عنوان : انگار که این قوم غضب، هموطنم نیست(هیلا صدیقی)
یزید، با «زینب» و «حسین» و «علی اکبر» و «علی اصغر» و «طفلان مسلم» این باند شیعه تبه کار، چه کار کرده بود، که همین تبه کاران با زنان و مردان ایران نکرده اند و نمی کنند؟

اگر توحش عریان دوران قبیله ای-عشیره ای بادیه نشینان شن زارهای عربستان در هزار و سیصد سال پیش، میتوانست توجیه گر کشتار حسین و یارانش باشد، و آنها را تشنه لب به قتل برسانند، آخوند پلیدی که از آخرین دستاوردهای علمی بشر، در زندگی خود بهره میبرد، و الگویش برای زندگی اجتماعی انسان امروزی، همان بادیه نشینان، و خالی کردن عقده ها و سرخوردگی های سادو-مازوخیستی خود است، میلیون ها بار، پلید تر از یزید و یاران وی میباشد.

اگر ابن ملجم، «علی» اینها را در حال نماز در ۱۹ ماه رمضان، مورد ضربت قرار داد تا دو روز بعد بمیرد، ۳۷ سال است که این دایناسورهای باقیمانده از دوران جهالت، به قتل و کشتار مردم ایران(و جهان) مشغولند.

اگر یزید اشتباهی انجام داده باشد،همانا نابود نکردن «تمامی این قوم خشم و غضب» بود.

همانطور که این فاشیسم پلید شیعه، گوی سبقت را در کشتار مردم، از دیکتاتوری محمد رضا شاه پهلوی ربوده است، در جنایت و قتل عام مردم، یزید در برابرشان، میتواند ادعای حیثیت کند.

این قوم غضب، یزید هائی هستند، که در نابهنگامی تاریخی، بر مردم ایران(و جهان) نازل شده اند.

برای رهائی نرگس محمدی ها و علی ها و کیانا های ایران، تنها راه، دفن کردن این قوم خشم و غضب در گورستان تاریخ است.

آن روز فراخواهد رسید.
۶۹۰٨۹ - تاریخ انتشار : ۱۷ تير ۱٣۹۴