یادداشت سیاسی سیاسی دیدگاه ادبیات زنان جهان بخش خبر آرشیو  
  اجتماعی اقتصادی مساله ملی یادبود - تاریخ گفتگو کارگری گزارش حقوق بشر ورزش  
   

چرا در انتخابات شرکت نمیکنم؟؟

نظرات دیگران
اگر یکی از مطالبی که در این صفحه درج شده به نظر شما نوعی سوءاستفاده (تبلیغاتی یا هر نوع دیگر) از سیستم نظردهی سایت می‌باشد یا آن را توهینی آشکار به یک فرد، گروه، سازمان یا ... می‌دانید لطفا این مسئله را از طریق ایمیل abuse@akhbar-rooz.com و با ذکر شماره‌ای که در زیر مطلب (قبل از تاریخ انتشار) درج شده به ما اطلاع دهید. از همکاری شما متشکریم.
  
    از : امیر ایرانی

عنوان : سلبی عمل کردنی که ایجابی را بیافریند برای تمامیت خواه وحشت آفرین است
دمکراسی چیست؟هرچه هست می دانیم ابزاریست توانا که از شیوهای تخریبی انقلابی گری برای رسیدن به قدرت جلوگیری می کند. اگرچه از تخریب های اقدامات انقلابی برای رسیدن جلوگیری می کند اما خود ابزاریست مفید برای رسیدن به قدرت که درهر دوره ای شانسی را برای گروهی فراهم می کند که شاید آنان خواسته های انقلابی خود را تحقق بخشند. پس آنانی که در پی این هستند با آوردن نمونه هایی که دیگران با دمکراسی چه می کنند و چه ها و می خواهند تفکر دمکراسی را بیخود و بی مورد نشان دهند آنان بجز اینکه آدرس غلط می دهند کار دیگری انجام نمی دهند. بگذریم. اما وقتی در بازیهای جمهوری اسلامی از دمکراسی سلبی صحبت می شود[ همین دمکراسی سلبی از کشفیات بزرگی است] وبکار گیری آن بعنوان یک مشق دمکراسی عنوان می شود این مشق کردن می تواند مفید باشد اما وقتی گفته می شود رای سفید خط خورده داده شود این می تواند یکی از راهکارهای بسیار بی خطر برای جمهوری اسلامی باشد.چون آن بخش از حاکمیت جمهوری اسلامی که می خواهد از رای گیری برای مقاصد خودش استفاده کند از سلبی عمل کردنی که بصورت رای سفید و خط زده باشد هیچ ترس و وحشتی ندارد وآنرا به ضرر خودش نمی داند چون می گوید تا حالا که رای نمی دادید چه ضرری به من زده اید که حالابا این اقداماتتان می خواهید بزنید. آن بخش تمامیت خواه از حاکمیت، از سلبی عمل کردنی وحشت دارد که ایجابی را نیز بیافریند یعنی دراینجا آن سلبی عمل کنندگانی که رای شان رابه نفع رقیبش می ریزند خطرناک می شوند. چون او می داند برای خنثی کردن رای های بنفع رقیبش باید کلی هزینه بپردازد و......
۷۲٣۴٨ - تاریخ انتشار : ۶ بهمن ۱٣۹۴       

    از : زندانی زنجیری

عنوان : دو راهی‌ که آقای امیر آمویی عنوان کرده است!
۱. راهپیمائی اصلاح طلبان: احتمالش ضعیف به نظرمیرسد ،چونکه به بر اندازی تعبیر میشود ولی‌ همچنان محتمل است.

۲.رای به مستقلان : به تناقض میرسیم،چونکه بنا به گفته خویش میتواند مثل رای‌های سفید مورد سؤ استفاده قرار بگیرد!
۷۲٣۴۲ - تاریخ انتشار : ۶ بهمن ۱٣۹۴       

