عنوان : عنوان « گذشته چراغ راه آینده است»
نوشتار نویس ارجمند سرکار خانم تنکابنی، در عنوان انتخابی برای نوشتارش می آورد:« گذشته چراغ راه آینده است» که در این انتخاب هوشمندانه ی ایشان پیام های مهمی دیده می شود! اما در برخورد با این "عنوان" نگرشهای متفاتی مطرح است:
-گروهی با تأکید (!)یعنی؛ « گذشته چراغ راه آینده است!» با مسئله برخورد می کنند.
-گروهی با تعجب(!)یعنی؛« گذشته چراغ راه آینده است!» با مسئله برخورد می کنند.
-گروهی باپرسش(؟)یعنی؛«گذشته چراغ راه آینده است؟»با مسئله برخورد می کنند.
که در همین نظردهی های پای همین نوشتار:
-الف) برخورد جناب کیا ارجمند چنین می نمایاند؛
باید تمام توان و کوشش و انرژی را با یک "هم شدنی" و یا "هم بودنی" برای عبور از شرایط حال بکار بگیریم آنهم برای ساختن آینده ای مناسب برای تمام شهروندان ایرانی. این نگرش می تواند یک نگرش مثبت و مفید تلقی شود.
-ب) برخورد جناب آرمان ارجمند چنین می نمایاند؛
با آوردن گذشته هایی خاص از گروهایی خاص در پی اینست که بیان کند که فقط اقدامات آن گذشتگان خاص می توانست مسیر آینده را تعیین کند اما چنین نشد، پس نوع عملکرد آنان فقط می تواند چراغ راه آینده باشد. این دیدگاه ایشان قطعاً پرسش برانگیز است! چون بازگشائی پرونده هایی در یک شرایط عادی و بدور از حاکمیت های مستبد ودر یک نظام دادرسی عادله ی، ممکن است اقدامات آنان در روند تحولخواهی جامعه ایران شرایط را برای آنان بگونه ای دگر کند.
۷۶٣۲۵ - تاریخ انتشار : ۲ مهر ۱٣۹۵       

عنوان : صلح طلبی خط اصلی‌ است!
جای تاسف است که زیر این مقالهٔ نظرات کمی‌ آورده شده است.

در زمان برده گیری غربیان از سایر کشور‌ها بخصوص از آفریقا و آسیای دور به جزیره یی رسیدند"اگر اشتباه نکنم بالی یا در آن حدود" مردمین جزیره آنقدر صلح دوست و مهربان بودند که غربیان را با آغوش باز استقبال کردند و آنچه داشند را با گذشت در اختیار آنها قرار دادند .

زمانی که متوجه شدند که غربیان قصد برده کردن آنها را دارند دست به خود کشی‌ دست جمعی زدند ،که برده نشوند.

حکومت فقاهتی از همان اول قصد نابودی دیگر اندیشان را داشت و بردگی مشروط اسلامی یکی‌ از اصولش است"همه به جز دارندگان کتاب آسمانی آنهم به شرط زیر مجموعه بودن اسلام برده هستند و حکم نابودی آنها واجب است".

اینکه این جریان مقاومت کرد و یا آن جریان مماشعت در بد بودن جریانات نیست ،بلکه در بد بودن اسلام فقاهتی است.
۷۶٣۲٣ - تاریخ انتشار : ۲ مهر ۱٣۹۵       

عنوان : تقابل نظامی یا مقاومت
در پاسخ به آقای ایرانی که می پرسند:
"از آنانی که در ابتدا شیوه ی تقابل نظامی را برگزیده بودند پرسشی تاریخی مطرح است:آیا اقداماتشان در خدمت رهائی شد یا در خدمت تثبیت استبداد و دیکتاتوری، که پایه های آن بسمت سست شدن و فرو ریختن می رفت را بسمت باز سازی و استحکام بخشی برد؟"

