بفکرش نبود که از آن عبور میکنم ٬ اما نشان داد چک سفیدی نیز در اختیار حاکمیت نیز قرار نداده است که هر تصمیمی را از روی سرش بگیرد یعنی در تحولات و سیاستگذاری حکومت نقش کلیدی و تاریخی خود را ایفا میکند و از قالب مشخصی تبعیت نمیکند .
در مورد مکتب فرانکفورت یا نئومارکسیستی و مسائلی که بدرستی اشاره کردید ٬ هزاران مسائل دیگری نیز مطرح است که میتوان بسطشان داد از جمله نقش آگاهی اجتماعی و دیالوگ و تقاضای عمومی ( مزه دهن مردم ) که صرفأ نه روبنا بلکه خود نقش زیربنای تحولات و مناسبات اجتماعی و اقتصادی را نیز شکل میدهند و نمیتوان سیاستگذاری مالی را بدون این مناسبات اجتماعی و فاکتورها فرمله کرد . شما بدرستی میگوئید : « شکل کالایی تولید، شکل اجتماعی ای است که به موجب آن فرآورده ها به این سبب تولید می شوند که هدفشان استفاده ی اجتماعی نیست بلکه پشتوانه ی ارزش یایی سرمایه می شوند و منظور و منطقی دارند و در جهانی وارد می شوند که در آن فعالیت انسان در بند عقلانیت حسابگرانه ی سرمایه است » بله این بخشی از واقعیت است اما امروز باید در نظر گرفت که برخی کالای تولید شده اجبارأ مطابق استفاده اجتماعی و نیازهای بشری است در غیر اینصورت سودی حاصل تولید کننده نمیشود چه در حوزه رفاه چه محیط زیست چه خوراک و پوشاک چه وسائل ارتباط جمعی ٬ سود کالائی و نیازهای بشری چنان درآمیخته اند که قابل تفکیک نیستند بلکه رابطه ناگسستنی دارند و بقای یکی در بقای دیگری تضمین شده است .
۶۷۵٨۲ - تاریخ انتشار : ۱۹ فروردين ۱٣۹۴