عنوان : سلام دوست عزیز که این مقاله ی خوب را ترجمه کرده اید. طبیعی است که خواننده، هنگام خواندن آن به این نکته
توجه دارد که «اریش فروم» موضوع را نه فقط از نقطه نظر اجتماعی و یا جامعه شناسانه، بلکه هم از از نظر روان شناسی فردی و اجتماعی دیده و دریافت خود را در متنی ساده که همگان دریابند، پیاده کرده.

در ضمن در این فراز که در زیر می آید، گویا شما واژه ی «باید» را جا انداخته اید. و اگر چیزی جا نمانده، در این صورت بهتر است به جای «کرد»، «کند» نوشته شود:

«حتی در جامعه های نوسنگی هم چنین کششی- که از دیگری برای هدفهای شخصی بهره برداری کرد- وجود نداشت.»


و چه زیبا گفته: «همدردی و عشق به انسان دو جزء جدایی ناپذیرند. آنجا که عشق نباشد، جای همدردی خالی است. نقطه ی مقابل همدردی بی اعتنایی است، و بی اعتنایی را می توان از نظر آسیب شناختی، روان گسیختگی قلمداد کرد.»

که من همیشه آن بی اعتنایی را «توطئه ی سکوت» نامیده ام. البته این توطئه می تواند بر مبنای همین نظر علمی «اریش فروم» ناخود آگاه نیز صورت گیرد؛ ولی به هر حال فرقی در اصل قضیه ندارد؛ یعنی کرخت و نا آدمی شدنِ آدمی - آدمی که هنوز سخت مدعی مدافع حقوق بشر و انسان دوستی و طبیعت دوستی است!
۶۹۱٨۵ - تاریخ انتشار : ۲۴ تير ۱٣۹۴