عنوان : تصور هیزم بودن مردم ،خود میتواند ناشی ازذهنی .....
هرشرایط در پیش رو که حادث شدن امری را در خود دارد قطعاً گروهی را براین می دارد که براساس نگرششان به مسائل و جامعه اشان و کشورشان تحلیل و روشنگری خاص خودشان را ارائه دهند. حال در این رهگذرمسائل مطروحه توسط این گروه ،چقدر می توانند تاثیر گذار شوند و مورد پذیرش قرار گیرند و مقبولیت یابند، بستگی به نوع و تواناییِ استدلالات آنان دارد. و مطرح کردن مسائل اجتماعی در جهت روشنگری می تواند هیچ ربطی به این کوتوله یا آن بزرگوله نداشته باشد. قطعاًاین افراد ارائه دهنده تحلیل مسائل بجز نظرات و نوشتارهای ،شاید! روشنگرانه اشان دیگر ابزاری نخواهند داشت. و تبری هم ندارند که با آن مردم را هیزم وار بشکنند و به آتش بیندازند. و... ضمناً باید گفت: تجربیات تاریخی در این سی وچند سال باید به ما آموخته باشد که گاهی وقتها روح جمعی تصمیم خودش را بگونه ای خاص می گیرد و عمل می کند و تحلیل خودش را از مسائل تورمی و غیر تورمی بگونه ای خاص نشان می دهد.
۷۱۷۷٣ - تاریخ انتشار : ٣ دی ۱٣۹۴       

عنوان : مردم را هیزم گرم کردن تنور انتخابات نکنید
تمام وعده های حسن روحانی در آستانه انتخابات ریاست جمهوری ۹۲ فریب بود و دروغ. چرخ لنگ لنگان زندگی مردم آنچنان کعه وعده داد نه تنها نچرخید بلکه لنگان تر شد. صبح بعد از شام تیره زحمتکش لبنیات ۶ درصد گران نان قوت لایموت ۵ برلابر شد و نرخ هزینه بیکاری بالا رفت و رکود اقتصادی سیر قهقرائی داشت. حالا قرار است چه نتیجه ای این انتخابات داشته باشد و در نظر دارد کدام مشکل معیشتی مردم را حل کند. حسن روحانی در مقام رئیس جمهور سه سالعه دولت اعتدال کدام گل را بر سینه مردم زد که حالا این مدعی حقوق خوانده - در مناظره های انتخاباتی با سرهنگ های کاندیدا – در کنار هاشمی رفسنجانی در مجلس خبرگان رهبری می تواند چه کاری کند که در دولت نکرده است. حسن روحانی قطعا در مجلس شیوخ، کوتوله روحانی ای محسوبش کنند که یارای ایستادن در برابر روحانیون اقتدارگرای افراطی را ندارد؛ حال بهتر نیست که حسن روحانی قاچ زین ریاست جمهوری را بچسبد و ورود به میدان مجلس خبرگان رهبری نشود و پیشکشش.
دیگراین که مردم در وضعیت مخاطره آمیز بی سابقه اقتصادی به سر می برند که گمان نمی رود در انتخابات به حمایت دولت اعتدالگرا برخاسته و پای لیست کاندیداهای مجلس ترکیبی اعتدال گراها و اصلاح طلبان بایستند؛ پس همان بهتر که مردم را هیزم گرم کردن تنور انتخابات ننمائید.
۷۱۷۶۴ - تاریخ انتشار : ۲ دی ۱٣۹۴       

عنوان : حکایت نه گوئی و آری گوئی
خامنه ای برای پیشبرد نظرات خاص خود به نیرویی خاص نیاز داشت با ترفندی نه گویانه به هدفش رسید آنهم در دوره ای بود که با نه گوئی مردم توانست با۵ یا ۶ درصد شورای شهر تهران را پر کند از همانهایی که می خواهد .که انتخاب آن شورائیان منجر به برکشیدن احمدی نژاد بعنوان شهردار تهران گردید. وبقیه ماجرا دیگر گفتن ندارد. وجالبست بدانیم که در همان دوران خامنه ای بگونه ای از تهران خارج شد وبه منطقه ای در بلوچستان رفت تا در تهران رای ندهد. این یکی از فوائد نه گوئی که برای اقتدارگرایان آفرید.:::: وقتی طبق نظرسنجی های درون نظامی خودشان پی بردند ممکن است رفسنجانی نزدیک به ۴۰ میلیون را بیاورد که قطعاً او با این پشتوانه کارها خاص خودش را به پیش خواهد برد چاره ای ندیدندکه او را رد کنند که چنین نیز کردند. این هم یکی از وحشت آفرینی "آری " گوئی که برای اقتدارگرایان می آفریند.
۷۱۷۵٣ - تاریخ انتشار : ۱ دی ۱٣۹۴       

