عنوان : سوریه
سلام. درابتدای جنگ ایران و عراق عده ای از این باصطلاح چپ ها شعارمیدادند که مردم ایران و عراق باید اسلحه های خود را برضد رژیم ایران و عراق بکار گیرند و هردو رژیم را ساقط کنند. شعاری کاملا خیالی و بی زمینه که اصلا سرسوزنی امکان اجرایی نداشت که هیچ، حتی مردم ایران را که از کشور خود درمقابل تهاجم خارجیدفاع میکردند،از صادر کنندگان چنین اعلامیه هایی متنفر میساخت. آخرو عاقبت این گونه شعار دهنگان را هم دیدیم. اکثرا مجبور به پناه بردن به زیر بال وپر صدام شدند.
انگارصادر کنندگان این اعلامیه روی زمین زندگی نمیکنند و با واقعیات سروکار ندارند و دل به ذهنیت خود بسته اند.
بنظر من اگر جمهوری اسلامی در سیاست خارجی دو موضع نسبتا مثبت گرفته باشد،ـ که تازه همه عملکردش مورد تائید من نیست ـ یکی در کنار ارمنستان قرار گرفتن بجای اذربایجان مسلمان وشیعه است ودیگری هم دفاع از تمامیت ارضی سوریه و جلوگیری از روی کار آمدن یک نیروی وابسته به عربستان و داعشی در انجا.
صرفنظر از اینکه چه رژیمی در ایران بر سر کار باشد، دفاع از سوریه و جلوگیری از بقدرت رسیدن داعش در آنجا و هرجا و ایجاد مانع بر سر راه توسعه طلبیهای ضد ایرانی رژیمهای عربستان و قطر و مطر وشرکاء و همینطور مشت تهدید کننده نظامی اسرائیل، برای اینده ایران و منافع ملی ما ضرورت حیاتی دارد. کاش وضع اینگونه نبود که ما عملا درگیر این تنش باشیم.ولی دشمنان کشور ما جایی برای آرزوهای صلحدوستانه ما باقی نمیگذارند. این خطر انفعال دربرابر عربستان وداعش وشرکاء است که اینده مارا و منطقه را تهدید میکند.
چه بخواهیم و چه نخواهیم بوجودآورندگان و تقویت کنندگان داعش راه دیگری برای ما و سوریه و روسیه باقی نگذاشته اند. دربرابر جبهه متحد حمایت کنندگان از داعش باید با مخالفین داعش متحد شد. در هر صورت غرب و آمریکا و عربها مدتهای مدیدی است که مارا به کنار روسیه قرارگرفتن واداشته اند. اگر چند هواپیمای روسی هم از همدان پرواز نکنند، درنقشه های ضد ایرانی انها تغییری ایجاد نخواهد شد چنان که تا قبل از این نشده بود. آمریکا و غرب کاری کرده اند که شما یا باید در بلوک بندی نظامی و سیاسی انها قرار گیرید و یا راه چاره ای ندارید جزجستجوی متحدانی خارج از بلوک آنها و دربرابرآنها.
وقتی فاشیسم هیتلری دنیا را به خاک وخون میکشد یک انسان صلحدوست چاره ای ندارد که درکنار اتحاد شوروی بایستد. هرچند که از استالین یا از سیاستهای دیکتاتورمنشانه او و خوشش نیاید. واقعیت زندگی چنین است. تاریخ هیچوقت زمین صافی برای رقص صلحدوستان زیر پای انها قرار نداده است. صلحدوستها بارها مجبور شده اند که بخاطر صلح مسلح شوند و بجنگند. برای صلح بکشند و بمیرند. این تحمیل جنگ خواهان جهانی به انسانیت بوده است. نه انتخاب آزادانه ما. درصورت لزوم دفاع مسلح ازصلح و ازخود. امروز عدم دفاع از ایران در مقابل داعش و حامیانش و با هر وسیله ممکن یک اقدام وسیاست ضد ملی است.
وقتی خانم کلینتون با افتخاراعلام میکند که طالبان را با کمک عربستان و پاکستان برای جلوگیری از نفوذ شوروی ایجاد کرده و بهای پیدایش طالبان برای بشریت ذره ای برای تصمیم گیرندگان آمریکا اهمیت نداشته، تنها راه چاره تدارک ایستادگی در مقابل این سیاست ضد ایرانی و ضد بشری است.
طبیعی است که اولین اقدامات باید دیپلماتیک و کوشش برای جلوگیری از تنشها وتوسعه روابط حسنه وتوسل به سازمانهای بین المللی باشد. ما از همکاری با قدرت های بزرگ برای مقابله با تروریسم در سوریه و عراق استقبال میکنیم. درصورتیکه آنها دراین امر واقعا جدی باشند. اما اکتفا صرف به این مسائل مخاطره جدیتری برای کشور است. باید تدارک دید و آماده بود که اگر گوش شنوایی پیدا نشد که متاسفانه تاکنون هم حامیان داعش گوش شنوا نداشته اند،در مقابل آنان از کشور وصلح دفاع کرد.
