عنوان : پدرم آدمی بود یگانه با خود. رک و صادق...
آقای اعظمی گرامی، ضمن تسلیت درگذشت پدر گرامیت، جملات آخر شما در گرامیداشتِ پدر را بی نهایت مهم و جالب توجه یافتم، آنجا که می گویی؛
" پدرم آدمی بود یگانه با خود. رک و صادق. تقریبا هیچ فرصت طلبی نداشت. قلب پاک و مهربانی داشت با زبانی تیز و تند. من مانده ام اینهمه مهر و عاطفه ای که در دلش زندانی شده بود چگونه چنین تند و گزنده بر زبانش جاری می شد؟"

تصور می کنم، اگر به دور و اطراف یا احوالِ شخصی خود نگاهی خالی از اغماض و ممیزی بیندازیم، یقیناً مانند زنده یاد پرویزخان اعظمی بسیارانی را می یابیم، که قلبی پاک و مهربان، و زبانی تیز و تند دارند.
و اینهمه را از برکتِ وجودِ استبدادِ نهادینه شده در فرهنگِ کشورمان می دانم، که آحادِ جامعه را در تنگناهایِ زندگی چنین "تند و گزنده" تربیت می کند.
۷۵۵۶۵ - تاریخ انتشار : ۱۶ مرداد ۱٣۹۵