عنوان : مستیت با دوام باد .
اگر قادر به نوشتن کلامی در تآیید زیبایی و ناب بودن شعر هایت نیستم ، از ناتوانی من است ، در این چکامه ، باز گشوده ای حالت را و روانی غلیان شعر را در وجودت . غوغای درونت با دوام باد که غم را می کاهد اگرچه خود بیان گوی غم است . آن می ناب را میمانی که غلیان اولیه را به پایان برده بوده و بعد از گذران تکانه هایی چند ، باز از جوهره ناب دلش سرچشمه ای گشوده باشد ، فقط باید خواند و به حافظه سپرد .
۷۵۰۰۷ - تاریخ انتشار : ۴ تير ۱٣۹۵