سازمانهای انقلابی چپ و دمکرات حتی یک مورد شروع کننده عملیات نظامی علیه رژیم جنایتکار خمینی نبودند بلکه از همان روز اول به حکومت رسیدن رژیم سرمایه داران اسلامی مرتجع هدف حملات نظامی و خشونت رژیم بودند. در کردستان مردم بی دفاع شهرهای مختلف از جمله سنندج هدف بمباران جنایتکارانه آدمکشان اسلامی شدند و این حملات در اقصی نقاط ایران اتفاق افتاد از جمله در گنبد و ترکمن صحرا و خوزستان و سازمانهای سیاسی انقلابی در موارد محدودی از جمله در کردستان به مقاومت نظامی در مقابل گله های هار حزب اللهی پرداختند. اقدامات سازمانها و احزاب انقلابی چپ و دمکرات همواره دفاعی بود. چریک های فدایی خلق و کومله و بقیه احزاب و سازمانهای مسلح نیز همواره در موضع دفاعی بودند. تاریخ اکنون به خوبی نشان می دهد که باید مواضع دفاع مسلحانه را علیه قوای فاشیسم قوی تر می شد و هر عقب نشینی در مقابل این آدمکشان به جری تر شدن آنها کمک کرد. رژیم جنایتکار امام آدمکشان را فقط با قیام مسلحانه توده ای می توان و باید نابود کرد تا مردم ایران بتوانند به اهداف آزادیخواهانه خود برسند.
۷۶٣۱۶ - تاریخ انتشار : ۱ مهر ۱٣۹۵       

عنوان : پرسشی تاریخی
از آنانی که در ابتدا شیوه ی تقابل نظامی را برگزیده بودند پرسشی تاریخی مطرح است:
آیا اقداماتشان در خدمت رهائی شد یا در خدمت تثبیت استبداد و دیکتاتوری، که پایه های آن بسمت سست شدن و فرو ریختن می رفت را بسمت باز سازی و استحکام بخشی برد؟
۷۶٣۱۲ - تاریخ انتشار : ۱ مهر ۱٣۹۵       

عنوان : قصد نوشتار نویسی
جناب آقای آرمان شما حق دارید که اشرف دهقان به چریکهای فدایی اقلیت متعلق بود و جریانات دیگری هم ،همانطور که بیان فرموده اید در اوایل انقلاب به مبارزه مسلحانه پرداختند !

ولی‌ من فقط چند مثال بیان کردم برای عنوان کردن "توازن قوا" و قصد نوشتار نویسی ندارم.
۷۶٣۰۷ - تاریخ انتشار : ۱ مهر ۱٣۹۵       

عنوان : اطلاعات غلط
جناب "زندانی زنجیری" جهت اطلاع جنابعالی توجه داشته باشید که در ایران جریانی به نام "اشرف دهقانی" وجود نداشت و آن چیزی که شما به آن اشاره می کنید فعالینی از چریکهای فدایی خلق بودند که از سازمان چریک های فدایی خلق بعد از به قدرت رسیدن مرتجعین اسلامی جدا شدند که معتقد بودند که سازمان توسط فرصت طلبانی (اپورتونیست ها) که اعتقادی به مبانی فکری چریک ها نداشتند به گرفتن مواضع نادرست کشانده شده بود. این رفقا نام "چریک های فدایی خلق " را برای تشکیلات خود انتخاب کردند ( که البته اکثر آنها معتقد به آرمان های چریک های فدایی خلق بودند و رفقای مانند اشرف دهقانی و محمد حرمتی پور و صبوری ... که خود چریک های با سابقه ای بودند در میان آنها بودند). این نام "اشرف دهقانی" را افرادی که بعدها سازمان اکثریت را تشکیل دادند استفاده می کردند. به غیر از "چریک های فدایی خلق" که در سرتاسر ایران فعالیت داشتند سازمانهای سیاسی دیگری نیز از ابتدای به قدرت رسیدن ملایان مرتجع با رژیم مخالف بودند مانند سازمان زحمتکشان کردستان ایران (کومله) و سازمان پیکار و اتحادیه کمونیست های ایران (سربداران) و سازمان رزمندگان و فرقان و حزب کار و بعدتر سازمان چریک های فدایی خلق (اقلیت) و سازمان راه کارگر و حزب دمکرات کردستان و تعداد زیادی دیگر از انقلابیون که ماهیت ارتجاعی این رژیم جانی را به زودی دریافتند. حزب توده و سازمان اکثریت دو تشکل مهمی بودند که از رژیم جانانه دفاع می کردند اما خود نیز نیش افعی های امام ضد امپریالیست را خوردند!
۷۶٣۰۲ - تاریخ انتشار : ٣۱ شهريور ۱٣۹۵       

