عنوان : چاره ای جز مبارزه ی سیاسی و تلاش برای متحد شدن پیرامون ...
آقای حمید گرامی، با نظریه ی؛ «... ولی در مقابل حکومتی که حتی تحمل یک اعتراض صنفی ساده را ندارد شما چه راه دیگری دارید؟ ...» نیروهای جان و پر از عشق و امید چپ کشور در زمان شاهِ مستبد پهلوی، با چهار تا تپانچه ی زنگ زده، خود را با پاهایی تاول زده در پوتین ها، حبس خانه های تیمی اشان کرده بودند.

بیژنی که با هنر نقاشی و... میتوانست اثراتی مثبت روی جوانان کشور داشته باشد، حسن ضیاء ظریفی با مغز مو شکاف فلسفی اش و... همه و همه پرپر شدند برای تدارک مبارزه ی مسلحانه ای که سرانجام در بهمن ۵۷ شکفت، اما گلش شد، خمینی و گذشت بر کشور آنچه در ۳۷ سال گذشته گذشت.
برای مقابله با داعشیان کشور، جز مبارزه سیاسی راهی دیگر وجود ندارد، پیچ تلویزیون ج.ا. را از طریق اینترنت باز کن، موسیقی که تا دیروز جوانان کشور را بخاطر گوش فرا دادن به آن یا تولیدش بی شرمانه سر چهارراهها دراز کرده و شلاق می زدند، امروز از تلویزیون پخش میشود.

درست است، معلمین کشور را بخاطر ابراز عقیده و بحث در باره ی شرایط غیرمنطقی حاکم بر آموزشکده های کشور تحت فشار و زندانی شدن قرار می دهند. اما بر کسی هم پوشیده نیست، که مستبدین حاکم خواستها و مطالبات مردمی را در سینی های طلا تقدیم نخواهند کرد. برای رسیدن به خواستها و بنیادی کردن دموکراسی ایرانی در کشور چاره ای جز مبارزه ی سیاسی و تلاش برای متحد شدن پیرامون فراگیرترین خواستها و مطالبات راهی دیگر وجود ندارد
۷٣۶۴٣ - تاریخ انتشار : ۴ فروردين ۱٣۹۵       

عنوان : حکایت به کوهستان رفتن
دنباله آن قبلی که انتشار نیافت که گفته بود: این اقدامات جدید هجری وهجریان قبل از اینکه ناشی از یک اراده ی انقلابی گری باشد ؛ می تواند ناشی از استیصال و درماندگی باشد!. ::::: برای پرداختن به این نگرش اگر به گذشته های دور برویم شاید خسته کننده شود اما همین یکی دو دهه ی اخیر که دم دست هستند بکمک گرفته شود برای ارائه مطلب شاید کفایت کند. :::: امریکا برای اقداماتش در عراق، بخشی از پروژه اش را با ایجاد منطقه پرواز ممنوع شروع می کند و چتر پرواز ممنوع می آفریند و دو رقیب دیرینه از تشکیلات کردی که کارشان کشتن از هم بوده در زیر این چتر قرار می گیرند که در نهایت خاندان بارزانی در آن منطقه بازیگری بیشتری را بدست می آورد وشرایط برای آنان بگونه ای می شود که بر سر لوله های نفتی که از چند چاه خارج می شوند می نشینند که این شرایط برای آنان یک قدرت مانور کاذبی را فراهم می کند. :::::این شرایط برای بارزانیسم، قطعاًحس حسادت رقبای دیگر ِکردی ،در سایر مناطق را برخواهد انگیخت!. یکی از آنان که خود را سخت کاندید شرایط جدید در منطقه آنهم در ایران می بیند جناب هجری و تیمش بوده. البته ایشان وگروهی دیگر، در آن زمانی که مردم ایران در پی تضعیف پایه های استبداد در این سرزمین بودند ماجرا جوئی هایی را انجام می دهند که هرز برنده توان مبارزاتی شدند که در نهایت با یک اشاره بساطشان جمع می شود .اما متاسفانه اقدامات آنان بگونه ای سبب ساز باز سازی پایه های استبداد بشکل دیگری می شود. که این خود ماجرای طولانی دارد. بماند. :::: اما زمانی که گمان حمله ی نظامی به ایران می رفت شرایط وسوسه انگیز، هجری وهجریان را بر این می دارد که به نزد آن کننده در عراق بروند وبگویند؛ بکن آن کاری را در ایران که در عراق کردی که ما هجریان یکی از نیرو های شماییم. اما آن کننده در عراق(امریکا) می گوید: آن کار براساس اهدافی خاص انجام گرفته و فعلاً در آن مانده ایم فعلاً نمی توان در مورد ایران کاری کرد اما با بودن بیتی در ایران و سیاستهای غلطش ممکن است شرایط بهم ریختگی را بوجود بیاورد آنوقت شاید ...... شما هم فعلاً بروید فکری بحال خودتان بکنید!. هجریان دست از پا درازتر بر می گردند و می روند به سراغ آن اقلیمیانی که بر سرلو له های چند چاه نفتی نشسته اند وماجرا و تهی بودن خزانه اشان را می گویند دنباله ماجرا در نظری دیگر
۷٣۶۴۰ - تاریخ انتشار : ۴ فروردين ۱٣۹۵       

