آیا فضای انتخابات میتواند فرصتی برای ائتلاف مدنی باشد؟
-
کاوه مظفری
نظرات دیگران
اگر یکی از مطالبی که در این صفحه درج شده به نظر شما نوعی سوءاستفاده (تبلیغاتی یا هر نوع دیگر) از
سیستم نظردهی سایت میباشد یا آن را توهینی آشکار به یک فرد، گروه، سازمان یا ... میدانید
لطفا این مسئله را از طریق ایمیل
abuse@akhbar-rooz.com
و با ذکر شمارهای که در زیر مطلب (قبل از تاریخ انتشار) درج شده
به ما اطلاع دهید. از همکاری شما متشکریم.
از : امیر ایرانی
عنوان : نه یا آری
هر نه گفتنی:پایان دهی، ببار نمی آورد. هر نه گفتنی ممکن است: خود آفریننده ای برای برساخته دگر شود که خود نیازمند نهی بزرگتر است. اما گاهی آری گفتنی! خود مقدمه ایست برای حذف آن برساخته که نیازمند نه گوئی ست . نه و آری گوئی، نیازمند هوشیاری لازم ،بدور از احساسات است ونیازمندِ بکارگیری خرد است.
۷۱۶٨۷ - تاریخ انتشار : ۲٨ آذر ۱٣۹۴
|
از : زندانی زنجیری
عنوان : زمانی خواهد آمد
زمانی خواهد آمد ،
که نه گفتن را به ما بیاموزد.
نه به حکومت اسلامی
نه به شیادی
نه به غارتگری ناجوانمردانه کله پوکهای وطنی.
و آن نزدیک است.
۷۱۶۶۹ - تاریخ انتشار : ۲۷ آذر ۱٣۹۴
|
از : روزبه صالحی
عنوان : انتخابات بحث اصلی زحمتکشان نیست مهار گرانی و بیکاری است
درست می فرمائید که تجربه سالهای گذشته نشان داده احتمالِ گشایشی حداقلی در فضای اجتماعی و سیاسی وجود دارد ولی این گشایش حداقلی عمری کوتاه داشت و با هدف ترعیب مردم به جضور پای صندوق های رای بود. اساسا می توانید ترسیم کنید که سطح و گستره گشایش به چه میزان بوده است و کدام گام را برداشته تا مشکلات زحمتکشان از جمله گرانی، بیکاری و کاهش نرخ تورم و خروج از رکود را مرتفع سازد.
شکی نیست که بازی انتخابات از رهگذر شرکت در آن صرفا فرصت ژلاتینی و لرزانی است اما عدم شرکت در آن نیز تهدید هم نمی تواند باشد. بنابراین در کارزار انتخاباتی پیش رو باز برخی هدف شرکت خود را انتخاب بین بد و بدتر متصورمی شوند، همچنین قلیلی بنابه روال گذشته سیاست تحریم انتخابات را یادآوری میکنند چون انتخابات در ایران را آزاد نمی پندارند، گروهی نیز سیاست مطالبه محوری که در چند سال اخیر رایج شده را بر می گزینند و رأی خود را مشروط به پاسخ کاندیداها به طلبهایشان میکنند.
اما در این میان تحریم کنندگان دچارعصبیت سیاسی ناشی از متحقق نشدن خواسته هایشان نمی شوند. اما حاصل تلاش آن دو دسته مشارکت جو در انتخابات اسفند ۹۴ فراتر از ماحصل تلاش سابق شان نخواهد بود. در انتخابات آتی انتظاری جز این نمی رود که مجلسی با نمایندگان متشکل از دو جناح عمده مهندسی شده با این تفاوت که عناصری از اصلاح طلبان خنثی بر تعدادی کرسی پارلمان نشانده خواهد شد. اما در واقع آیا نهادهای مدنی، اتحادیههای صنفی و جنبشهای اجتماعی ایران که عرصه حقیقی بروز و ظهور منافع و حقوق مردم هستند وجود دارند و اگر هم چند نهاد و اتحادیه صنفی کارگری معلمی و ... ساخته دولت از جسارت کافی برای تاثیرگذاری بر روند جامعه برخوردار هستند؟
۷۱۶۲٨ - تاریخ انتشار : ۲۵ آذر ۱٣۹۴
|
|
|
چاپ کن
نظرات (٣)
نظر شما
اصل مطلب
|