عنوان : به آقای دماوندی
هم میهن گرامی نمی دانم شما از کجای نوشته بنده چنین برداشت کرده اید که بنده معتقدم "...در صورت تقلب و چه و چه و چه دم بر نیاوریم و برویم خانه هایمان بنشینیم و به انتظار چهار سال بعد."
اولا بنده گفتم باید برای تصمیم به شرکت یا عدم شرکت باید منتظر برخورد حکومت با کاندیداها شد. حکومت برای اجرای نقشه های میان مدت و دراز مدت خود خواب مجالسی یکدست را می بیند و چنانچه تحت شرایط مشخصی این امکان فراهم شود که انتخاباتی رقابتی برگزار شود، حال بین دست نشاندگان قدرت با افرادی رفوضه، تجدیدی یا با تک ماده قبول شده، آیا نباید مردم برای برهم زدن نقشه های حکومت در انتخابات شرکت کنند؟
دوما در صورت شرکت نکردن در انتخابات حکومت نیازی به تقلب در انتخابات نخواهد داشت، چرا که گوش بفرمان ترین مجالس در پی شرکت کمرنگ مردم از صندوق ها بیرون آمده اند. اما در صورت مشارکت بالاست که حکومت ممکن است دست به تقلب بزند و در آن صورت است که زمینه اعتراضات اجتماعی فراهم است. تحریم یعنی خانه نشینی چه پیش و چه بعد از انتخابات.
۷۲۰٣۰ - تاریخ انتشار : ۲۰ دی ۱٣۹۴       

عنوان : استدلال‌های درستی‌!
با در نظر گرفتن اوضاع منطقه و خطر جنگ که خود حاکمان با آن به خوبی بازی میکنند این امکان که مردم را به صندوقها بکشند بالا است.

ولی‌ در هر حال در این نتیجه که باید بروند و یا دست به رفرم بزنند و محکوم به عقب نشینی میباشند نمیتوانند تغییر زیادی بدهند.

شاید یک اقدام سمبلی‌ انتخابات اینترنتی بتواند این پروسه را شتاب ببخشد!
۷۲۰۲٨ - تاریخ انتشار : ۲۰ دی ۱٣۹۴       

عنوان : تحریم انقلابی آری ٫ تحریم منفعلانه هرگز
آنطور که از نوشته خانم یا آقای پرسان بر میآید ایشان در مجموع عمل تحریم انتخابات را در جهت منافع کشور و مردم نمیدانند و حتی حکم به آن میدهند که به کاندیدایی که مثلا در کارنامه اش به جز یک مورد تمام نمراتش صفر است « و آن یک مورد هم ۰٫۲۵» در مقابل دیگری که بلا استثنا معدل کلش صفر است دفاع تمام قد کرده و به پای صندوق ها برویم و رأی بدهیم و در صورت تقلب و چه و چه و چه دم بر نیاوریم و برویم خانه هایمان بنشینیم و به انتظار چهار سال بعد .
۷۲۰۱۷ - تاریخ انتشار : ۱۹ دی ۱٣۹۴       

عنوان : بار دیگر چند سوال که همیشه بی پاسخ می مانند
با توجه به اینکه:
۱- هنوز برای تصمیم به شرکت یا عدم شرکت در انتخابات زود است و مردم ابتدا منتظر عملکرد حکومت در قبال کاندیداها می مانند تا چنانچه شانسی برای تغییراتی مثبت هر چند کوچک فراهم شد در انتخابات شرکت کنند.
۲- به اعتقاد بنده سیاسیون خارج از کشور و حتی آندسته از سیاسیون داخل که همواره به تحریم دعوت کرده اند بیش از آنکه در دعوت خود موفق باشند، دیوار جدایی بین خود و جامعه را بلند تر و ضخیم تر کرده اند.
۳- در صورت راهیابی کاندیدا های نا مطلوب از دید حکومت اتفاقا تحریم در خدمت حکومت خواهد بود، چراکه با بسیج نیروهای خودش دو مجلس دست چین شده را از صندوق ها بدون تقلب بیرون می کشد.
سوالی که پیش می آید تا به کی شما چشم بسته و تحت لوای "مشروعیت زدایی" از حکومت می خواهید بر طبل تحریم بکوبید؟
آیا انتخابات دوم خرداد، مجلس ششم و سال ۸۸ برای حکومت مشروعیت ببار آوردند یا بی اعتباری و بالارفتن شناخت مردم از قدرتمداران حاکم؟
آیا تحریم به معنی سپردن ریش و قیچی به حکومت نخواهد بود. و برعکس حضور دربین مردم و تعمیق خواست و مطالباتشان در حد امکان به حال و سرنوشت کشور مفید تر واقع نخواهد شد؟
با سپاس از پاسخ احتمالی اتان
۷۲۰۱۰ - تاریخ انتشار : ۱۹ دی ۱٣۹۴