عنوان : جناب البرز اسلحه فقط در دست اسد و خامنه ای مجاز است؟
جناب البرز البته عصر مبارزه ی مسلحانه ی صرف طی شده ولی در مقابل حکومتی که حتی تحمل یک اعتراض صنفی ساده را ندارد شما چه راه دیگری دارید؟ مدل ایرلندی که همزمان دو شاخه ی مسلح و سیاسی با هم فعالیت می کنند الگوی مناسبی است. ضمن اینکه در مقابل اندیشه و عمل داعش چه میشود کرد تصور کنید در کردستان عراق یا سوریه مقاومت مسلحانه نبود .
۷٣۶۲٨ - تاریخ انتشار : ۴ فروردين ۱٣۹۵       

عنوان : مرگ خوب است برای ........
آقای یوسفی،پیشاپیش نوروزتان پیروز
با طرح سوالی بسیار ساده از نوشتن بیشتر در باره نوشته شما پرهیز میکنم.گریلایی ۲۱ ساله ،زیباروی،با بستن کمربند انفجاری در میان مردم که مطمئنا نظامیانی نیز در آن حوالی بوده اند،خود و بسیاری دیگر را تکه تکه میکند.بر اساس آمار ،کشتگان آن حمله همه گی غیر نظامی بودند.در آینده که به کوه میخواهید بزنید،چنین کشتگانی را کولاترلل دامج نام خواهید نهاد؟آیا قرار است کارمان به آنجا بکشد که منه به فرض فلسطینی هر جنبنده یهودی را دشمن و قابل قتل بدانم و سلاخی بکنم؟آیا زمان بیدار شدن و درک این واقعیت نرسیده است که ""بکوه زدن"" و ""پیشمرگ آیتی"" به گذشته های دور دور تعلق دارد و حتی اگر حق گرفتن سلاح را هم داشته باشی ، جز بستن کمربند انفجاری و تکه تکه کردن خود و دیگران آینده دیگری در انتظار نیست؟
۷٣۶۲۷ - تاریخ انتشار : ۴ فروردين ۱٣۹۵       

عنوان : اگر جنگ و اسلحه میتوانست ...
آقای یوسفی گرامی، اگر مطابق خبری که شما نوشته ای، حزب دموکرات کردستان ایران برای برافروختن آتش جنگ به کوه زده باشد، این روش طی سالهای مدیدی امتحانش را پس داده است،
و اگر جنگ و اسلحه میتوانست راهگشای زندگیی بهتر برای مردم زحمتکش استان کردستان ایران باشد، پس از آنهمه جنگ باید انجام شده بود.
تخاصم و گلوله های شلیک شده فقط میتواند مولد تخاصم بیشتر، خشم و نفرت بیشتر شود، و نه مولد زندگیی صلح آمیز توأم با عدالت
۷٣۵۹٨ - تاریخ انتشار : ۲ فروردين ۱٣۹۵       

عنوان : دسته گًل به دست!
یک قدم به پس

اسلحه به دست

در کوهستان!

دو قدم به پیش

دسته گًل به دست

در دشتستان!

کردستان نبض آزادی

تکان خلقها به رهایی

افول حکومت ولایی!

همزمان با نوروز خجسته باد!
۷٣۵٨۵ - تاریخ انتشار : ۲ فروردين ۱٣۹۵