عنوان : گرد هم آمدن تمامی نیروهای موجود کشور بر گردِ قانون و منشوری اساسی
نویسنده محترم نوشتار حاضر، دانسته های عمومی در باب دستگاههای اطلاعاتی کشور را در قالب داستانی طنز عرضه کرده است. گرچه معتقدم، هر نظری در مبنای خودش و به هنگام طرح موجبات اثری میشود.
اما در خصوصِ فعالیتهای مستمر دستگاههای اطلاعاتی کشور بر علیه حقوق انسانی احاد جامعه ایرانی، اکتفا به شرح چگونگی فعالیتهای این دستگاههای مخوف لزوما به اختتام فعالیتهای شبکه هایی اینچنینی منجر نخواهد شد، چنانکه پس از سقوط ساواک بلافاصله ساواما توسط نورسیدگان به قدرت مقرر شد

هم از این روست که معتقدم نوشتار موجود، به آگاهیهای موجود در این باره چیزی نمی افزاید، اما نوشتارهایی از این دست، میتواند خوانندگانش را به تفکر وا دارد، که:

ـ چرا هر کشوری لزوما نیاز به دستگاه اطلاعاتیِ عریض و طویلی دارد

ـ چرا مردم کشور، که در زمان حکومتِ پهلویها پیه و صابون ساواک به تنشان خورده بود، نتوانستند از تن دادن به احیای زیر جُلکی دستگاهی از همان سنخ، و به مراتب عریض و طویلتر و دهشتناکتر خودداری ورزند

ـ چه عامل یا عواملی باعث میشود، که یک آدم (مأمور اطلاعات)، که زمانی در زندگیش، به هنگام عبور از یک گذر مواظب بوده، که مبادا پایش را بر "موری دانه کِش" نهد، در تاریکخانه های دستگاههای اطلاعاتی کشور، همنوع خود را تا سر حدِ جنون به بادِ کتک و آزارهای جسمی و روانی دیگر می گیرد

طرح سئوالات فوق و سئوالاتی بسیار بیشتر در این زمینه، شاید بتواند اذهان ما ایرانیان را در اقصی نقاط ایران و جهان به تفکر وا دارد، که چگونه میشود، برای حفاظت از مردم و منافع ملی کشور دستگاه اطلاعاتیی داشت، که دیگر قادر نباشد، چون گرگی درنده به لت و پار کردن، و هتک حرمت از احاد جامعه ایرانی بپردازد

به یقین وجودِ حکومتی مردمسالار که منتج از گرد هم آمدن تمامی نیروهای موجود کشور بر گردِ قانون و منشوری اساسی باشد، اولین و اساسی ترین گام در این زمینه است.
وگرنه همچنانکه ساواما با کیش و مات شدنِ ساواک به قدرت رسید، در حرکتِ بعدی، به یقین ساواما توسط ساوا(ی) مخوفِ دیگری کیش و مات شده، و بدین ترتیب کشورمان هرگز به آسایش از دستِ دژخیمان اطلاعاتی!!! نخواهد رسید
۶٨۶٨٣ - تاریخ انتشار : ۱۲ خرداد ۱٣۹۴       

عنوان : گرد هم آمدن تمامی نیروهای موجود کشور بر گردِ قانون و منشوری اساسی
آقای شوری گرامی، مطلب جاندار و پُرشوری در باب تاریخچه ساواکیها، ساواخیها و ساواما نوشته ای. گرچه نوشتارت به آگاهیهای موجود در این باره چیزی نمی افزاید، اما نوشتاری از این دست، شاید خوانندگانش را به فکر وا دارد، که:

ـ آیا هر کشوری لزوما نیازی به دستگاه اطلاعاتی عریض و طویلی دارد

ـ چرا مردم کشور، که در زمان حکومتِ پهلویها پیه و صابون ساواک به تنشان خورده بود، تن به احیای زیر جلکی دستگاهی به مراتب عریض و طویلتر و دهشتناکتر در این زمینه دادند

ـ چه عامل یا عواملی باعث میشود، که یک آدم، که هنگام عبور از یک گذر مواظب است، که مبادا پایش را بر "موری دانه کِش" نهد، در تاریکخانه های دستگاههای اطلاعاتی کشور، همنوع خود را تا سرحدِ جنون به بادِ کتک و آزارهای جسمی و روانی دیگر می گیرد

طرح سئوالات فوق و سئوالاتی بسیار بیشتر در این زمینه، شاید بتواند اذهان ما ایرانیان را در اقصی نقاط ایران و جهان به تفکر وا دارد، که چگونه میشود، برای حفاظت از مردم و منافع ملی کشور دستگاه اطلاعاتیی داشت، که دیگر قادر نباشد، چون گرگی درنده به لت و پار کردن، و هتک حرمت از احاد جامعه ایرانی بپردازد

به یقین وجودِ حکومتی مردمسالار که منتج از گرد هم آمدن تمامی نیروهای موجود کشور بر گردِ قانون و منشوری اساسی باشد، اولین و اساسی ترین گام در این زمینه است
۶٨۶۷۹ - تاریخ انتشار : ۱۲ خرداد ۱٣۹۴