عنوان : راه مهار غیر عربان
وقتی این نوع نوشتارها مطالعه می شود یکی از ذهنیت ها این می شود: نوشتار نویس در پی چیست و چه می خواهد بگوید؟باید گفت: در ابتدا ایشان نکاتی را در خصوص کردها می آورد. که آوردها را می توان درحد تعارفات دید و شاید هندوانه زیر بغل گذاشتن باشد. که در پایان با این آورده :« کشورها باید بنیادهای ملی و نه مذهبی داشته باشند کشور یهودی اسرائیل نباید نمونه ای برای عرب خاورمیانه باشد» هدف نهائی خودش را آشکار می کند. که در نهایت می توان گفت: این نوشتار ضرب المثلی را بیاد می آورد که می گوید: فلانی عجب آدمی است به میش می گوید: بدو و به گرگ می گوید: بگیرش. اگر چه هندوانه زیر بغل کردها می گذارد(همان میش بدو)اما وقتی بنیادی ملی را به عربها گوشزد می کند در حقیقت همان گرگ بگیرش را دارد متذکر می شود. بنیاد ملی برای عربها که نوشتار نویس به آن اشاره دارد چیست؟ آیا چیزی جزء عربیت می تواند باشد؟ او در این گوشزد کردنش بیان می کند؛ بنیاد ملی عربیتتان حل کننده و مهار کننده ی هر مسئله است که در آنجا سکنا دارید . این عربیتتان هر نوع بازی غیر عربان را مهار خواهد کرد.
۷٣۷٣۹ - تاریخ انتشار : ٨ فروردين ۱٣۹۵       

عنوان : مسئله اصلی و مرکزی در کشورهای ترکیه...
آقای رحمانی گرامی، میتوانم به یقین بگویم، تحلیل خبرنگار فلسطینی که شما زحمت ترجمه ی سخنش را عهده دار شده ای، در بین تمامی مطالبی که تاکنون خوانده ام وزن و نگاهِ واقع بینانه تری دارد. اما با اینهمه نکاتی در آن هست، که احساس می کنم در تقابل با هم قرار گرفته اند، که ذیلا بدانها اشاره می کنم.

نویسنده با صراحت می نویسد؛ «...با وجود رد روسی و امریکایی منطقه به تازگی تاسیس شده کردی ، دلالت های قوی وجود دارد که آن ها ساختاری فدرالی ایجاد شده از سوی کرد ها را نادیده نخواهند گرفت...» و بی آنکه به این دلالتهای قوی اشاره داشته باشد، به دغدغه های آنکارا در باب گرایشات خودمختاری و فدرالیستی کردهای سوریه میپردازد. که اینهمه خود دلالتِ آشکاری بر مخالفتها دارد و نه توافقات.

و چندین سطر پایین تر وقتی نویسنده سخن از حدود جغرافیایی ایالت یا اقلیم جدید سوری می گوید، با تردیدی در سخن می نویسد؛ «...حدود جغرافیایی آن هنوز باید تعیین شود ، شاید به خاطر آن که طرف داران آن منتظرند تا ستیزه سوری ها با پیشرفت بیشتری همراه شود و آرزو می کنند در برابر مشکل های مرتبط با این اعلام ، مانند مسئله کرد ها در عراق و چشم انداز تفرقه بین گروه های مختلف مذهبی و اجتماعی در داخل سوریه ایجاد مانع نمایند...»

از مجموعه ی گفتار و ادله ی نویسنده ی فلسطینی به این نتیجه می رسم، که کردهای سوریه نیرو و قدرتِ اتحاد خود را در نهایت به هرز خواهند داد، چه در سوریه ای مبتنی بر استبداد امکانی برای موافقت با فدرالیسم وجود ندارد. و بر سر این فدرالیسم همان بلایی خواهد آمد، که بر جمهوری مهاباد در ایران گذشت.

مسئله اصلی و مرکزی در کشورهای ترکیه، ایران، عراق و سوریه بر سر دموکراسی است، که البت در هر یک از این چهار کشور این مسئله ی مرکزی مختصات و مشخصاتِ خاص خود را دارد. اما با اینهمه در همه ی این کشورها در اثر نبودِ دموکراسی است که حقوق آحاد، جمعیتها، احزاب، قومیتها و ملیتها نادیده گرفته میشود.
لذا تلاش در جهتِ ایجادِ جبهه های متحد برای نهادینه کردن دموکراسی در هر یک از این چهار کشور اهمیتی حیاتی تر از هر مطلبی دیگر دارد.

نوروزت شاد و سرافراز
البرز
۷٣۷۱٨ - تاریخ انتشار : ٨ فروردين ۱٣۹۵