عنوان : آقای داریوش
با سلام
موضوع طرح شده شما با موضوع گزارشی که نقد کرده اید متفاوت است . اهدای یکی از اجزای شخص متوفی نه فقط در ایران بلکه در سایر کشورها مرسوم است.
اما موضوع اصلی گزارش-خرید و فروش و نیاز مبرم مالی-است نه اهدای داوطلبانه چشم !
شما نیز می توانید با آن شماره تلفنی که بر روی دیوار نصب شده و به زعم شما-هردم بیلی- است تماس بگیرید و بشنوید وببینید که خرید و فروش اعضای بدن از جمله چشم به یک پدیده فراگیر عمومی برای تامین یک بخش از صدها نیازهای زندگی مردم تبدیل شده است!
شما اگر مطلب را به درستی خوانده باشید گزارشگر نیز از اضافه شدن چشم به صف فروش اجزای بدن حیرت زده و شوکه شده است! بنظر می آید صدای شما از جای گرم و نرمی بلند می شود!
چرا راه دور؟یک سری به آگهی های رسانه ای و یا محلهای عمومی نصب این آگهی ها بزنید تا مشاهده کنید خرید و فروش چشم واقعیت دارد. از این گذشته در بعضی ازآگهی ها بصورت فله ای و کیلوئی می نویسند:خرید و فروش انواع و اقسام اجزای بدن برای هر رده سنی!
منصف باشید و شاد
هم میهن
۶۹۵۹۱ - تاریخ انتشار : ۲۱ مرداد ۱٣۹۴       

عنوان : خبر نگار هر دم بیل
آیا هر کس که با ماژیک نوشت چشمم را اهدا می کنم و خبر نگار هم با او مصاحبه کرد و از رنج و درد او گفت ، همه واقعییت بر ملا گردیده است ؟؟؟؟
خیر . بیش از بیست سال است که پیوند قرنیه چشم در ایران شروع شده و امروز به پیوندی روتین در کشور درآمده است . پیوند قرنیه بعد از گرفتن فتوا مثل بسیاری دیگر از پیوند ها . از قرنیه افراد تازه فوت شده ، استفاده می شود . این قرنیه تا ۴۸ ساعت بعد از مرگ قابلییت پیوند را حفظ می کند . در ابتدا یکی از تکنیسین های دانشگاه علوم پزشکی ایران به تنهایی برای پزشکان جراح قرنیه را به رایگان تهییه می کرد . به این ترتیب که به پزشکی قانونی می رفت و به بستگان افراد فوت شده اطلاع می داد و آنها اکثرأ موافقت می کردند . کار این همکار فقط این بود که پلک فرد فوت شده را طوری بخیه می زد که طبیعی جلوه می کرد . این است که به هیچ صورتی و هیچ پزشکی تا به حال ، قرنیه ای را از چشم فرد سالمی ، بر نداشته است . اما به دلیل به هم ریختگی فرهنگی و این که همه چیز ما به هم ریخته شاید عده ای افراد سود جو از مردگان مردم چنین سو استفاده ای ها را می کنند .
۶۹۵۷۲ - تاریخ انتشار : ۱۹ مرداد ۱٣۹۴       

عنوان : آفرین
با درود
باید به این گزارشگر آفرین گفت که هم موضوع اجتماعی مهمی را نوشته و هم این که در نوشته اش احساس درونی اش رابیان کرده.
با سپاس
۶۹۵۶۴ - تاریخ انتشار : ۱۹ مرداد ۱٣۹۴