عنوان : شاید زمان دوباره نویسی سیاست حاکم بر این سایت فرا رسیده باشد
بار ها نوشته ام و بار دیگر تکرار میکنم که سایت اخبار روز اگر نه تنها بل یکی از معدودترین سایت های به واقع دمکرات ایرانیان هست. اما، گویا زمان بررسی سیاست حاکم بر سایت فرا رسیده باشد. چرا که نظر دهنده گان حق دارند که بدانند تا به کجا میتوان انتقاد و یا افشا کرد و این امر شامل مقالات چه کسانی میشود تا تکلیف خود بدانند و نه وقت خود را برای نظر دادن هدر دهند و نه وقت مسولان سایت برای بررسی و تصمیم گیری برای درج و یا عدم درج آن.
بعنوان نمونه نظری گذشتم در پای مقاله آقای رحیمی. مقاله که مرتب و با نام های مختلف در زمان "انتخابات" رژیم نوشته و درج میشود تا تنور انتخابات را برای نشان دادن "دمکراسی" حاکم بر ایران را نشان دهد و به بقای آن کمک رساند و ضمنن رای های خط امامیان شکنجه گر- چماقدار سابق و اصلاح طلب کنونی را افزایش دهد. دراین راه البته نوک تیز حمله بسوی سرنگونی طلب های رژیم نشانه میرود و بدون حتی یک دلیل منطقی و یک آمار و سندی (البته از آوردن آمار های رژیمی ابایی ندارند) فتوا گونه به محکومیت این سازمان و افراد میزنند. این حق من نوعی بعنوان مخالف تمام عیار رژیم جهل و جنایت اسلامی هست که به افشای این مقالات دست بزنم و زدم ولی گویا افشای آقای رحیمی از ممنوعه ها هست و بر خلاف سیاست این سایت هست. امید است که سیاست این سایت هر چه بیشتر بسوی تحمل افکار مختلف پیش رود
۷۱۷۴۹ - تاریخ انتشار : ۱ دی ۱٣۹۴       

عنوان : نه‌ گفتن را بیازماییم!
زمان را از دست ندهیم

نه‌ به حکومت اسلامی و ولایت مطلقه را شروع کنیم

باور کنیم که موثر است.

حکومت ولایی در بالا با چانه زنی‌ راهی‌ جز این ندارد که سهمی به جناح رفسنجانی روحانی بدهد.

و پشتیبانی ما در نتیجه نقشی‌ ندارد .

اینچنین بود در این سی‌ و چند سال و اینچنین خواهد ماند.
۷۱۷۴۲ - تاریخ انتشار : ۱ دی ۱٣۹۴       

عنوان : نمونه ی یک تحلیل واقعبینانه
به راستی که تحلیلی واقعبینانه و موشکافانه از موقعیت و مواضع نیروهای سیاسی_اجتماعی و میزان تاثیرگذاری این نیروها در سمت گیری تحولات و چگونگی ارتباط آنها با همدیگر و لایه های مختلف اجتماعی است که درک نکاتش ،فی الواقع باید شرط ضروری برای کنشگری کنشگران ،در عرصه های مختلف جامعه ی متحول و انباشته از مطالبات متنوع و برحق مردم میهن ما در چهان و بویژه در منطقه ی بحرانی خاورمیانه باشد.ندیدن یا بی اعتنایی و کم اهمیت جلوه دادن این پیچیدگیها و به تبع آن ، یک کاسه کردن راحت طلبانه ی نیروهای درون یا بیرون حاکمیت ج.ا ،طبیعتا مجوزی برای برخوردهای احساسی خواهد بود. برخوردهایی که از آنها هیچ آبی برای مردم جامعه گرم نمی شود.و نتیجه اش هم این خواهد شد که بزعم کسانی که اینگونه فکر می کنند،همواره مردمی که با تمسک به سهل الوصول ترین شیوه ها به دنبال رفاه ، صلح و آرامش نسبی اند،متهم به نادان بودن می شوند . و حرکات اجتماعی آنها هم اغلب با صفت "غیر قابل پیش بینی" تعبیر و تفسیر می شود.نمی توانم حرف آقای "امیر ممبینی" را در مقاله ای که در "ایران امروز" در مقطع انتخابات ریاست جمهوری ۹۲ گفته بود ،فراموش کنم.:"در این دوره شرکت کردن در انتخابات و دفاع از آن ،به مراتب سخت تر از شرکت نکردن در آن است" (نقل به مضمون). دور از احساس مسئولیت و واقعبینی سیاسی است که شناسنامه ی فاقد مهر انتخابات خود را بعنوان سندی برای نشان دادن انقلابیگری و منزه بودن به رخ دیگران بکشیم .و همچنین ساده انگاری و نا آگاهی محض است اگر شرکت یا عدم شرکت در انتخابات و رای دان یا ندادن را صرفا بعنوان یک وظیفه ی شرعی ،"تکلیف" یا دستور حزبی ،تلقی کنیم و خود را مجاز به شرکت در هر انتخاباتی و رای دادن در هر شرایطی بدانیم .
۷۱۷٣۵ - تاریخ انتشار : ۱ دی ۱٣۹۴       