بچگانه خواهد بود که کسی در این دنیای پر از حیله و نیرنگ بگوید سوریه به ما چه. از ان سر دنیا میایند در خلیج فارس کشتی جنگی میاورند، دورتادور ما در کشورهای همسایه ما پایگاه نظامی علم میکنند، بغل گوش ما در بحرین نیروی نظامی عربستان را وارد میکنند، از این که توافق "برجام" به نتیجه برسد جلوگیری میکنندو.. ما باید ساکت بنشینیم و دل به رحم و مروت کسانی خوش کنیم که ایران را تکه تکه و خوار وزبون میخواهند؟
۷۵٨۴٨ - تاریخ انتشار : ۶ شهريور ۱٣۹۵       

عنوان : در برابر بلوک بندی امریکا در سوریه چه باید کرد
اعلامیه رفقای "اجا " با عناوین " بحران سوریه از طریق سیاسی قابل حل است نه با بمباران!" و " ما خواهان پایان دادن به پرواز هواپیماهای روسیه از همدان هستیم!" نظیر اعلامیه اکثریتی هاست. اگرچه در روشن کردن کشورهای ائتلاف و آمریکا وارد نشدید و اهداف آنان را در مقابله با دولت قانونی بشار اسد واکاوئی نکردید و امکریکا همچنان در سایه است له گونه ای خوانند ه متوجه نیست که روسیه چرا از پایگاه هوائی ایران استفاده می کند حداقل می نوشتید برای سرکوب داعش و مانع سازی برای پیروز نشدن تروریستهای عربستان ساز است اما نسبت به اکثریتی ها انصاف بیشتری به خرج داده اید و از همسوئی ایران با روسیه در سوریه یاد کرده ولی باز هم خلا داعش را به خواننده نشان میدهی اما نوشسته اید تبدیل همسوئی با روسیه در سوریه، به یک همکاری نظامی در سطحی که اجازه پرواز بمب افکن های روسیه را از خاک ایران ممکن شود، گامی است که می تواند به نوعی وارد شدن در یک بلوک نظامی با روسیه تلقی شود. منافع ملی کشور ما با توجه به موقعیت ژئوپلتیک آن در منطقه، در عدم ورود به بلوک بندی با قدرت های جهانی و اجتناب از رویکرد های یک سویه است. کشور ما باید از سیاست نظامی گری و بلوک بندی های نظامی فاصله بگیرد. تعجب می کنم فکر وقتی که بلوک بندی آمریکا ، اروپا، اسرائیل و عربستان را در سوریه می بینی و از اهداف غیرانسانی و اقدام نسل کشی داعش مخلوق امپریالیسم سخنی نمی گوئید انصاف نیست که روسیه و ایران را به بلوک بندی متهم کنید آیا در برابر بلوک بندی آمریکا در حمایت از داعش الترناتیوی نباید باشد؟
شما از اینسوحامیان بشار اسد - دولت های ایران و روسیه - را معرفی می کنید ولی از آنسو گروههای مخالف بشار اسد و دولت های حامی که از آمریکا تا اروپا گرفته به اسرائیل و عربستان می رسد نام نمی برید. یادتنان رفته که زمانی ما چپ ها تنها مدعی و پیگیرترین مبارز ضدامپریالیستی بودیم. ولی گویا مرور زمان سبب شده و قرار است عده ای از چپ ها روسیه ایستاده در برابر نئولیبرالیسم را مطرح کنند تا جنایات آمریکا و و سیاست جنگ نیابتی اش فراموش شود. رفقا! حالا چه شده و اتحاد جمهوریخواهان ایران چه تغییر خصلتی در سیمای آمریکای سلطه گر می بیند که برای دیگرعلاقمندان قابل رویت نیست. راستی اگر از گروههای مخالف بشار اسد نام می بردید و استراتژی داعش و جبهه نصره و ... در سوریه آتی را تفکیک می کردید چندان هم بد نبود و می نوشتید تا مشخص شود که آمریکا و اسرائیل وعربستان قرار است با نمد داعش و سوریه بدون بشار اسد چه کلاهی برای سوریه و مردم منطقه درست کنند./
۷۵٨۴۷ - تاریخ انتشار : ۵ شهريور ۱٣۹۵       

عنوان : این اصل تنها شامل حال سوریه می شود؟
اگر نوژه را در اختیار امریکا می گذاشتند هم شما اعتراض می کردید یا آن را "گامی کوچک در مسیر عقلانیت" می نامیدید؟
سوال دیگر آنکه آیا مشکل یمن با بمباران قابل حل است؟ چرا بدان اشاره ای نمی شود؟
۷۵٨۴۲ - تاریخ انتشار : ۵ شهريور ۱٣۹۵