    از : امیر آمویی

عنوان : کدام راه حل؟ کدام دموکراسی؟
جناب پیروز،
برای این رژیم انداختن رأی نه یا رأی سپید خط خورده تفاوتی ندارد! رژیم از این فرصت به نفع خود استفاده و همچنان تقلب خواهد کرد! در شرایط حاضر فقط به دوشکل به سوی دموکراسی غیرمستقیم (و نه مستقیم که در روزگار فعلی برای بشریت امکان آن موجود نیست) می توان گام برداشت: یکم: راه پیمایی هماهنگ شده (این هماهنگی را شاید اصلاح طلبان ِ رد صلاحیت شده بتوانند سازمان دهند و دیگران هم از ثمرات مستقیم و نامستقیمش سود جویند) برای لغو نظارت استصوابی و ندادن رأی در شرایط حاضر. دوم: رأی ندادن به هیچ یک از کاندیداهای اصولگرا اما رأی دادن به مستقلان و اصلاح طلبان نزدیک به سکولاریسم و دموکراسی. شق اول به نظر من تا حدی "شرایط ابتدایی دموکرالتیک و راه دموکراسی" را نمایان و هموار می کند، اما شق دوم زمان را درازتر و مکان را اندکی موافق "ایجاد مقدمات برای" دموکراسی خواهد کرد. در حالی که راه حل آقای شوری، تنها به نفع اصولگرایان تمام خواهد شد.
مقصود از دموکراسی غیر مستقیم هم دموکراسی پارلمانی از طریق نمایندگان واقعی مردم با حفظ نظام سرمایه داری لیبرال و ملی (؟) اما با اِعمال محدودیت هایی برای اینان است که جای صحبتش اینجا نیست. به عبارت دیگر می دانیم که اشکنه‍ی بی رمق دموکراسی غربی هم راه به جایی نخواهد برد اما در هر حال این چیزی است که اگر حقوق بشر را به درستی در کنار خود داشته باشد بسا بهتر از پاتیل زهر مار فقاهتی فعلی است که مملکت را به سوی مرگ و نابودی قطعی می کشاند.
۷۲٣٣۲ - تاریخ انتشار : ۵ بهمن ۱٣۹۴       

    از : peerooz

عنوان : Democracy is direct self-government over all the people, for all the people, by all the people.” Theodore Parker,۱۸۱۰-۱۸۶۰
جناب آمویی,
سوال کلی اینست که دموکراسی چیست و آیا دمکراسی, جامه یک Size و اندازه ایست که به قامت همه جوامع می برآزاد؟ اگر باور کنیم که دمکراسی حکومت مستقیم خود مردم بر مردم و برای مردم و یا به قول آبراهام لینکلن Government of the people, by the people, for the people است, پس این سوال پیش میآید که آیا مردم تمام دنیا و من جمله ایران به آن حد از بلوغ و درک " دمکراسی " رسیده اند که صلاح خود را بدون نفوذ دیگران تشخیص داده و انتخاب نمایند؟ اینها سوالاتی ست که جواب های متفاوت دارد که جای بحث آنها اینجا نیست. اینجا سوال اینست که آیا مردم باید به کاندیدهای نظارت استصوابی, رای مثبت و یا منفی بدهند و یا اصلا رای ندهند؟ و آیا مرم قادرند کلمه استصواب را از نظارت بر انتخابات بردارند و این امر شدنی ست؟

منظور بنده اینست که اگر مردم نتوانند کلمه استصواب را از نظارت بر انتخابات بردارند - که به احتمال بسیار قوی نمیتوانند - پس بهترین گزینه اینست که در انتخابات شرکت کرده و رای منفی بدهند. آیا این امر شدنی ست ؟ به گمان من احتمال انجام و تاثیر آن بیشتر از آنست که از مردم بخواهیم انتخابات را تحریم کنند که سالها کرده ایم و نتیجه ای نداده است.

بهر حال با تحریم و یا " سلبی " کردن انتخابات, باز به این سوال برمیگردیم که بعد از آن, آیا مردم ایران باندازه کافی دمکراسی را فهمیده و تمرین کرده اند که انتخاب صحیح بنمایند؟ و آیا با تحریم تقریبا ابدی اوپوزیسیون داخلی و خارجی , مردم باندازه کافی مشق و تمرین میکنند که در روز واقعه, انتخاب صحیح بنمایند؟ به گمان من تحریم فعال بصورت " دمکراسی سلبی ", مشق دمکراسی ست. بهر حال اینها پیشنهاداتی برای آگاهی مردم است و خود آنها مانند گذشته راه خود را انتخاب خواهند کرد, که تا کنون کرده اند.
۷۲٣۱۷ - تاریخ انتشار : ۵ بهمن ۱٣۹۴       