عنوان : لطفاً پیش به سوی اتحاد !
چه باید کرد!

با احترام به سرکار خانم تنکابنی برای نوشتار کوتاه و با اهمیتش:

۱.نتنها جریانی که در ابتدا انقلاب تشخیص درستی‌ از حکومت اسلامی داشت جریان کوچک "اشرف دهقانی" بود که اسلحه در دست گرفت و در کردستان علیه این حکومت ایستاد .

با صداقت عمل کرد ولی‌ از اینجریان چیزی باقی‌ نماند و کسی‌ هم در باره آنها سخنی نمیگوید!

۲.چریان مجاهدین خلق ایران با نیروی میلیونی چند سالی‌ بعد دست به اسلحه برد و در گیر شد ،با طلفات بالا و بد نامی‌ "موضعی" به خارج از کشور کشانده شد و هنوز که هنوز است میبایست برای کسب آبرو از دست داده تلاش کند.

۳.حزب توده‌ ایران و سازمان فدایان اکثریت ایران ،که با سیاست کٔج دار و مریز چند صباحی بیشتر از دو جریان عنوان شده بالا مورد غضب ولایت قرار گرفتند و به پشت پرده رانده شدند.

در بازجوییها زمانی که می‌گفتند ما که نه‌ اسلحه داشتیم و نه خیال مبارزه مسلحانه داشتیم فقط از انقلاب حمایت کردیم ،چرا این جأ هستیم؟

جواب میگرفتند ،که ما انقلاب کردیم و میخواهیم از آن آنطوری دفاع کنیم ،که دوست داریم و دفاع شما از انقلابمان در نمیخواهیم!!! به نفعشان بود

این به آان معنی‌ نیست که حاکمیت حمایت الله و یا امام زمان را دارد ،این به آن معنی‌ است که توازن نیرو به نفع حاکمیت بود.

اکنون برای رهایی می‌‌بایست از همه امکانات استفاده شود ،اتحاد در سطح داخلی‌ اتحاد در سطح منطقه یی و اتحاد در در سطح جهانی .
۷۶۲۹۹ - تاریخ انتشار : ٣۱ شهريور ۱٣۹۵       

عنوان : اقتصاد قجری و.....
پدرجان! با نفت فروختن وبه شیوه ی اقتصاد قجری کشور داری کردن، نظام سرمایه داری بوجود نمی آید که بعدا بخواهی ایده های تئوری اجتماعی را بناف جریان های مبارزاتی ببندی! گاهی وقت ها لازم است ......
۷۶۲۷۵ - تاریخ انتشار : ٣۰ شهريور ۱٣۹۵       

عنوان : انگاری رژیم ایران سرمایه داری نیست؟
شاید این خانم مطلع نیست که رژیم سرمایه داران اسلامی ایران نیز از جنس همان سرمایه داری است که این خانم به زمامداران آن در پایان نوشته نصیحت یا توصیه های را می کند.سرمایه داران هار اسلامی حاکم بر ایران برای سهم بیشتر پاچه دیگر سرمایه داران منطقه را گرفته اند و حرف وطن و ملی گری برای آنها فقط وقتی معنی دارد که بتوانند با عوامفریبی مشغول فریب این خانم ضد امپریالیست وطن دوست و بقیه مردم بی خبر ایران باشند!
۷۶۲۶۵ - تاریخ انتشار : ۲۹ شهريور ۱٣۹۵