عنوان : تا زدودنِ کاملِ وحشت از آزادی بیان...
وقتی به صراحت سخن آقای صالحی که می گوید؛ «...نسبت به خودِ واژه و حیات و حضورِ خصوصی شعر هم مسئول‌ایم. نه پُزِ پهلوانِ زبان… و نه آلوده‌شدن به مضامین پوپولیستی و اسیرِ شرارتِ شعارهای بیهوده...» می اندیشم.
وجود مبارزه علیه ممیزی(سانسور) در نشریاتمان را، بیش از صد در صد ضرور میدانم. چرا که تنها با وجودِ آزادی بیان است که میتوانیم پوپولیسم و شعارهای بیهوده را، با کمترین هزینه، مواجه با عدم انتخابشان از سوی مردم، و به هیچ تبدیل کنیم.

تا زدودنِ کاملِ وحشت از آزادی بیان کمی تا قسمتی فاصله داریم. زیرا هنوز بسیارانی در جامعه کم کاری، تنبلی و ذوقهای استبدادی خویش را در پناه دیوارهای بلند و محکمِ دایره های خویش میتوانند محفوظ و دست نخورده نگاه دارند
۷۱۱٨٣ - تاریخ انتشار : ۲۹ آبان ۱٣۹۴       

عنوان : سانسور
"همیشه نسبت به شرایط اعتراض داشته‌ام. از آن زمان که به‌شکل مضحکی می‌گفتند نیما جاسوس انگلیسی‌هاست تا امروز که می‌گویند «همه‌چی آرومه»! تا سانسور هست، اعتراض هم هست. ما در سونامی سانسورِ هزار سر، به سر می‌بریم. سانسور تاریخی، سانسور تربیتی، سانسور اقتصادی، سانسور خودی و شبه‌خودی، سانسور دولتی، سانسور چهره آشکار ستم است."
سانسور هزار سر ،چه تعبیر قشنگی؟!
اما این سانسور خودی دیگر خیلی درد دارد.یعنی یکی از روی خیرخواهی به من بگوید تو نباید چنین ادعایی را بکنی یا چنین چیزی را بگویی.یعنی من خیر و صلاح تو را بهتر از تو نشخیص می دهم.شاید هم در مواردی راست بگوید ولی ممانعت از ابراز نظر حتی با نیت خیرخواهی باشد، ضررش به مراتب بیشتر از گفتن نظر است ولو این که آن نظر ناصواب باشد.
۷۱۱۵٨ - تاریخ انتشار : ۲۷ آبان ۱٣۹۴