    از : امیر آمویی

عنوان : به فرض عملی شدن، گام بعدی چیست و چگونه اجرا خواهد شد ؟
جناب پیروز
درود بر شما
در ستون مقالات دریافتی مقالات چندی از محمد شوری درج شده. کاش نام مقاله ی مورد نظر را می گفتید. اما حدس من این است که منظورتان مقاله ی «دموکراسی سلبی» است. مقاله البته به نکات قابل توجهی اشاره می کند و پیشنهاد نویسنده هم می تواند منشاء اثر باشد به شرط آن که اولا بتوان پیام رأی ندادن و خط زدن برگه ی رأی را به همه رساند. دیگر این که به فرض همگانی و عملی شدن اجتناب از رأی دادن از طریق شرکت در رأی گیری را چگونه می توان «تحول» بخشید و دموکراسی واقعی را جانشین آن کرد؟ این نکته ی اخیر است که اصل مطلب است، نه دادن یا ندادن رأی. باید توجه داشت که هم امر رأی دادن و هم رأی ندادن هر دو ناظر بر یک هدف هستند و آن چیزی نیست جز اعمال اراده ی واقعی مردم در شکل دادن به سرنوشت خویش، جامعه ی خویش و تاریخ خویش. دیگر این که هستند بسیاری که با رأی سفید دان به شکلی که آقای شوری گفته مخالف اند از جمله اصلاح طلبان. در حالی که حتی اصلاح طلبان و برخی از معتدل ها هم با حذف نظارت استصوابی موافق اند. به نظر من ایجاد راهپیمایی در روز انتخابات با شعار لغو نظارت استصوابی که ظاهرا خود جنتی را هم به ستوه آورده حربه ی کاراتر و موفق تری است و چشم انداز دگرگونی خوبی را به نمایش می گذارد.
با سپاس
آمویی
۷۲٣۱۴ - تاریخ انتشار : ۴ بهمن ۱٣۹۴       

    از : امیر ایرانی

عنوان : حداکثر خواهی خامنه ای
هموطن ارجمند جناب فریدون بی بیان سپاس از توجه به نظر اینجانب.در نظری که بیان کننده روند انتخابات و ادعای دروغ خامنه ای مبنی بر حداکثر خواهی شرکت در انتخابات بوده نکاتی مطروح و ارسال گردید.که شاید بدلیل زیاد بودن مطالب که ناچاراً چنین می شد انتشار نیافت. اما بطور خلاصه می توان گفت: به موضوعی که باید توجه داشت و می طلبد آنرا نیز برجسته کرد: هوشمندی و حضور مردم که گاهاً بصورت حداکثری در انتخابات درون نظامی حکومت جمهوری اسلامی خود را نشان داده و شاید نشان دهد. آنهم بقصد به چالش کشیدن سیاستهایی که توسط خامنه ای که نشسته بر صدر نهادی بنام ولایت فقیه است صادر و می خواهد عملی کند.که پرداختن به آن بحث طولانی می طلبد. اما در رابطه با حداکثر خواهی خامنه ای می توان گفت: خامنه ای در سال ۸۸ خواهان حداکثر خواهی بود چون او می خواست با پشتوانه رأی ریخته شده در تمام صندوق های و اختصاص دادن شمار بسیار بالایی از آنان به برکشیده شده مورد علاقه اش (احمدی نژاد) مسئله با غرب را بدون حضور رقبای درون حکومتیش حل کند تا بعداً به راحتی سیاستهای درون کشوریش را به پیش ببرد اما اعتراضاتی که تحت عنوان جنبش سبز خود را به رخ او کشید تمام برآوردهایش را غلط نشان داد وبه او فهماند سیاستهایش با شکست روبرو شده است. که پرداختن به این موضوع خود بحث طولانی می طلبد. که در سال ۹۲ باز با هوشمندی مردم شرایط بگونه ای می شود که حل مسئله با غرب بگونه ای بنام رقبایش ثبت شده و شرایط بگونه ای شده که خامنه ای تمام سیاستهای مورد نظرش را برباد رفته می بیند. که کنوناً درپی اینست: در نهایت استیصال و نگران از بعد از مرگش ؛ شرایط را بگونه ای مهندسی کند که رد پایی از خودش نگهدارد وهمراهانش نیز از امنیتی برخوردار باشند. که برخورد بااین شرایط هوشیاری خاصی را از طرف تحول خواهان می طلبد.
۷۲٣۰٣ - تاریخ انتشار : ۴ بهمن ۱٣۹۴       

