عنوان : متعصبات
مسئله مقدسات نیست، واژه دینی انتخاب نکنید که همه چیز را پای دین بنویسید، مسئله تعصب است. بی دین ها و لائیک ها هم آنچنان هویتی از خود ستخته اند که اسم گربه‍ی آنها را کمتر زا بریژیت باردو بگوئی، تو را به خرافات و عقب ماندگی متهم و پیف پیف میکنند. هر کی داره از آون هویت دیگه پیف پیف میکنه. مال ایران هم نیست، دنیا شده پیف پیف خونه.
۷۵۴۶۲ - تاریخ انتشار : ۱۰ مرداد ۱٣۹۵       

عنوان : اعتراضی جوک مانند
نقل شده: در گذشته معلمی بوده با لهجه اصفهانی، در کلاس درسش دانش آموزی بوده که اذیت می کرده، معلم بصورت اعتراض به دانش آموز می گوید: اگر بیرون بکونمت، نمشد!( منظور این بوده اگربفرستمت بیرون از درس عقب میمانی) اگر داخل بکونمت، نمشد!(منظور داخل نگهت دارم اذیت می کنی) پس بگو کجا بکونمت؟!( منظور با تو چکار بکنم) در پاسخ؛ دانش آموز با همان شیطنت خاص خودش گفت: آقای معلم یعنی چی؛ هی می گویی کجا بکونمت کجا بکونمت!؟ حال حکایت این آقای خوی و اخبار روزیان؛ اینجا منتشر کنند اعتراض می کند جای دیگر انتشار دهند اعتراض می کند! اعتراض ایشان حکایت معلم اصفهانی را بیاد می آورد؛ اخبارروزیان کجا باید بکوننش؟( منظور منتشرش کنند)
۷۵۴۵۲ - تاریخ انتشار : ۹ مرداد ۱٣۹۵       

عنوان : گفتیم که ...
بهترین پتانسیل ها برای جنگ های آینده در ایران هست. ترک و کرد و عرب و بلوچ. یا سنی و شیعه.
زمانش که بیاید با خرج چند میلیون دلار ناقابل همه را بسادگی آب خوردن می شود بجان همه انداخت. مردم بیسواد و نادان را خیلی راحت می شود تحریک کرد و خونشان را بجوش آورد.

این جنگ را هم می شود برای انداختن حکومت راه انداخت هم می شود برای تحکیم حکومت راه انداخت. باید دید زمانش کی برسد؟

لطفاً سانسور نکنید. به نظرات مختلف احترام بگذارید.
۷۵۴۴۹ - تاریخ انتشار : ۹ مرداد ۱٣۹۵       

عنوان : شونیست افراطی فارس در جلد کمونیست
البته اگر به ادبیات این مقاله نگاه کنید بنظر همان ادبیاتی است که از طرف باشگاه تراختور و از طرف فرهنگی های ازربایجان برای طرفداری از بازیکن ارمنی اعلامیه جعل کرده
و در اخبار روز منتشر کرده بودند.
و بیشتر اهداف نویسندگان این مقاله ها بدبین کردن کمونیستها به تورکهاست
و همچنین فاصله انداختن بین کمونیستهای ازربایجان و حرکت ملی ازربایجان است.
و گر نه هر کس الفبای کمونیست را می داند بر او واقف است که این مقاله از طرف یک
کمونیست واقعی نوشته نشده. و این ادبیات یک شونیست افراطی فارس است
و اما جالب انجاست که اخبارروز این را در جایی منتشر کرده که تا بیشتر در دید همگان قرار گیرد.
۷۵۴۴۷ - تاریخ انتشار : ۹ مرداد ۱٣۹۵       

