عنوان : برخوردهای پلیسی، امنیتی و قضایی
«برخوردهای پلیسی، امنیتی و قضایی» به کارگرانی که خواستار دریافت دستمزد عقب افتاده ی خود و یا دریافت دستمزدی عادلانه برای گذران زندگی خود و خانواده هستند، نشان این امر است که حاکمیت سرمایه داری کنونی در ایران، راه حل قانونیِ مذاکره میان سازمان مستقل کارگری با سرمایه داران را برای تعیین حداقل دستمزد نفی می کند. بدین ترتیب حاکمیت خود دسترسی به «حداقل دستمزد سه و نیم میلیونی» را به امری سیاسی بدل کرده است. دستیابی به این خواست قانونی از طریق مبارزه ی پراکنده ی صنفی به تنهایی ممکن نیست. بدون "اتحاد و تشکیلات" سراسری و همبستگی آگاهانه میان کارگران، نمی توان به «برخوردهای پلیسی، امنیتی و قضایی» پایان داد. باید با استفاده هشیارانه، واقع بینانه و در عین حال مبارزه جویانه از همه اشکال مبارزه و همه امکان های موجود به منظور دستیابی به خواست قانونی بهره برد.
زنده باد تشکیلات سراسری و همبستگیِ مبارزه جویانه ی کارگران!
۷۲۹۹۶ - تاریخ انتشار : ۶ اسفند ۱٣۹۴