عنوان : شورشی امروزی حلب همان مجاهد دیروزی افقان است. پوتین امروزی اما گورباچف دیروز نیست
به راستی اگر پوتین نبود...... پوتین شاه است، اما نه شاه آریامهری، او شاه جنگ و شاه شطرنج است.جنگ او در حلب جنگ با ارواح خبیث مجاهدین افقانستان زمان ریگانست.همان مجاهدینی که از سینه ی تاچر شیر می دوشیدند.غربی ها اما، بخیال اینکه تاریخ تمام شده است، در سالهای اخیر، آنچنان بدگویی اسلام کردند، که حالا در نشان دادن حمایت جانانه خود از داعش و النصره به مخاطبان خویش، دچار مشکل شده اند.در رسانه ی بی شرم و شرف بی بی سی،همین جند روز پیش، به مردم امروز افقانستان که از دکتر نجیب آخرین رییس چمهور پیشا مجاهدین افقانستان، اسطوره ساخته اند،تفهیم می شد که علت سقوط اسطوره ی ایشان همانا نامردی ی روسها بوده است. البته در نامردی ی گورباچف به تاریخ،شکی نیست، گپ من اما آنست که مگر آب و نان آور آن مجاهدین انگلستان و آمریکا نبودند؟
۷۶۵۷٨ - تاریخ انتشار : ۱٨ مهر ۱٣۹۵       

عنوان : "کوبانی دوم"
می توان گفت حلب "کوبانی دوم" است بااین تفاوت که در کوبانی فقط کردها بودند دربرابر آدمخواران داعش و در حلب نیروهای سکولار در یکسو و جهادیهای رنگارنگ و حامیان منطقه ای و بین المللی شان در طرف دیگر.
۷۶۵۶۷ - تاریخ انتشار : ۱۷ مهر ۱٣۹۵       

عنوان : حلب
سوریه در حال حاضر بگونه ای خلاصه شده است در حلب، این شرایط،حساسیت خاصی برای بازیگران ایجاد کرده است. یکی از مواد حساسیت را می توان چنین دید:
حلب محوریت تعیین کننده ای برای نظم جدید برای این منطقه یافته است که این شرایط جدید بعد از به حاشیه رفتن بازیگرانک ها،سه بازیگر خاص، برجستگی خود را علنی کرده اند. آن سه بازیگر را می توان چنین برشمرد:
۱)امریکا ۲) روسیه ۳) اسد و سوریه.
امریکا: شکست درحلب، شکست سیاستهای نظم دهی مورد نظرش در منطقه معنی خواهد یافت.
روسیه:پیروزی در حلب، برایش بازیگری تاثیر گذار در بازی های بین المللی به ارمغان خواهد آورد.
اسد و سوریه: پیروزی در حلب، تثبیت تمامیت ارضی سوریه است که در تاریخ آن کشور به نام اسد ثبت می شود.
۷۶۵۵۶ - تاریخ انتشار : ۱۷ مهر ۱٣۹۵