عنوان : جامعه‌ای بدون توهین
آقای حسین زاده گرامی،
"قوم‌پرستی" بلای جان ماست و "نژاد"پرستی و "نژاد"ستیزی هم بلایی بزرگتر از آن.
در ایران ما هر کسی خود را به گونه‌ای که می‌خواهد تعریف می‌کند و برای خود هویتی قائل است. حال این هویت‌ها ساختگی باشند و یا واقعی، نیاز ما فراهم ساختن محیط و فرهنگی است که بتوانیم بدون کشمکش باهم زندگی کنیم.
در این میان کسانی به انسان‌هایی که از نظر فرهنگی، زبانی و... با آنها متفاوتند، توهین می‌کنند. آنها را پَست می‌دانند و خود را برتر از آنها.
به نظر من وظیفه هر انسانی است که با این فرهنگ مقابله کند. با وجود چنین فرهنگی نمی‌توان باهم زیست. البته توهین را هم نمی‌توان دقیقا تعریف کرد.
من هم مانند شما تقدس را نفی می‌کنم. برای من هیچ چیزی مقدس نیست و همه چیز را می‌توان نقد کرد و به طنز گرفت، ولی این دلیل نمی‌شود که بگوییم چون چیزی برای ما مقدس نیست، پس هر کسی هرچه دلش خواست می‌تواند بگوید و بنویسد. آزادی بیان و قلم به معنی آزادی آزار دادن دیگران نیست.
بیایید ایران خودمان را پیش رویمان بگذاریم. در این کشور، یک زبان رسمی داریم و بقیه زبانها "غیررسمی" هستند. کسی حق ندارد به زبان کردی، ترکی، بلوچی و... آموزش ببیند. حتی کسانی که اقدام به گشودن کلاس‌های آموزشی به این زبان‌ها می‌کنند، جایشان در زندانهاست. در این میان، این تنها حکومت‌ها نیستند که مقصرند. ما هم مقصریم که از کنار این همه بی‌عدالتی‌ها و تبعیض‌ها می‌گذریم و ساکت می‌مانیم.
وقتی زبانی "غیررسمی" اعلام می‌شود و مورد تبعیض قرار می‌گیرد، طبیعتا این یک امر سیاسی است و مردمی که به آن زبان حرف می‌زنند، از این مساله پرچمی سیاسی می‌سازند و به نظر من حق دارند. فکر می‌کنم که در مقابل هرگونه تبعیضی باید ایستاد.
می‌نویسید: "جامعه آزاد جامعه ایست که تحمل شنیعترین حرفها و پاسخ به آن را به دور از تهدید فیزیکی و ایجاد نفرت داشته باشد."
برخلاف شما من بر این باورم که جامعه آزاد جامعه‌ای‌ست که فارغ از حرف‌های شنیع و به دور از تهدید فیزیکی و ایجاد نفرت باشد. و ما چنین جامعه‌ای نداریم. در ایران ما، گفتن جک ترکی عادی است. در این جک‌ها، ترک‌ها انسان‌هایی هستند پست‌تر از دیگران، احمق و... آیا این ایجاد نفرت نیست؟ فاجعه هم در این است که به هنگام گفتن جک ترکی گفته می‌شود: منظور ما هموطنان ترک‌مان نیست! انگار با چنین حرفی از قبح تحقیر انسان‌های "غیرهموطن" ما کاسته می‌شود. آیا واقعا نمی‌توان همین جک‌ها را بدون گفتن "یه ترکه" گفت تا همه بتوانیم به آن بخندیم؟
نوشته‌اید: "در مورد توهین و اعتراض به توهین، مسئله بی معنی تر است."
پرسیدنی است که آیا شما می‌خواهید جامعه‌ای داشته باشید که توهین در آن به امری عادی تبدیل شود؟ همین فرهنگ را جمهوری اسلامی هم رواج می‌دهد و در رسانه‌هایش شاهدیم که همدیگر را "دیوث" خطاب می‌کنند. آیا واقعا شما خواهان رواج چنین فرهنگی هستید؟
۷۵۴۴۴ - تاریخ انتشار : ۹ مرداد ۱٣۹۵