سیاسی دیدگاه ادبیات جهان - مقالات و خبرها بخش خبر آرشیو  
   

"تغییر رفتار" یا مانع اصلی تغییر؟ - بهروز خلیق

نظرات دیگران
اگر یکی از مطالبی که در این صفحه درج شده به نظر شما نوعی سوءاستفاده (تبلیغاتی یا هر نوع دیگر) از سیستم نظردهی سایت می‌باشد یا آن را توهینی آشکار به یک فرد، گروه، سازمان یا ... می‌دانید لطفا این مسئله را از طریق ایمیل [email protected] و با ذکر شماره‌ای که در زیر مطلب (قبل از تاریخ انتشار) درج شده به ما اطلاع دهید. از همکاری شما متشکریم.
  
    از : باقر شیخ الاسلامی

عنوان : از کرامات شیخ ما چه عجب پنجه را باز کرد و گفت وجب
چقدر در بدبینی در باره هر عمل دولتمردانمان افراط کردیم و هر روزنه امیدی را بستیم !
حالا هم که دوباره فرصتی بدست آمده است و میتوان کاری کرد کارستان ، باز کسانی پیدا شده اند که آیه‍ی یآس میخوانند و میخواهند این فرصت را هم بسوزانند :
" از فرصت فراهم شده بعد از توافق لازم است برای غلبه بر رکود اقتصادی و تغییردر سیاستهای خارجی و داخلی بهره گرفت " و به سه دهه و نیم خصومت بی معنی با آمریکا ، پایان داد . سیاستهای توسعه طلبانه در منطقه را کنار گذاشت و با برچیدن فضای امنیتی در داخل و آزاد کردن زندانیان سیاسی و برداشتن حصر و تآمین آزادیهای سیاسی ، شرایط تآمین حقّ رای شهروندان را فراهم آورد .
آقای خلیق ! خواسته دیگری یا توصیه دیگری برای دولتمردان جمهوری اسلامی ایران نداشتید و یا اینکه فکر میکنید باید واقعبینانه به همین اندک ، در این فرصت بسنده کرد ؟ .
با این علما هنوز مردم / از رونق ملک نا امیدند .
۷۰۶۴۴ - تاریخ انتشار : ۱ آبان ۱٣۹۴       

    از : مهران ارغنون

عنوان : وقتی که قیم ماب،قیم مابی را محکوم می کند.
به این ترتیب مشخص شد که خط قرمز اخبار روز برای کامنتها تعداد کلمات نیست.باید چیزی را نوشت که مخالف نظر سایت نباشد.جای بسی تاسف است که منش استبدادی آنچنان در روح و جانمان ریشه دوانده که برای اعمالش، لازم نیست حتما شریک قدرت سیاسی حاکم باشبم. صاحب یک نشریه بودن آنهم نه در دنیای واقعی بلکه در دنیای مجازی هم می تواند چنان احساس قدرتی به ما بدهد که صدای مخالف که نه حتی صدای منتقد را هم خفه کنیم.
۷۰۶٣۶ - تاریخ انتشار : ٣۰ مهر ۱٣۹۴       

    از : علی امیری

عنوان : سوال؟؟
صحیح است که انتظاری برای تغییر رفتار آقای حامنه ای بعد از توافق برجام متصور نیست اما سوال این است که آیا درون کشور جناح دیگری وجود دارد که برخلاف نظر رهبری درصدد استفاده از شرایط بوحود آمده است یا خیر؟؟ و آیا این تضاد دردرون حکومت و حامعه شگل گرفته است یا خیر؟؟ اگر این تضاد وجود دارد آبا این تضاد عمده کنونی نیست؟؟اگر چنین است و شما هم به همین دلیل در باره آن مقاله نگاشته اید،موضع شما درمقایل آن چه مبتواند باشد؟؟ آیا در مقابل سیاستهای راست افراطی که آقای خامنه ای هم از آنها حمایت میکندنمی بایست از سیاستهای متفابل با آنها حمایت شود؟؟ آیا اعلام مواضع صریح و روشن راه گشای فعالین سیاسی نخواهد شد؟؟؟
۷۰۶٣۰ - تاریخ انتشار : ٣۰ مهر ۱٣۹۴       

    از : آرمان شیرازی

عنوان : سازمانگری مبارزه ی مردم یا درخواست از دزدان و جنایتکاران
آقای خلیق درود و سپاس بر شما برای نوشتارتان که در روشن سازی برخی مواضع مهم چون گامی بسوی کارستان بود... و اما سخنی با عموم خوانندگان:
دیدگاه اصلاح طلبانه ای که در قرن بیست و یکم در گنداب بازیهای حکومت اسلامی دست و پا می زند و دنبال "تغیر رفتار رهبر" است و نه مبارزه با اصل و مفهوم قرن پنجمی ولایت فقیه, باین امر بی توجه است که زمینه های اقتصادی-اجتماعی-باوری-فرهنگی معین اند که رفتاری را در شخص و یا گروه اجتماعی پدید می آورند و می پرورانند. بهمین دلیل انرژی خویش را روی مبارزه با معلول (یعنی رفتار خامنه ای) می گذارد و به علت (همان زمینه های گفته شده) نمی پردازد. چنین دیدگاهی از فلاکت جاری در زندگی روزانه ی مردم تاثیر نمی گیرد چرا که نیازمندیها و منافعش, زیر چرخ ارابه ی تجاوزکاران و آزمندان, هر روزه له نمی شود. در نتیجه, با دستی دور از آتش و چشمی بسته بر تباهی های ایران-گیر, خواهان اصلاحات آرام (و کند از بالا) است. سازمانگری مبارزه ی روزانه مردم برای حقوقشان که (به پرورش فکر و دید آنان ودر نتیجه) به تغییرات محتوم اجتماعی منجر می شود جای پر رنگی دراین دیدگاه ندارد. ناگفته پیداست که چنین روشی در برابر حکومت های (اهلی و) پابند به قانون شانس موفقیت دارد اما با حکومت هایی که حتی قوانین یکجانبه و ابتر خود را نیز رعایت نمیکنند, کارآ نیست. وانگهی, حکومت اسلامی در بیش از سه دهه ی گذشته تمامی پهنه های (زیستی, اخلاقی, آموزشی, اجتماعی, فرهنگی, اقتصادی, سیاسی و...) زندگی در ایران را به ویرانی و تباهی کشانده ست. کار اصلی ما پیشگیری از ویرانی فزونتر و سپس بازسازی این پهنه هاست. و این کار, کار یک انقلاب (لطفآ هیجان زده نشوید, منظور به مفهوم عمومی آن) است نه تغییر رفتار یکنفر از حکومت دزدان و تبهکاران.
اگر این دیدگاه از کارنامه ی خامنه ای داوری آغاز می کرد, به درخواست و یا اندرز برای تغییر رفتارش, آنهم از پایگاهی دور افتاده که در چشم توده ی کار و زحمت نیست, نمی پرداخت. چرا که چنین برخوردی مانند آنست که به دزد مسلحی که در خانه ات هر چه پربها ست برمیدارد و به هر کس خواست تجاوز می کند بگویی که "آقای دزد" رفتار خود را تغییر دهید. باور کنید که این کار شما با قانون و با حقوق بشر سازگار نیست!
۷۰۶۲٨ - تاریخ انتشار : ٣۰ مهر ۱٣۹۴       

  

 
چاپ کن

نظرات (۴)

نظر شما

اصل مطلب

   
بازگشت به صفحه نخست