    از : peerooz

عنوان : " اینقدر گفته ام که زبانم مو درآورد "
جناب آموئی,
بنده هر بار که گفته ام " این را بارها گفته ام " و یا " اینقدر گفته ام که زبانم مو درآورد " چنان مورد محبت دوستان! قرارگرفته ام که از گفته پشیمان شده ام . اینجا هم عرض میکنم که خودم هم از تکرار مکرر اینکه چرا باید در انتخابات شرکت کرد خسته شده و راه سلامت آنست که تا مدتی ساکت و در امان باشم. به فرمایش این دوستان عصاره " گفته های پراکنده " بنده در مقاله جناب محمد شوری در ستون " مقاله های دریافتی " خلاصه شده است. با تشکر.
۷۲۲۷۴ - تاریخ انتشار : ٣ بهمن ۱٣۹۴       

    از : فریدون بی بیان

عنوان : باید همه جانبه فکر کنیم
آقای ایرانی با سلام ، بنظر میاید که خامنه ای فقط برای «انتخابات» ریاست «جمهوری » سال ۹۲ بدلایل زیادی نیاز به مشارکت بالای مردم داشت. تا به رُخ غرب بکشد که پایگاه مردمی دارد. تا با مذاکره و توافق با کشور های ۵+۱ از ادامه ی تحریم ها جلوگیری و آن تحریمها که قبلا وضع شده بود لغو گردند. اختلالات عدیده در امور اقتصادی کشور را بسمت تلاشی می برد.
سناریو های « حماسه سیاسی » و « نرمش قهرمانانه» در این جهت بود. بهرصورت عده ای اقتدار گرا ، اصولگرا ، اعتدال گرا ، « اصلاح طلب » کاندید شدند و رقابتی بدون حضور غیر خودی ها وجود داشت. مردم هم شرکت کردند تا امثال جلیلی «انتخاب » نشود. میزان مشارکت هم از ۸۸ و هم از ۸۰ و ۷۶ پائین تر بود.
باید دید هدف خامنه ای امروز چیست؟
امروز بعداز برجام ، خامنه ای حاضر نیست که ترکیب مجلس عوض شود. به همین دلیل احتیاج به رقابت هم ندارد و همه را حذف کردند و دعوت از مخالفان فقط توهین به دگر اندیشان است . امروزه در بسیاری کشور ها مردم رای خود را پست می کنند پس «نمایش» انتخاباتی در آنجا ها مطرح نیست. ولی در ایران مطرح است. ببینیم چه باید بکنیم که تاثیری در بهبود وضع نا بسامان «انتخابات » بگذارد؛ کوتاه مدت و دراز مدت.
در هیچ کجای دنیا مردم رای نمی دهند که فقط رای داده باشند . فرض کنیم میلیونها نفر رای سفید بدهند یا اسامی متفرقه بنویسند ، بالاخره انتخابات «باشکوهی » برای حکومت اسلامی خواهد شد. دقت کنیم که بنفع حکومت تمام نشود. میزان رای واقعی مردم باشد.
۷۲۲۶۷ - تاریخ انتشار : ٣ بهمن ۱٣۹۴       

    از : کیم : میر

عنوان : هرشورشی زبان نا شنوده هاست (لوتر کینگ)
کشور ما در شرایط کاملن استثنائی قرار دارد هر اقدام سیاسی از ناحیه هریک از نیروها که میخواهند در آینده حرفی برای گفتن داشته باشه گذر از روی لبه تیغ است . حضور با عدم حضور و تحریم و شرکت در انتخابات شمشیر دو دمی یست که میتواند درست یا غلط باشه .با اینکه قبلن عدم حضور و تحریم را زیبنده نیروهای سیاسی نمیدانستم و لی در شرایط فعلی و حساسیت بالا اتخاذ هر یک از دو موضعگیری را با توجه بحوادث و روند اتفاقات روزهای آتی میتواند بپیروزی مبارزات مردم کمک زیادی بکند
۷۲۲۶۴ - تاریخ انتشار : ۲ بهمن ۱٣۹۴       

    از : امیر آمویی

عنوان : چرا باید یا نباید شرکت کرد؟
جناب پیروز
با درود، آیا می توانید بگویید که شما خواهان شرکت در انتخابات هستید یا خواهان عدم شرکت و در هر صورت، از نظر شما چرا باید یا نباید شرکت کرد؟

ممنون از همراهی روشنگرانه ی شما.

آمویی
۷۲۲۵۷ - تاریخ انتشار : ۲ بهمن ۱٣۹۴       

نظرات قدیمی تر

 
چاپ کن

نظرات (۱٣)

نظر شما

اصل مطلب

   
بازگشت به صفحه نخست