عنوان : شغل جدید شمارندگی کف های دهن
جناب ایکاروس اگر باعث تلف شدن و قتتان نمی شود لطف بفرمائید : بدون حالت ضربه زنی به دهان آنانی که می پنداری یاوه گوئی می کنند، یکبار دیگر نظر اینجانب را مطالعه بفرمائید. مشاهده خواهید کرد دو موضوع را مورد اشاره قرار داده ام: ۱) موضوع دموکراسی بوده و کارکرد آن! اما اینکه بازیگران به آن وفادارند ویا خیر! ویا فقط می خواهند آنرا ابزاری برای رسیدن به مقاصد خودشان مورد استفاده قرار دهند وبعد از به قدرت رسیدن بفکر کوبیدن میخ خود برای همیشه هستند و بدین طریق اعمال پلیدانه ی خود را ادامه دهند. بحث دیگری است!. ۲) جناب جمشیدی در نوشتارش در مورد یکی ازکشورهایی که با اقتصاد تک محصولی ( که نیاز به رهائی از این روش کشورداردی هستند) اداره می شود وحکومتی که خود را وابسته به ادبیات چپ معرفی کرده ، (همچون جنابعالی) شیفته وار ، درموردش شروع به قلمفرسائی کرده است آنهم بدون سانتی مانتال و بدون قاشق و چنگال، اما با پتک وسندان !. که در نظر ارائه شده توسط اینجانب به نوع شیفتگی ایشان، گفته شده: خیر! این نوع حکومتها چنین نیستند که شما می پندارید و اگر شما این نوع حکومتها را نماینده چپ می دانید وای به حال چپتان که دستکمی از راست پنداریتان ندارد. باید گفت: نبرد بر مبنای دیالکتیکی بعضی وقتها کار، دست بعضی ها می دهد چون انان برای برخورد با مسائل حنماً باید یک دشمنی را برای خودشان داشته باشندتا بتوانند موضعگیری اشان و برخورد با حوادث را " خویش پسند" توجیه کنند.
۷۱۷۶۰ - تاریخ انتشار : ۲ دی ۱٣۹۴       

عنوان : ژست دموکراسی
معمولا" طرفداران "دموکراسی" به هنگام سخن گفتن از آن بسیار سانتی مانتال با قاشق و چنگال و درنهایت "ظرافت" سخن گفته تا وانمود کنند چقدر به قوانین و قاعده این "دموکراسی" پایبندند ولی در مقابل رقیب خود بخصوص اگر چپ باشد،و احترامش به رای مردم ناگهان همچون امیر ایرانی کف بر دهان و سرشار از هیستری ضد چپ ماهیت واقعی خود را عرضه کرده و نشان می دهند تا چه اندازه به دموکراسی پایبندند.
ضمن اینکه این اولین بار نبوده که چپ به رای مردم احترام می گذارد و در زمانی که سردمداران دموکراسی مورد نظر امیر ایرانی به کشورهای کوچک تجاوز نظامی می کردند ساندنیستها در نیکاراگوئه علیرغم اینکه انتخابات در وضعیت جنگی کثیفی که "دموکراسی" خواهان بوجود آئرده بودند با رای مردم کنار رفتند. حال امیر ایرانی یک نمونه مشابه در کشورهای طرفدار "دموکراسی" نشان دهد.
۷۱۷۵۵ - تاریخ انتشار : ۲ دی ۱٣۹۴       

عنوان : هویت دمکرات بخشی به هدر دهندگان درآمدهای نفتی
آورده شده:«این اولین باریست که چپ به مثابه دمکراتترین رقبای انتخاباتی در موقعیت برگزار کننده انتخابات حتی در رقابت های بسیار تنگاتنگ نه تنها نتیجه را با امانت داری کامل اعلام و پذیرفته بلکه برخلاف مدعیان دمکراسی راستگرا بدون ایجاد کوچکترین تنش در اجتماع؛ رای اکثریت را پذیرا گشته اند...» باید گفت: این آورده یک نکته مهم در بازی دمکراسی است. یکی از پیام های اصلی دمکراسی همین است، که تغییر و تحول درجامعه را می توان بدون هزینه یا با کمترین هزینه انجام داد. اما نکاتی را نوشتار نویس ارجمند درمورد دولتی عوام فریب مطرح کرده است و بگونه ای یک شخصیت حقوقی تبعیت کننده در بازیهای دمکراسی، برای آن دولت قائل شده و تبلیغ گر گردیده است که این شخصیت سازی می تواند جای بحث داشته باشد و حتی کاذب بودن آنرا هم دید. ::::: بایدگفت: با تغییر تحولاتی که دربازیهای جهانی رخ داده بود ومنجر به بالا رفتن قیمت نفت آنهم نزدیک به بشکه ای ۱۴۰ دلار گردید همچون ایران که بشیوه ای بحث انگیز و سوء استفاده از بازی رای گیری با تقلباتی خاص، شخصی با پیشنه ای در دزدیدن اموال عمومی و هدردادن آنان بنام احمدی نژاد برکشیده شد درآن سرزمین نیز شخصی عوام فریب که خود را وابسته به ادبیات چپ نشان می داد بنام چاوز برمصدر کار قرار می گیرد و او وابستگانش عوام فریبانه آن درآمدهای هنگفت را در آن کشور نفتی و تک محصولی چنان به هدر داده اند که همان امیدواران با آنان متوجه می شوند نه آن درآمدها را درجای مناسب سرمایه گذاری کرده اند و نه اشتغال آفرینی پایدار آفریده اند ونه اینان به این مسائل توجه داشته اند بلکه درپی عوام فریبی بوده اند و هدر دادن درآمدهای هنگفت کشورشان. حال که شرایط دارد بگونه ای می شود که دیگراز آن در آمدهای هنگفت خبری نیست و حتی شرایط نیز سخت خواهد شد بجای اینکه به محاکمه کشیده شوند شخصی مانند نوشتار نویس ارجمند هویتی دمکرات منش برای آنان بیافریند می تواند جالب باشد.
۷۱۷۲۱ - تاریخ انتشار : ٣۰ آذر ۱٣۹۴