عنوان : چقدر عالیات که ...
۳۷ سال است که ولایت وقیح شیعه سیرک بزرگی دائر نموده وتمام برنامه سیرک و مدیرانش بدون اندکی نو آوری ملتی را به این سیرک دعوت نموده و می کند تا در میدان این سیرک نقش شیر و ببروخرس و....رابازی کنند و صد البته بلیط این سیرک را هم بفروش میرساند جهت میهمانان خارجی بعنوان تماشا گر و میهمان! و خیلیها بهمین اجرای نمایش برای مدتی خوشحال و سرگرم میشوند ، و بازی در این سیرک را البته تحت کنترل مربیان سیرک و نظارت سربازان گشتاپوی ولایت را تمرین دموکراسی میدانند ! ولی در هر حال شاید اقلیتی هم باشند که حاضر نباشند در نقش حیوانات وارد این سیرک شوند ، هر چند لقمه ای یا هویجی را بعنوان پاداش از دست مربیان از دست دهند . این نمایش انتخابات هم بر گذار خواهد شد و تا زمانیکه بازیگر داوطلب فراوان باشد ولایت وقیح شیعه مشکلی نخواهد داشت. مشکل و لرزه واقعی زمانی است برای این سیستم که دیگر جمعیتی برای بازی در سیرک پیدا نکنند .
۷۱۷۲۴ - تاریخ انتشار : ٣۰ آذر ۱٣۹۴       

عنوان : " تحریمیان "
در گذشته و شاید هم اکنون, مراسم جشن عروسی - اقلا در ولایت ما - در صحن حیاط منزل برقرار میگردید. " مطرب ها " یا بر روی حوض و یا در کنار دیوار به انجام وظیفه پرداخته و مدعوین نیز مشغول صرف شربت و شیرینی بودند. ضمنا خلق گاه کثیری هم بر پشت بام, مجانا تماشاچی بوده و گاه متلک و نظریه و " کامنتی " هم میپراندند و کسی هم توجهی نمیکرد. زمانی که " کامنت " از حد میگذشت, " پاسبان " آنها را متفرق مینمود. سر و صدای " تحریمیان " مرا به یاد این مراسم می اندازد.
۷۱۷۱۶ - تاریخ انتشار : ٣۰ آذر ۱٣۹۴       

عنوان : امید یا خیال ؟ کدام است این کدام ؟. زنده یاد نادرپور
درست ۸۰۰ سال پیش یعنی در سال ۱۲۱۵ میلادی, منشور کبیر یا ماگنا کارتا (به لاتین: Magna Carta) در انگلستان تصویب گردید که حقوق افراد ملت را در برابر شاه مشخص کرد و سر انجام منجر به حکومت مشروطه گردید و پایه قانون اساسی کشورهای دمکرات را تشکیل داد. یعنی در مقایسه با صد سال مشروطه ما, دمکراسی در انگلستان سابقه ۸۰۰ ساله دارد. متاسفانه در دو سه دهه اخیر, دموکراسی در کشورهای " دموکرات " مورد تهاجم صاحبان زر و بنفع آنها قرار گرفته و بطور مستقیم و یا غیر مستقیم قوانین را به سود خود تغییر و تفسیر مینمایند. جوانه های امید مانند تحولات ونزوئلا و یونان و هند و اسپانیا نیز نشکفته پژمرده شده اند و اگر اوضاع به همین ترتیب پیش برود دموکراسی چیزی متعلق به موزه ها خواهد بود.

در ایران جز در سالهای معدودی دموکراسی فقط در روی کاغذ وجود داشته است. در دوران پهلوی در اکثر قریب به اتفاق " انتصابات ", روح ملت از جریان خبری نداشت. به گمان من در جمهوری اسلامی گرچه " انتصابات " به قدرت خود باقی ست ولی ظاهرا ملت در انتخاب این " انتصابات " و قبول و رد آن آزاد است. یعنی به گمان من خوشبختانه - اگر نه برای امروز و فردا - بلکه برای آینده ای دور, فرصت تمرین دمکرسی وجود دارد و شاید ما راه ۸۰۰ ساله را بتوانیم در دوران کوتاه تری بپیمائیم.

............
از شوق این امید نهان زنده‌ام هنوز
امید یا خیال, کدام است این، کدام؟
اینجا دو راهه ایست به سوی حیات و مرگ
این یک به ننگ می رسد آن دیگری به نام
۷۱۷۱۴ - تاریخ انتشار : ٣۰ آذر ۱٣۹۴