|
در پاسخِ "عه!"
-
اسماعیل خویی
نظرات دیگران
اگر یکی از مطالبی که در این صفحه درج شده به نظر شما نوعی سوءاستفاده (تبلیغاتی یا هر نوع دیگر) از
سیستم نظردهی سایت می‌باشد یا آن را توهینی آشکار به یک فرد، گروه، سازمان یا ... می‌دانید
لطفا این مسئله را از طریق ایمیل
[email protected]
و با ذکر شماره‌ای که در زیر مطلب (قبل از تاریخ انتشار) درج شده
به ما اطلاع دهید. از همکاری شما متشکریم.
|
از : امیر ایرانی
عنوان : سخن گفتن با استاد فلسفه
هر کس با استاد فلسفه قصد سخن گفتن داشته باشد قطعا" به این می اندیشد که آن استاد در عکس العمل هایش چه بزبان بیاورد و چه در دل، خواهد گفت:اِهِ ! آوازت خوبه یا خوشگلی! .چنانچه استادِ فلسفه، پیری دانا نیز باشد !کار سخن گفتن با او دشوارترست!. اما باید گفت: در موضع گیری های سیاسی است که می توان با استاد ،سخن گفت و از نیشتر گفته های در دلش و زبانش در امان بود.
۶۹۴۴۴ - تاریخ انتشار : ۹ مرداد ۱٣۹۴
|
|
از : علی رضا بزرگ قلاتی
عنوان : پادشه خوبان
چو دالِ دوست بر دلها گذر کرد
جهانی را به حرفی مختصر کرد
به گاهِ شعر در خیلِ دلیران
بکردی پنجه اندر مغزِ شیران
هزاران مدّعی زد نغمه با عود
وزیشان جمله یک تن گشت داوود
اگر هر ناله ای مزمور بودی
به گیتی خصمِ پیلان مور بودی...
ای پادشهِ خوبان در دفترِ حُسنِ تو
محمود شوم هر دم فی الجّمله ایاز آیم
ای صوفیِ دل صافان دُردی بده بر عرفان
تا صاف کنم سینه با جامِ نیاز آیم.
۶۹۴۱۱ - تاریخ انتشار : ۵ مرداد ۱٣۹۴
|
|
|
چاپ کن
نظرات (۲)
نظر شما
اصل مطلب
|
