از : داریوش لعل ریاحی
عنوان : به نقاره از سر گشاد نباید دمید .
آقای جعفر عظیم زاده ، کارگر محترم و مبارز . در جایی که شمایان کارگرانش هستید ، نه مجلسی هست که مدافع حقوقتان باشد ، نه روزنامه بدون سانسوری در بساط روزنامه فروشی است که مشکلاتتان را بیان نماید و نه می توانید در جمع هم صنفی هایتان گرد هم آیید و آزادانه انتقادی را شکل دهید . شما از برده داری حرف می زنید ، در حالی که در زمانه حاظر نیز همان لباس را به تن دارید . ای گرفتار در چنگ خبیث ترین دیکتاتوری مذهبی ، چه چیز را نشانه گرفته ای که تو را از قعر این فلاکت به فراز بیرون کشد . دیده بگشا …. این مردمی که با آن همه ترافیک و بی هیچ وسیله ای ، تو را فریاد کردند . دشمن این ستمگران هستند . از کدامین نژاد پرستی دم میزنی ؟ از همین عاشورایی که پشت سر گذاشتی ؟ گوش هایت هیچ شعار دیگری را نشنید ؟ کرد و ترک و عرب و بختیاریان را ندیدی ؟ اف بر کار گری که نداند و نشناسد ، ابزار مردمی مبارزات را ….. و چگونه است که آن مبارزان راستینی را که بر عکس تو این را درک کرده و به میدان درند مثل بداغی و دیگران را سخن گو هم شده اید و از سوی آنان ابراز عقیده می کنید .
۷۶٨۷۵ - تاریخ انتشار : ۱۲ آبان ۱٣۹۵
|